Hof: Cassatie tegen tussenvonnis in Ansary-zaak niet nodig
Willemstad – Het Hof heeft het verzoek van Ennia (lees: de Centrale Bank CBCS) om – in verband met de aansprakelijkheidsprocedure tegen Ennia-eigenaar Hushang Ansary en andere ex-bestuurders – beroep in cassatie in te mogen stellen tegen het tussenvonnis van het Hof van 12 september afgewezen.
Het Hof stelt daarbij zelf van oordeel te zijn dat sprake is van een voortvarende procesgang van de procedure in hoger beroep. Dus is wat de CBCS namens Ennia onlangs vroeg, namelijk direct al cassatie instellen om het oordeel van de Hoge Raad in de zaak tegen Hushang Ansary en de ex-directeuren van de verzekeringsgroep te vernemen, niet nodig.
Het Hof verwijst de zaak nu naar de rol van 5 december. Dan zal het gaan om het benoemen van een deskundige om een taxatierapport uit te brengen over de waarde van Mullet Bay in de jaren 2009 tot en met 2018; deze periode is ruimer dan de periode waarin de door Ennia/CBCS gewraakte ‘excessieve’ (dividend)uitkeringen zijn gedaan omdat het ook in verband met de nog aan de orde komende commissarissenvergoeding van belang is te weten hoe de vermogenssituatie van Ennia Holding was.
Het Hof verzocht partijen (Ennia/CBCS enerzijds en Ansary en de zijnen anderzijds) met elkaar in overleg te treden om te bezien of zij tot een eensluidend voorstel kunnen komen voor een te benoemen taxateur. Indien dit niet zo is, zal het Hof zelf een taxateur aanzoeken.
Grootaandeelhouder Ansary van Ennia is in het tussenvonnis van het Hof van 12 september in hoger beroep – evenals in eerste aanleg – opnieuw veroordeeld tot betaling (van schade), namelijk voor circa 250 miljoen gulden. Een aanzienlijk bedrag, echter een stuk minder dan het miljard in eerste instantie; maar voor de rest (zelfverrijking) is volgens het Hof taxatie van Mullet Bay op Sint Maarten nodig.
Ennia/CBCS was en is het daar vermoedelijk nog steeds niet mee eens: op basis van het oordeel van het Hof zélf, dat de dividenduitkeringen niet in overeenstemming met de wet en de statuten zijn gedaan, had het Hof – net als het gerecht deed – kunnen en moeten oordelen dat de uitkeringen geheel terugbetaald moeten worden aan Ennia.
Het is niet nodig om, achteraf, te laten onderzoeken of lagere uitkeringen wel mogelijk waren geweest als Mullet Bay niet was overgewaardeerd, zo meent Ennia/CBCS.
Indien het Hof zou hebben toegestaan dat Ennia/CBCS dit oordeel van het Hof tussentijds had mogen laten toetsen door de Hoge Raad en indien de Hoge Raad tot een ander oordeel komt dan het Hof, dan zou dat uiteindelijk leiden tot een versnelling van de procedure. Zo was de redenering van Ennia/CBCS. Vergeefs, want het Hof zelf denkt daar anders over en wijst het verzoek om beroep in cassatie tegen het tussenvonnis van het Hof af.
Ennia/CBCS hoopte procedure te kunnen bekorten…
Bron: Antilliaans Dagblad