Claim van miljard dollar na slecht onderhoud en milieuschade
Willemstad – Een cruciale arbitragezaak tussen de Curaçaose overheids-nv Refineria di Kòrsou (RdK) en de Venezolaanse staatsoliemaatschappij Petróleos de Venezuela (PdVSA) wordt deze week achter gesloten deuren in Zwitserland behandeld.
PdVSAInzet, zo verneemt het Antilliaans Dagblad uit welingelichte bronnen: een claim van RdK tegen PdVSA van ongeveer een miljard dollar, in verband met het vertrek van Refineria Isla Curazao (dochtermaatschappij van PdVSA) in december 2019, waarbij het Venezolaanse staatsbedrijf achterstallig onderhoud van de geleasede Isla-raffinaderij en ook schade aan het lokale milieu wordt verweten.
RdK is hier, achter de schermen, al een hele tijd mee bezig geweest. De kwestie speelt sinds de voorgaande directie van de overheids-nv en werd aanhangig gemaakt toen Marcelino ‘Chonky’ de Lannoy RdK-directeur was. Namens Curaçao en RdK is de huidige interim-directeur Patrick Newton hoogstpersoonlijk aanwezig bij de behandeling van de arbitrage in Zwitserland.
Overigens heeft – omgekeerd – PdVSA ook een contraclaim tegen Curaçao, onder meer in verband met de problemen in het verleden met de zogeheten BOO-krachtcentrale (producent van stroom, water en stoom ten behoeve van de raffinaderij), waardoor de raffinageproductie van de Isla een tijdlang op een laag pitje kwam te staan. Ook deze tegenclaim zou ‘substantieel’ zijn.
RdK heeft het afgelopen jaar getracht om tot een settlement te komen met PdVSA, zo verneemt deze krant. Ofschoon er wel de bereidheid hiertoe was van beide partijen, is het niet gelukt om tot een onderlinge schikking te komen. Het Venezolaanse staatsbedrijf leasede van 1985 tot eind 2019 de Curaçaose raffinaderij.
De hoofdzaak is dat PdVSA schulden en onbetaalde claims achterliet jegens RdK, die rechtszaken hierover heeft gevoerd en gewonnen. Onder andere in verband met achterstallige zogeheten Take-or-Pay-afdrachten en Storages Fees.
De laatste officiële dag van Refineria Isla/PdVSA was niet 31 december 2019, maar 30 december. Het contract werd door RdK één dag voor einde opgezegd. Daarmee kon RdK, conform het leasecontract, aanspraak doen op een claim in verband met het feit dat de raffinaderij toen achttien maanden stillag. Deze laatste alléén al zou 100 miljoen dollar bedragen.
De belangen zijn, zeker voor het Land Curaçao, groot: het betreft een meerdere-honderden-miljoenenclaim. Vooral de slechte staat waarin ‘huurder’ PdVSA de raffinaderij achterliet voor ‘huisbaas’ RdK en de milieuschade zijn zeer aanzienlijk. De hoofdclaim is voorbereid met behulp van FTI Consulting, een wereldwijd bedrijfsadviesbureau met hoofdkantoor in Washington DC.
Het is niet geheel duidelijk of de eerder niet door PdVSA nagekomen tranches in het kader van de afvloeiingsregeling met het Isla-personeel, die door RdK en dochter CRU (Curaçao Refinery Utilites) voor hun rekening werden genomen, onderdeel vormen van deze arbitragezaak. Feit is wel dat de gelden werden voorgeschoten door RdK, die de vordering daardoor zag toenemen.
Vandaag zijn de hoorzittingen afgelopen. De uitspraak wordt pas over enkele maanden verwacht.
Bron: Antilliaans Dagblad
Komt rdk er pas na 35 verhuur achter dat er achterstallig onderhoud is gepleegd?!
achter gesloten deuren in Zwitserland behandeld.
Welke partij heeft belang om een arbitrage zaak achter gesloten deuren en in Zwitserland te doen?
Dan kan het niet voldoen van contractuele verplichtingen tegen betaling aan personen even worden geregeld en het geld is niet traceerbaar omdat het niet eens een grens over moet.
Dit is voor een private partij (als hij moet betalen) van belang doordat de betaling aan personen, in de regel minder is als het vergoeden van de echte schade.
Voor een overheidsbedrijf die legitiem is is dit negatief omdat er altijd minimaal een zweem van corruptie blijft hangen.
Voor corruptie is het ideaal:
Geen openbaarheid en geen geld spoor.