Cft noemt het verantwoord; wijst wel op risico’s van jaarlijks 30 miljoen
Willemstad – Het Cft noemt het ‘verantwoord’ dat de regeringen van Curaçao en Sint Maarten, samen met de gezamenlijke Centrale Bank CBCS, ‘verdere uitvoering geven aan de Ennia-oplossing’.
,,Het College financieel toezicht (Cft) stelt met genoegen vast dat de betrokken partijen tot een gedragen oplossing zijn gekomen voor een groot financieel probleem. Voor deze oplossing geven de betrokken partijen langjarig hun commitment af. In dit langjarige commitment schuilt direct ook het risico. Curaçao dient ervan doordrongen te zijn dat de jaarlijkse bijdrage van 30 miljoen gulden een aanzienlijke wissel zal trekken op de Landsbegroting. De financiële ruimte is beperkt en de begroting kent nog diverse andere risico’s.”
Het Cft wijst in verband hiermee onder meer op de precaire financiële situatie van het Curaçao Medical Center (CMC), alsmede de nog onzekere inkomsten uit de vergunningen-fee voor kansspelaanbieders (online gaming).
,,Hoewel de eerste bijdrage in 2027 cijfermatig past binnen de gepresenteerde meerjarenraming, blijft terughoudendheid bij het verhogen van andere lasten dan ook van het grootste belang.” Dit geldt naar de mening van het College ook nu Curaçao voornemens is om met deze Ennia-oplossing te komen tot een heronderhandeling van – vooral – het rentepercentage van de geherfinancierde liquiditeitssteunlening (ook wel ‘Covidlening’ genoemd, red.) van 911 miljoen gulden.
,,Indien Curaçao daadwerkelijk een lagere rentelast tegemoet kan zien, doet het Land er goed aan deze financiële ruimte niet direct (en structureel) te gebruiken door andere lasten te verhogen”, adviseert het Cft.
De meeste moeite heeft het College met het onderdeel van de Ennia-oplossing dat de garantie voor de (financiering van de) ‘Piekfaciliteit’ regelt. Curaçao verstrekt, gezamenlijk met Sint Maarten, een garantie voor een door de CBCS aan het Resolutiefonds te verstrekken kredietfaciliteit van 500 miljoen (de ‘Piekfaciliteit’). Met deze kredietfaciliteit kan het Resolutiefonds tot 2074 liquiditeitstekorten in de afwikkeling opvangen, en is bedoeld als voorfinanciering voor additionele bijdragen van Curaçao en Sint Maarten.
Van de Piekfaciliteit is cijfermatig voorzienbaar dat deze per eind 2073 – of zoveel eerder als er een beroep op de garantie wordt gedaan – tot een schuld voor de landen zal leiden. In dat kader merkt het Cft ook op dat, hoewel de CBCS langjarig commitment afgeeft ter zake van dividenduitkeringen, Curaçao en Sint Maarten (middels de af te geven garanties) hiervan de facto het risico dragen. Indien de CBCS niet in staat is het volledige dividend uit te keren, vertaalt dit zich direct door in een hogere stand van de Piekfaciliteit per eind 2073.
Met de Piekfaciliteit worden in feite uitgaven op de gewone dienst van het Land voorgefinancierd. Het Cft beschouwt de trekkingen onder de Piekfaciliteit dan ook als leningen van het Land voor de gewone dienst, ook al staan deze nog niet vast in de tijd. Ingevolge de Rijkswet financieel toezicht (Rft) zijn leningen voor de gewone dienst echter niet toegestaan.
,,Op dit onderdeel is de voorgestelde oplossing naar het oordeel van het Cft strikt genomen niet in lijn met de Rft.” Toch wil het College een en ander door de vingers zien en vindt het Cft ‘de voorgestelde oplossing toch acceptabel’. Vanuit het oogpunt van prudent begrotingsbeleid, en om tegemoet te komen aan de vereisten van de Rft, is het College van oordeel dat Curaçao dan wel jaarlijks zal moeten reserveren voor de verwachte op te bouwen schuld onder de Piekfaciliteit.
Overigens merkt het Cft nog op dat in de voorliggende berekeningen het openstaande saldo van de Piekfaciliteit in periode tot 2074 maximaal 169 miljoen bedraagt. ,,Er is vooralsnog geen noodzaak om de limiet van de Piekfaciliteit te stellen op 500 miljoen.”
Bron: Antilliaans Dagblad