Willemstad – Als Maria Liberia-Peters groepen, clubs en scholen voor voortgezet onderwijs bezoekt komt ze tot de ontdekking dat veel mensen maar weinig weten van politiek, de lokale geschiedenis, de staatsinrichting en lokale realiteit.

,,Nos no sa nada”, ,,we weten niks”, zo concludeert zij, en hoopvol: ,,Maar het is nog niet te laat”. ,,We hebben ‘ongoing’ huiswerk, we moeten onze geschiedenis eren en het is niet voor niets dat er voor gevochten is wat we nu hebben: medezeggenschap.”

Een groot deel van haar betoog bij de uitreiking van het eredoctoraat aan de University of Curaçao (UoC) ging dan ook over geschiedenis. In de eerste plaats over haar eigen politieke loopbaan en geschiedenis binnen de partij PNP, opgericht door Doktor Moises da Costa Gomez. Het was Doktor die pleitte voor de oprichting van een eigen universiteit, omdat scholing en educatie bij hem hoog in het vaandel stond, vooral voor diegenen die anders verstoken zouden zijn van hoger onderwijs.

De oud-premier reflecteerde ook op de toekomst en stelde vast dat 68 jaar democratie nog zo jong is, en dat er nog zoveel te leren en ook emanciperen valt. ,,We zijn op weg en aan het groeien. Maar we moeten blijven gaan voor emancipatie en ons zelfbeschikkingsrecht. Het Statuut is geen eeuwig edict, zo staat in Memorie van Toelichting van het Statuut. Het Statuut is dus onderhevig aan verandering. Om te veranderen moet je wel weten hoe je hiermee omgaat. Onze realiteit is nu eenmaal binnen het Koninkrijk en we hebben om te gaan met het Statuut, de Staatsregeling en de Grondwet. Maar ook met grenzen in Europa en in het Caribisch Gebied.

Sociaal-cultureel gezien bevinden we ons in het Caribisch gebied. Dus moeten we de sociaalpolitieke en historische ontwikkelingen in de regio blijven volgen.” De hele discussie rond het excuus van premier Mark Rutte is in Caricom geanalyseerd, zo voert zij aan. Maar de eigen stem is hierin volgens haar te weinig gehoord. ,,Gert Oostindie schreef een boek over de knellende Koninkrijksbanden, en dat Nederland zich gegijzeld voelt tussen Europa en het Statuut. Als je gegijzeld bent zoek je een manier om je te bevrijden. Daarom moeten wij ook nadenken wat punten zijn voor verandering in het Statuut. Belangrijk is je geschiedenis te kennen, zodat je weet waar je vandaan komt en waar je naartoe gaat.”

Ruthmilda Larmonie-Cecilia (PNP) heeft als partijleider in een schrijven aangegeven dat Liberia-Peters in het buitenland misschien nog meer erkend is dan op Curaçao. Zij is er dan ook trots op dat Liberia-Peters nu dan toch door de UoC erkend wordt met het eredoctoraat. Larmonie-Cecilia, nu zelf partijleider, opende haar speech met de spreuk: ,,Er bestaat niet zoiets als een glazen plafond voor vrouwen, het is een dikke laag van mannen.”

En: ,,Er zijn leiders en er zijn leiders.” Niet alleen was Liberia-Peters een goede leider, ze was dit ook in tijden dat het niet makkelijk was voor een vrouw die ook nog eens moeilijke beslissingen moest nemen. ,,Als vrouw van kleur, besluiten in de politiek te treden in de jaren zeventig, was geen makkelijk besluit. Maar er was een groep in de partij die heilig in haar geloofde en haar gedeputeerde, Eilandsraadslid, minister, Statenlid en premier voor de Nederlandse Antillen liet worden”, zo beschrijft de huidige partijleider die aangeeft dat ook anderen daaraan een voorbeeld kunnen nemen.

Rector Magnificus (RM) van de UoC, Francis de Lanoy, stond nog stil bij de 44e verjaardag ‘dies natalis’ van de universiteit. Aansluitend op het pleidooi van Liberia-Peters heeft hij voor het jaar 2023 in petto: ,,Extra aandacht voor het academisch programma, het onderwijsniveau en onderzoek. Ook zal er gefocust worden op de ontwikkeling van Curaçao, de taal en de bevolking. Er zullen weer rondetafelgesprekken en lezingen georganiseerd worden die gaan over identiteit, cultuur, geschiedenis, leiderschap, vorming en het nemen van beslissingen.”

Bron: Antilliaans Dagblad