Willemstad – Eigenaar Willy Maal van Oostpunt, die al decennia wacht op toestemming voor de ontwikkeling van een deel van het gebied zo groot als Nederlands Sint Maarten, heeft deze week zijn beklag gedaan bij het Land Curaçao en een waarschuwing gestuurd voor mogelijke ingebrekestelling in verband met het maar uitblijven van groen licht.
Daarbij dreigt hij opnieuw met een forse schadeclaim. Eerder al kreeg Maal claims toegewezen. Indien het land, althans bepaalde ministeries, door het negeren van de overeengekomen afspraken om de nadrukkelijk met Maal overeengekomen grootst mogelijke voortvarendheid in het tot ontwikkeling laten brengen van Oostpunt blijven frustreren of traineren, zal Maal geen andere keus hebben dan stappen te ondernemen om schadevergoeding te eisen wegens wanprestatie van het Land Curaçao.
Het is al 22 jaar na het eerste vonnis in 1993; 17 jaar na het tweede vonnis in 1998; 16 jaar na het eerste schadevonnis in 1999; alsmede al 5 jaar na de met een ruime meerderheid van de volksvertegenwoordiging overeengekomen zogeheten ‘Vaststellingsovereenkomst’ in 2010. Uitgangspunt van ook de overheid zelf was in deze overeenkomst dat er grootschalige duurzame projectontwikkeling zou komen op delen van het braakliggende Oostpunt.
In een schrijven aan de overheid van 20 oktober jongstleden is duidelijk gemaakt dat het schadebedrag aanzienlijk hoger zal zijn dan voorheen, alsmede dat het aspect planschade zal worden meegenomen, dat niet beperkt zal blijven tot het destijds aangezegde bedrag van 66 miljoen gulden, naast de eerder al per vonnis in 1999 vastgestelde schade. Maal laat weten erop te vertrouwen dat de regering de ministeries hier duidelijk op wijst en dat de verplichtingen worden nagekomen.
De overheid heeft, naast de diverse vonnissen in de zaak-Oostpunt, ook vanuit de genoemde ‘vaststellingsovereenkomst’ van augustus 2010 harde verplichtingen jegens Maal, en het zorgdragen voor voortvarendheid in de EOP-wijzigingen (Eilandelijk Ontwikkelingsplan), conform afspraken en goedgekeurde rapporten.
Minister Suzy Camelia-Römer (PNP) van Verkeer, Vervoer en Ruimtelijke Planning (VVRP) laat het Antilliaans Dagblad desgevraagd weten ‘dat er een wetsontwerp ligt dat het gebruikelijke traject doorloopt’.
Maar Maal vreest bewuste vertraging. Zo is het is al een jaar geleden (SEP 2014) dat er adviezen zijn gevraagd aan de Sociaal Economische Raad (SER), alvorens een advies aan de Raad va Advies (RvA) te verzoeken. Zelfs de SER beklaagde zich in het eindrapport over de vertraging.
Bron: Antilliaans Dagblad
Makkelijk om te zeggen dat Maal het eiland moet laten bloeden. Weet u hoe de familie aan hun grond is gekomen? Blijkbaar is het een geschiedenis die u niet wil horen. Lees de stukken van de heer Jules Eisden. Meer zeg ik niet. Overal in de wereld wordt op een bepaald moment alles recht getrokken. Hoe komt het dat toevallig nu deze familie wat wil betekenen voor hun bevolking na 152 jaar. Nu heeft men ontdekt dat toevallig meer als 150 hectare van de overheid is. Toevallig de mooiste plek. Nu wil hij 50 hectare cadeau geven aan de bevolking. Het wordt nu tijd dat de overheid gaat handelen. Hij mag zijn grond houden maar wat het eiland toekomt graag teruggeven. Wij gaan daar bouwen. Mevrouw Romer hoeft niets te doen.
misschien moet het land een goed bod doen op de grond van Maal?
dan heeft het land weer grond, dat is een goede investering.
Maal kan dan met de hele familie 3 generaties lang stilleven…
probleem voor beiden opgelost!!!
Maal moet ze nu eens een keer goed aanpakken, uiteindelijk is het wel de burger die ervoor opdraait.
Oostpunt, ook zo een dossier wat de schoonheidsprijs verdient, als ik Maal was dan liet ik ze bloeden en eiste de hem al toegewezen miljoenen per onmiddellijk op. Daar is men misschien dan wel gevoelig voor. Dit dossier is een typisch voorbeeld van de interne rotzooi in dit land waar de nationale sport elkaar dwarszitten is.