Op Bonaire wordt vanaf 22 juni het allereerste Pride evenement georganiseerd. Het evenement wil de diversiteit vieren, meer bewustzijn en acceptatie van mensen die lhbti+ zijn. Kun je op Bonaire echt jezelf zijn? Shahaira Libier (41) deelt haar verhaal.
“Ik merk dat de laatste jaren meer mensen uit de kast komen of er open over praten”, vertelt Shahaira Libier. “Zeker in vergelijking met toen ik hier kwam wonen vanuit Curaçao in 2011. Soms hoor je nog wel opmerkingen als: er zijn ineens veel meer gays op het eiland! Dat is niet waar. Die waren er altijd, maar die voelden zich niet op hun gemak. Het heeft ook te maken met educatie.”
Kun je echt jezelf zijn op Bonaire?
“Je moet wel ballen hebben, want je krijgt sowieso kritiek. Soms vinden mensen het nog steeds gek dat ik ook op vrouwen val. Maar jongens die roze dragen, krijgen bijvoorbeeld ook nog steeds te horen dat roze voor meisjes is.”
“Ik denk ook dat het afhangt van in welke groep je zit en wie je ouders zijn. Ik hoorde laatst nog over een jong meisje die uit huis was geschopt omdat zij op meiden valt. Dit soort verhalen hoor je niet zo snel omdat er veel schaamte is. In sommige families willen ze gewoon dat je trouwt en kinderen krijgt, want the legacy must go on.”
Heb je er binnen een kleine gemeenschap meer moed voor nodig om jezelf te zijn?
“Ja zeker, want daar valt het minder op. Saba en Sint-Eustatius zijn ook klein, maar toleranter. Het grootste gedeelte is gewoon familie van familie, dus iedereen kent elkaar.”
Ben jij vroeger ‘uit de kast gekomen’ en hoe werd daarop gereageerd?
“Ik kom uit een streng katholiek gezin. Een van mijn nichten had een vriendin en met haar ging ik voor het eerst naar een lhbti+ feest. Daar voelde ik mij echt op mijn gemak en ik weet nog dat mijn nicht vroeg: ‘Val jij niet stiekem ook op vrouwen?’.”
“Thuis vertelde ik het pas toen ik mijn eerste vriendin kreeg, op mijn 25ste. Mijn moeder reageerde ontspannen, dacht ik, maar onderweg naar familie op Aruba zei ze: ‘Dit neem je niet mee naar de familie. Gedraag je!’ Imiddels is ze wel wat meer open minded geworden.”
“Mijn vader bleef helemaal stil toen ik het vertelde. Mijn nicht en haar vriendin kwamen vaak langs, maar het is anders als het je eigen kind is. Maar met de jaren konden we tijdens de vakantie samen naar vrouwen kijken. Dan vroeg die: ‘Hoe vind je die?’”
Is het voor deze generatie makkelijker om ‘uit de kast te komen’ dan in jouw tijd?
“Ik denk het wel, want je hoort nu ook vaker van: ik heb een vriendin, of ik heb een vriend. Je hoeft niet meer altijd ‘uit de kast te komen’. Maar dat heeft echt te maken met support.”
“Aan de andere kant: in mijn tijd, toen het taboe nog groter was, kregen wij wel verplicht seksuele voorlichting. Nu krijgen ze dat soms niet eens op school. Inclusieve seksuele voorlichting. Dat vind ik raar. Zo houd je homofobie op scholen.”
“Het hangt denk ik ook af van hoe pro actief de lhbti+ community is. Je ziet bij veel organisaties nu de Pride vlag, dus ik denk dat dat helpt.”
Wat betekent het voor jou dat er nu een Pride Bonaire is?
“Ik ben op Curaçao al heel vaak naar de Pride geweest en dat vond ik altijd geweldig.” Curaçao viert dit jaar al voor de 11e keer Pride. “Het heeft lang geduurd, maar ik weet dat dit soort dingen hier lastig voor elkaar te krijgen zijn. Het is afwachten hoe de mensen erop zullen reageren.”
Hoe denk je dat er gereageerd gaat worden?
“Niet zo negatief denk ik. Op Curaçao heb je ook kerken die tegen zijn, maar het is niet zo een hate crime zoals in Amerika. Het wordt meer persoonlijk in de zin van: Oh, jij bent ook naar het evenement gegaan, ben jij soms ook gay?”
Wat zou je mensen willen meegeven?
“Wees altijd jezelf en als mensen dat niet accepteren heb je de verkeerde mensen om je heen. Je kunt altijd bij de gemeenschap terecht met twijfels of vragen, want wij hebben het ook meegemaakt. We zullen niet veroordelen.”
Bron: NTR/CaribischNetwerk
Nooit zijn er problemen geweest met marikus of machoros. Elke school had er wel eentje, who cared. Nu heb je veel mensen die erbij willen horen en doen alsof ze homo zijn. of zo onzeker zijn dat ze van de daken schreeuwen dat ze homo zijn zodat ze aandacht krijgen. Doe gewoon en niet iedereen hoeft te weten wat je in de slaapkamer doet. En nooit gezien dat enerlei ouder hun kind uit huis trapt omdat die homo is. En wat is er nu precies pride aan dat je je als man in je reet laat bonken of als vrouw schaamhaar ligt te grazen? Wil je nu een medaille?
Dit lijkt meer een geval van na-apen, denk dat al die gay prides juist meer kwaad dan goed doet. Heb zelf nooit geweten dat homoseksualiteit hier op de eilanden een probleem is. Kan me nog als kind herinneren dat als de mannen voetbalden of aan het honkballen waren altijd wel een homo toevallig voorbij liep die flink met zijn achterste heen en weer bewoog.
Het viel op dat best veel van die mannen stiekem een afspraak maakten om straks in het bos te ontmoeten. Ik moet zeggen dat ik toen nog jong was maar wist wel dat ze iets heel plezierig in het bos gingen doen want ze kwamen vaak soms met zijn drieën tegelijk uit het bos met altijd een glimlach op hun gezicht.