Kees Broere
Ruim een jaar na de verwoestende orkaan Irma is op Sint Maarten met het Nederlandse geld voor de wederopbouw ‘nog geen dak op het eiland hersteld’. Dat schrijft de Nederlandse Algemene Rekenkamer in een donderdag verschenen onderzoek naar de besteding van de in totaal 550 miljoen euro die voor het autonome Caribische land beschikbaar is.
The Ocean Club op het eiland Sint Maarten, een jaar na orkaan Irma. Beeld ANP
De Rekenkamer spreekt van een ‘lastig dilemma’. Aan de ene kant bestaan onder de bevolking van Sint Maarten ‘klachten over het tempo van de wederopbouw’. Aan de andere kant is vereist dat voldoende toezicht bestaat op een ‘integere, rechtmatige en doelmatige besteding’ van het vele geld.
In de praktijk betekent het dat Nederland wil dat het geld zonder corruptie wordt besteed. Op het eiland bestaat veel twijfel of de overheid van Sint Maarten hiertoe ook werkelijk bereid is. Den Haag heeft mede hierom de Wereldbank ingeschakeld als beheerder van het zogeheten Trustfonds.
Bij de overheid van Sint Maarten is volgens de Wereldbank te weinig sprake van ‘strategische prioritering’. Dit leidt er eenvoudig gezegd toe dat nog veel projecten in de aanloopfase blijven steken. Nederland heeft tot nu toe 262 miljoen euro beschikbaar gesteld, maar ‘pas een klein deel van dat bedrag is daadwerkelijk besteed aan projecten’, aldus de Rekenkamer.
Het onderzoek spitst zich op vier gebieden toe. Redelijke voortgang is gemaakt bij een zogeheten opleidings- en inkomstenprogramma, dat is gericht op mensen in bijvoorbeeld de toeristensector, die bijscholing krijgen met behoud van een deel van hun salaris. De eerste plannen daarvoor bestonden echter al voor de komst van de Wereldbank. Hetzelfde geldt voor de plannen voor de bouw van een nieuw ziekenhuis. Volgens de Rekenkamer komt dit project op stoom. Maar op Sint Maarten bestaan twijfels over de betrouwbaarheid van medefinanciers.
Sterkste orkaan ooit
Na Irma, de sterkste orkaan die in het Caribische gebied ooit is gemeten, bleek ruim 90 procent van de gebouwen schade te hebben opgelopen. Veel inwoners raakten letterlijk dakloos. De overheid van Sint Maarten wil zo veel mogelijk ‘lokale partijen’ bij de wederopbouw betrekken. Nederland juicht dit toe, maar in de eisen die de Wereldbank stelt voor een transparante ‘openbare aanbesteding’ blijkt veel fout te gaan.
Een vergelijkbaar verhaal geldt voor het nutsbedrijf GEBE, dat zorgt voor water en elektriciteit op het Caribische eiland. Het herstelwerk ligt sinds oktober helemaal stil. De overheid is de enige aandeelhouder van GEBE, heeft volgens de Rekenkamer jaarlijks ‘miljoenen euro’s dividend aan zichzelf laten uitkeren’ en betaalt zelf haar elektriciteits- en waterrekeningen ‘niet of niet op tijd’. De eisen van de Wereldbank om efficiënter te werken stuiten ‘bij GEBE op verzet’.
Omgerekend 480 miljard euro
De Nederlandse hulp aan Sint Maarten staat gelijk aan 65 procent van het bruto binnenlands product op het eiland. Omgerekend naar Nederlandse schaal zou het gaan om een bedrag van bijna 480 miljard euro. In principe houdt het Trustfonds eind 2025 op te bestaan. De Rekenkamer onthoudt zich vooralsnog van aanbevelingen over een mogelijk betere besteding van het geld.
Bron: Volkskrant
Ericlapas,
Je gaat willens en wetens voorbij aan het feit dat Bosman wel degelijk gelijk heeft met de stelling “ enkele vullen hun zakken te nadele van de overige eilandbewoners” !
Of staat het je misschien niet aan dat deze stelling door een Nederlander uitgesproken wordt!
Ook jij weet dat vele politici op de eilanden zich buitenproportie verrijkt hebben tijdens hun “regeerperiode”.
Wil je voorbeelden?
Doe nou net niet of dat wat de heer Bosman beweert geen grond van waarheid bezit.
Vele antillianen, echte Yu di Korsow maar ook bewoners van St. Maarten, Aruba en zelfs Bonaire zullen de uitspraken van de heer Bosman onderschrijven.
Zolang als personen zoals jij hun ogen willen blijven sluiten, of in ieder geval te proberen alle misstanden onder de noemer “ Och, Curacaose aangelegenheden “ met de mantel der liefde bedekt dienen te worden”
Wordt het nooit iets op de eilanden. Of hopen deze “ gelovigen” dat zijzelf ooit zelf uit “de ruif” kunnen snoepen.,
Blijkbaar gaat die Andre Bosman, van het slechte in de mens uit. Ik ken mensen in SXM die nog in een huis zonder dak wonen en dit alleen maar omdat Nederland het geld niet wilt overmaken. Sommigen hebben geprobeerd om in Nederland een normaal bestaan te hebben, maar daar waren ze ook niet welkom. Als politici het geld misbruiken, is het aan de kiezer om bij de volgende verkiezing met hen af te rekenen.
Met de Nederlandse bril naar de situatie op Sint Maarten kijken. Mevrouw Sitalsing verwijt Nederland dat we te weinig doen voor Sint Maarten en dat de procedures van de Wereldbank te complex en te stroperig zijn. Nergens lees ik in haar verhaal wat nu precies de taak is van de regering van het autonome land Sint Maarten. Een autonomie op basis van het Statuut waarin staat dat de landen ” de eigen belangen zelfstandig behartigen en op voet van gelijkwaardigheid”. Als Nederlands parlementariër wordt mij namelijk keer op keer voor de voeten geworpen dat de bemoeienis vanuit Nederland ongewenst is. Sterker nog, als koloniaal wordt ervaren. Maar na een ramp als Irma, staat ook zeker Nederland klaar om elkaar onderling bijstand te verlenen en zo hoort dat in het Koninkrijk. Maar als er een half miljard Nederlands belastinggeld verdeeld gaat worden op Sint maarten wil die belastingbetaler ook weten dat het goed terecht komt. Dan zijn er verschillende opties om het geld te gaan besteden. 1. We maken die half miljard in een keer over naar Sint Maarten 2. Nederland gaat bepalen hoe het geld besteedt gaat worden of 3 Er komt een onafhankelijke instantie die dat geld gaat beheren en uitgeven. Die eerste optie werd mij afgeraden. Niet eens zo zeer door de Nederlandse regering, maar door de lokale bevolking op Sint Maarten. Stuur geen geld naar de regering van Sint Maarten zeiden ze, het verdwijnt in de verkeerde zakken. Gezien de zorgen over financieel beheer op Sint Maarten leek dat mij ook geen goede optie. De tweede optie was voor de controle op de bestede gelden misschien handig, maar dan zit Nederland zich te bemoeien met de inhoudelijke besteding van geld binnen een autonoom land. Lijkt mij ongepast en ook ongewenst en was zeker ook vanuit de kant van Sint Maarten geen optie. Blijft alleen de derde optie open en dan ga je zoeken naar een ervaren partij die vaker met dit bijltje heeft gehakt en kom je op de Wereldbank uit.
Dan nu de vraag, waarom het allemaal zo lang duurt en waarom zijn de procedures zo moeilijk. De vraag is of dat zo is. Zo lagen de plannen voor het ziekenhuis al klaar en is daar ook gelijk geld voor gekomen. Het ligt dus aan de aanwezigheid van goede uitvoerbare plannen aangedragen door de regering van Sint Maarten. Het is nl hun autonome bevoegdheid om die keuzes te maken. Wat je ziet is dat Sint Maarten niet in staat is (of wil zijn) om een organisatie op te zetten om de plannen te stroomlijnen en aan te dragen. Geld is er namelijk, maar de plannen niet, of niet volledig. Zo gaf de rekenkamer aan dat het elektriciteitsbedrijf GEBE op Sint Maarten plannen had ingediend maar dat die zijn afgekeurd omdat de aanbesteding niet zorgvuldig is. Dan gaan bij mij alle alarmbellen al weer af. Ik ben nu 8 jaar woordvoerder Koninkrijksrelaties en in die 8 jaar maak ik mij zorgen over de schimmige financiële constructies van de overheids NV’s op de Caribische landen Aruba, Curaçao en ook Sint Maarten. De bestuurders worden op basis van vriendjespolitiek en politieke kleur aangesteld, geldstromen zijn ondoorzichtig, verantwoording is afwezig en de lokale overheid benut de gelden voor eigen projecten zonder dat er democratische controle over is. Dan ben ik alleen maar blij dat de Wereldbank kritisch is. Dan weet ik dat het geld wat besteed gaat worden ook op de goede plek gaat komen. En het het helpt het land om de gouvernance te verbeteren. Een win win situatie, behalve voor de bevolking. En dat steekt mij wel. Zolang de regering van Sint Maarten niet het financieel beheer op orde brengt en stappen zet om goed bestuur te waarborgen blijft de bevolking het kind van de rekening. Dan kunnen de ombudsman, de rekenkamer, de AIV en mevrouw Sitalsing keer op keer wijzen naar de verantwoordelijkheid van Nederland, maar daar ligt hij niet. Of we moeten het Statuut opzeggen en weer opnieuw beginnen. Ben ik een groot voorstander van.
Dan ook nog een anekdote of er überhaupt een intentie is om aan de slag te gaan voor een beter Sint Maarten. In juni was de commissie Koninkrijksrelaties op Sint maarten om te zien hoe het met de wederopbouw stond. Daar hadden we ook een gesprek met de regering van Sint Maarten. De Minister van Justitie de heer De Weever was daar ook. Kenners van de situatie op Sint maarten weten dat de lokale gevangenis een groot probleem is. Dat was het in 2010 al. Toe is er een plan van aanpak gemaakt om tot verbetering te komen. Daar is nooit iets mee gedaan. Na de orkaan Irma, was de gevangenis zo beschadigd dat inzet van Nederlandse militairen nodig was om de integriteit van de gevangenis te waarborgen. Toen ik daar kritiek op had, was de reactie van de Minister van Justitie (de man die verantwoordelijk is voor de gevangenis) letterlijk: “Als het probleem groot genoeg wordt op het eiland, wordt het vanzelf een probleem voor het Koninkrijk” en hij leunde achterover en lachte nog eens vriendelijk naar mij.
Ik durf hier te stellen dat er krachten op Sint Maarten zijn, bestuurlijk of dicht daarom heen, die alle belang hebben om de Wereldbank uit de besluitvorming te halen en dan over te gaan tot eerder genoemde optie 1. Stort die 470.000.000 euro maar op de rekening van de regering van Sint Maarten, dan beslissen die wel wat goed is zonder pottenkijkers, zonder verantwoording. De vraag is: wordt de bevolking van Sint Maarten daar beter van? Ik weet zeker van niet.