Birgen di Rosario: Wet luchtkwaliteit overtuigt niet (1)

Enerzijds wordt toegejuicht dat verzocht is een mening te geven, maar dat neemt niet weg dat de meeste gevraagde organisaties – Amigu di Tera/Defensia Ambiental, Fundashon Birgen de Rosario, stichting Clean Air Everywhere, Curaçao Ports Authority (CPA), Refineria di Kòrsou (RdK) en Schoon Milieu op Curaçao (Smoc) – kritisch zijn.

Dit eerste deel begint met de visie van de stichting die zich richt op bejaardenzorg, Fundashon Birgen di Rosario. De focus van de bijdrage van deze stichting ligt, net als de conceptwet, op de (toekomstige) activiteiten van de raffinaderij, het gebied rond het Schottegat. Bij de zorgcentra op Habaai, maar ook Domi en Klooster Alverna zijn dagelijks circa 530 werknemers en cliënten aanwezig.

Uit het verslag van de stichting blijkt dat in de laatste jaren van de nog werkende raffinaderij ‘extreme overlast van stank, roet en uitstoot van chemicaliën’ is geweest. ,,Die verschrikkelijke periode is nog vers in het geheugen van onze bewoners en medewerkers. Een herhaling daarvan willen we koste wat het kost voorkomen. Daarom maakt de stichting zich sterk voor schone(re) lucht”, zo staat in het commentaar.

Vervolgens voert Birgen di Rosario aan dat uit de Memorie van Toelichting niet duidelijk naar voren komt dat de wetgever bewust is van het volksbelang. ,,Wij moeten ons als gemeenschap realiseren dat vanwege diverse factoren wij ons niet in de luxepositie bevinden waar we economische belangen zwaarder kunnen laten wegen dan het gezondheidsbelang. Immers, een verslechterde volksgezondheid heeft reële financiële en economische gevolgen en raakt niet alleen het zorgstelsel en medisch stelsel, maar ook de economie als geheel.”

De stichting gaat nog een stapje verder: ,,Wij durven zelfs te stellen dat de overheid haar plicht, zoals vastgelegd in de Staatsregeling, verzaakt. Er worden disproportioneel veel voorbehouden gemaakt voor de heropening van de raffinaderij oude stijl. Wij voorzien dat een dergelijk uitgangspunt grote nadelige gevolgen zal hebben voor het eiland. Een veel duurzamer uitgangspunt is dat er meer waarde wordt gehecht aan de volksgezondheid (en daarmee een sterkere beroepsbevolking) en dat bijvoorbeeld alternatieve locaties voor de raffinaderij en andere vormen van industrie worden (her)overwogen.”

En: ,,Indien een veiliger locatie niet mogelijk wordt geacht, dienen ten minste strengere eisen te worden gesteld aan een eventuele uitbater van de raffinaderij en andere exploitanten in de industrie. Wij kunnen het ons als land niet (meer) permitteren dat de bevolking de nadelige gevolgen moet dragen van een kleine groep economische actoren.”

Bron: Antilliaans Dagblad