Land in hoger beroep tegen ‘baanbrekend vonnis’

Willemstad – De regering is in hoger beroep gegaan tegen het in september vorig jaar ‘baanbrekende vonnis’ waarbij het gerecht in eerste aanleg oordeelde dat het wettelijk niet kunnen sluiten van een homohuwelijk in strijd is met het gelijkheidsbeginsel en discriminatieverbod. De zaak staat echter nog niet op de rol.

Vlak na dit vonnis stelde PAR-Statenlid Quincy Girigorie vragen aan de toenmalige Justitieminister Gilmar Pisas (MFK). ,,De regering is het niet eens met het vonnis en gaat in hoger beroep”, zo antwoordde Pisas naar nu blijkt vorig jaar oktober al. Zijn antwoord is nu pas naar de Staten gestuurd.

De zaak werd indertijd aangespannen door de Human Rights Caribbean Foundation (HRC). De advocaat voor deze stichting bevestigt dat het Land hoger beroep heeft aangetekend, maar dat de zaak nog niet op de rol is gezet. Waar Pisas voor in hoger beroep is gegaan, zo antwoordt hij Girigorie, is om de punten 4.1, 4.2, 4.3 en 4.4. van het vonnis. Deze punten beschrijven het volgende:

,,4.1 verklaart voor recht dat – in elk geval bij gebreke van een alternatief zoals een geregistreerd partnerschap of vergelijkbare rechtsfiguur – de uitsluiting in artikel 1:30 lid 1 BW van paren van gelijk geslacht van het huwelijk in strijd is met artikel 3 Staatsregeling en dat het Land door die uitsluiting onrechtmatig handelt jegens eiseressen; 4.2 veroordeelt het Land in de kosten van het geding aan de zijde van eiseressen gerezen, tot aan deze uitspraak begroot op 450 gulden aan griffierecht, 609,15 gulden aan oproepingskosten en 2.500 gulden voor salaris gemachtigde; 4.3 verklaart de proceskostenveroordeling uitvoerbaar bij voorraad; 4.4 wijst af het meer of anders gevorderde.”

HRC trad op voor twee vrouwen, woonachtig op Curaçao, die een relatie hebben en ruim tien jaar samenwonen. Zij willen trouwen, maar het Curaçaose Burgerlijk Wetboek kent alleen het huwelijk tussen een man en een vrouw. Zij vinden het onrechtvaardig dat de wet stellen van gelijk geslacht uitsluit van het huwelijk en voor die personen niet voorziet in een geregistreerd partnerschap of een soortgelijk stelsel.
Het Land voert aan dat de overheid geen verplichting heeft een geregistreerd partnerschap in te voeren. Volgens het Land kunnen mensen van een gelijk geslacht met een duurzame relatie de juridische en financiële consequenties van die relatie afdoende regelen met bestaande instrumenten als een samenlevingscontract en een testament.

Maar, zo voert de rechter aan, er is geen sprake van een vergelijkbaar wettelijk stelsel zoals een geregistreerd partnerschap. ,,Met die uitsluiting handelt het Land onrechtmatig jegens eiseressen”, aldus de rechter. De rechter heeft weliswaar een oordeel gegeven maar er direct aan toegevoegd dat ‘de materie zich bij de huidige stand van zaken niet voor een verdergaande rechterlijke beslissing leent’.

,,Het is bij uitstek aan de wetgever maatregelen te treffen die een einde maken aan de ongeoorloofde discriminatie in ons Burgerlijk Wetboek van paren van gelijk geslacht”, aldus het gerecht.

Bron: Antilliaans Dagblad