Heerlijk om te lezen dat Henry Kissinger ooit een bootvluchteling was. Vanuit Duitsland een sloepje gepakt om niet geregeerd te worden door een voor zijn familie onaangenaam regime. Of is hij per vliegtuig naar de VS gegaan? Dan is hij dus een vliegtuigvluchteling.
In elk geval zijn zijn ouders vertrokken en ging hij als vijftienjarig jochie mee. Ik denk dat dat zijn uiteindelijk 100-jarige leven gered heeft. De Duitsers hielden namelijk niet van zijn soort.
Wat zocht de familie Kissinger in Amerika? Geluk? Dan waren het dus gelukzoekers. Een beladen begrip op dit moment. Zeker in ons land. Wij gaan onze grenzen voor deze mensen hermetisch sluiten. Daar hebben wij onlangs democratisch voor gekozen.
We moeten wel eerst een regering krijgen die dat bekrachtigt en dat is voorlopig nog wel even een dingetje. Zeker nu Wilders zijn beoogde compagnon Omtzigt een ‘katholieke gluiperd’ heeft genoemd. Plasterk moet dit oneffenheidje proberen glad te strijken. Hij is de huidige verkenner, die dat baantje weer te danken heeft aan de frauduleuze PVV-senator Gompie van Strien. Frauduleus? Dat mag je niet zeggen. Hij wordt verdacht van fraude en is nog niet veroordeeld. Wat Gompie geflikt heeft? Iets met een louche financiële truc via zijn echtgenote en een buurman, plus de zus van die buurman en de vrouw van een collega. Het klinkt allemaal heel transparant en doet denken aan het bestuur van FC Volendam. Inmiddels heeft Gompie geprobeerd om het uit te leggen, maar toen ik dat verhaal las kon ik maar één conclusie trekken: fraude!
Wel grappig dat hij de eerste was die door Geert gebeld werd. De grote leider had toen al twintig eventuele kandidaten moeten wegstrepen omdat er iets onoorbaars mee was. Gompie nam het baantje aan en vergat in de opwinding zijn riekende handeltje, waar hij een paar miljoen mee gecasht heeft, te vermelden. Mevrouw Faber, de fractievoorzitter van de PVV in de Eerste Kamer, was de enige die van zijn financiële krabbelklusje op de hoogte was. Al maanden trouwens. Maar zij had dat ook niet aan Geert doorgegeven. Over gluiperds gesproken.
Maar Plasterk moet dus de partijen en meneer Wilders om de onderhandelingstafel zien te krijgen. De ijskast is echter een obstakel. Die zit vol met ideeën en uitspraken van onze Geert die volgens onze grondwet gewoon niet kunnen. En die opvattingen zijn daar voorlopig in gestald. Maar hoe goed zit dat ding op slot? En waar komt hij te staan? In het Torentje? In het Catshuis? En zo’n afgesloten ijskast gaat op den duur toch stinken. Dat wordt regelmatig een spuitbussen-bachanaal om de lucht fris te houden.
Mevrouw Yesilgöz heeft het ondertussen ook niet makkelijk. Zeker niet nu ze gezegd heeft dat ze alleen maar wil gedogen. Hiermee joeg ze iedereen op de kast. Sowieso alle VVD’ers. Afgelopen week moest ze haar begrijpelijke standpunt verdedigen tegenover voornamelijk witte, niet al te magere mannen. Haar partijgenoten in een zaaltje van een Utrechts Van der Valk-hotel. Op de foto zag je Dilan wanhopig dansen tegenover een soort Urker kerkenraad uit de jaren vijftig van de vorige eeuw. Alleen de sigaren ontbraken. Het zaaltje rook ik wel.
Ik zag geen types die op humane toon zeiden: “Laten we een grote groep vluchtelingen over de welvarende dorpen en steden verdelen. Misschien zit er een Kissinger tussen”. Nee, ik zag vooral mannen met hun hand op roestige sleutelbossen. Angstige cipiertjes, bewakers van hun eigen geluk waar ze nooit naar hebben hoeven zoeken. Alle overdaad is aangewaaid.
Of die regering er komt? Zeker. En Halbe Zijlstra gaat namens ons naar Rusland om excuses aan te bieden voor de economische boycot van de afgelopen jaren. Hij heeft deze week openlijk gesolliciteerd naar dat baantje.
Ondertussen speel ik mijn laatste voorstellingen in theaters die volgend jaar allemaal gaan sluiten omdat we geen geld meer hebben voor deze linkse hobby. En daar denk ik aan Henry Kissinger aan wie tijdens een lezing ooit gevraagd werd of hij inderdaad 10.000 dollar per gestelde vraag kreeg. Zijn antwoord was simpel: “Yes, that’s true. Next question please”.
Bron: NRC Handelsblad