Willemstad – Weliswaar bijna tussen neus en lippen door, maar toch net voldoende om duidelijk te zijn, spreekt gouverneur Lucille George-Wout zich uit over kwesties als Ennia Caribe Leven, maar óók over de omstreden aankoop bij een veiling vorig jaar van Campo Alegre door de regering-Pisas (MFK/PNP).
,,Dit jaar wordt de nieuwjaarstoespraak net iets anders dan u van mij gewend bent”, zei ze woensdagavond aan het begin van haar speech. ,,Een nieuwjaarstoespraak zónder terug- of vooruitblik, zoals in voorgaande jaren vaak gebeurde.”
Zij vervolgde: ,,En ik beloof u, ook géén – al dan niet zo bedoelde – uitbranders zult u van mij horen. Dit jaar kunt u hier allen met een gerust hart staan. Voor velen zal dat een teleurstelling zijn, maar voor een enkele onder u is dat vast ook een opluchting.”
En hoewel haar speech in de tuin van het Gouverneurspaleis vervolgens grotendeels in het teken stond van ‘volksheld’ doktor Moises Frumencio da Costa Gomez, kon ze het toch niet nalaten ten minste deze opmerkingen te maken: ,,Geloof me, ik moet op mijn lippen bijten om de aankoop van Campo níet te noemen; niet stil te staan bij de slopende Ennia-kwestie, slopend met name voor de pensioenhouders; of de perikelen rondom de indiening van de begroting 2024 niet aan te halen. Dit jaar niets van dat alles.” Toch had ze het op deze manier wél even benoemd.
Als wij eens door de bril van Doktor Da Costa Gomez naar het Curaçao van vandaag kijken, zijn we dan daar waar we volgens deze onlangs officieel tot volksheld uitgeroepen persoon zouden moeten zijn, of zitten we in ieder geval op de juiste weg? ,,Draagt ons land en ons volk daadwerkelijk eigen verantwoordelijkheid?”
Vragen die gouverneur Lucille George-Wout opwerpt in haar nieuwjaarstoespraak van woensdagavond. ,,In het Landsbesluit van onze regering waarmee Doktor wordt uitgeroepen tot volksheld, is aangegeven dat hij van mening was dat het Statuut was bedoeld om de mogelijkheden van het volk op Curaçao te verbeteren, om verantwoordelijk te kunnen regeren en zelf te kunnen beslissen over hun eigen toekomst, zowel het land als de bevolking moest zich voorbereiden om hun eigen verantwoordelijkheid te nemen.”
Het borgen van sociale rechten en sociale zekerheid vraagt, aldus de gouverneur, ‘onze continue aandacht en zorg’. ,,Datzelfde geldt voor de wijze waarop we ervoor kiezen om ten behoeve van het welzijn van ons volk samen te werken binnen het Koninkrijk.”
Haar speech wijdde George-Wout vrijwel geheel aan ‘onze meest recente volksheld, meester doktor Moises Frumencio da Costa Gomez, ofwel onze Doktor’. Drie weken terug, op 15 december van het afgelopen jaar – ‘de liefhebber weet dat het toen ook Koninkrijksdag was’ – werd Doktor groots geëerd ‘vanwege de historische betekenis die hij heeft gehad voor het Koninkrijk, de voormalige Nederlandse Antillen en in het bijzonder voor Curaçao’. ,,Doktor werd verheven tot volksheld van Curaçao vanwege zijn streven naar vooruitgang en gerechtigheid op staatkundig, sociaaleconomisch en cultureel gebied”, zo sprak de gouverneur de aanwezigen toe.
,,Doktor staat een organische solidariteit met Nederland voor; hij wenst geen volledige integrale autonomie voor het staatsdeel Curaçao. De staatsdelen moeten in het belang van de eenheid en weerbaarheid van de staat, in een groot en sterk rijk, geconsolideerd worden.”
George-Wout liet Doktor Da Costa Gomez zelf spreken en citeerde: ,,Het rechtvaardig bestuur van het Koninkrijk heeft allerwegen bewondering gewekt van alle koloniale mogendheden. Wij geloven niet, dat wij in ons Koninkrijk een ogenblik bevreesd hoeven te zijn voor de terugdringing der rechts gedachte als basis voor de verhoudingen in de Nederlandse Staat.”
Doktor zag volgens de zittende gouverneur in ‘dat het kleine staatsdeel Curaçao – net zoals elke andere kleine gemeenschap – onmogelijk een zelfstandig leven kan leiden’. ,,Hij pleit voor een nauwe economische en culturele aansluiting binnen het Koninkrijk.”
George-Wout: ,,Doktor Da Costa Gomez was een staatsman met liefde vervuld voor zijn geboorte-eiland én voor Groot Nederland en was bereid om voor het recht van onze eilanden én voor Nederland op te komen. U zult begrijpen, een man naar mijn hart.”
In de jaren 1948-1954 heeft hij als delegatievoorzitter deelgenomen aan verschillende conferenties, die uiteindelijk hebben geleid tot de nieuwe rechtsorde voor het Koninkrijk der Nederlanden, vastgelegd in het Statuut voor het Koninkrijk.
,,Op 15 december van dit jaar zal ons Statuut 70 jaar bestaan. Het Statuut was in de ogen van Doktor bedoeld om middelen aan te reiken teneinde door verantwoordelijk bestuur zelf over onze toekomst te kunnen beschikken. Uiteindelijk moesten land en volk zich voorbereiden op het dragen van eigen verantwoordelijkheid.”
De vastberaden acties van Doktor hebben sterk bijgedragen aan het emancipatieproces van de voormalige Nederlandse Antillen, vervolgde de gouverneur haar nieuwjaarspeech. ,,Zijn toewijding aan autonomie, gelijkheid en rechtvaardigheid heeft doktor Moises Frumencio da Costa Gomez tot een symbool van nationale trots gemaakt. Laten we dit koesteren en voortbouwen op het fundament dat Doktor voor ons heeft gelegd. We zijn van ver gekomen, we hebben een nog langere weg te gaan om in de buurt te komen van het ideale beeld dat Doktor schetste voor ons Curaçao. Eenieder van ons dient daar zijn bijdrage aan te leveren en heeft daar een eigen verantwoordelijkheid in.”
Doktor was en is een inspiratiebron, niet alleen voor Lucille George-Wout maar ook voor haar echtgenoot Herman George, ‘die in zijn jonge jaren – lang geleden – persoonlijk loopbaanadvies van Doktor heeft mogen ontvangen’. ,,Toen al wist Doktor te inspireren met zijn bevlogen woorden en advies.”
Waarop de gouverneur de volgende vraag stelde: ,,Zijn ook wij vandaag onze jeugd aan het inspireren om zich voor te bereiden en hen te stimuleren om zich in te zetten voor de opbouw van ons land?” haar antwoord: ,, Laat het ideaalbeeld dat Doktor had voor Curaçao een inspiratie voor ons allen zijn.”
Bron: Antilliaans Dagblad