Kees Broere

Hij huurde een topadvocaat uit Nederland in. Maar het is de vraag of de komst naar Curaçao van Geert-Jan Knoops de redding zal betekenen voor ex-premier Gerrit Schotte. Die is in maart vorig jaar veroordeeld tot drie jaar cel, onder meer voor ambtelijke omkoping. Maandag was de openingsdag in zijn hoger beroep.

Schotte was de eerste premier van Curaçao, nadat in 2010 het Caribische eiland een autonoom land binnen het Nederlands koninkrijk was geworden. Maar de vraag die voor velen nog steeds ter tafel ligt, is of de politicus van de MFK-partij, die in de loop der jaren steeds feller anti-Nederland is geworden, tussen 2010 en 2012 zijn eiland niet heeft doorverkocht aan de maffia.

Het boegbeeld van die maffia is de Siciliaan Francesco Corallo. Hij is schatrijk geworden als casinobaas, met vestigingen in vele landen. Corallo raakte bevriend met Schotte toen deze een beginnend politicus was. In de jaren daarna kreeg Corallo een steeds grotere invloed in de politiek en het bestuur van Curaçao.

Anonieme weldoener

Dat kostte uiteraard het nodige geld. De man van de gokmachines en kaarttafels ‘schonk’ een paar ton aan de partij, maar wilde als weldoener anoniem blijven. Juridische onderzoekers zagen echter verdachte transacties, waarvan Schotte en zijn partner Cicely van der Dijs persoonlijk profiteerden. Zo kwam het tot een veroordeling wegens ambtelijke omkoping, valsheid in geschrifte en het witwassen van geld.

Bij de zaak in eerste aanleg, vorig jaar, beriep Schotte zich op zijn zwijgrecht. Dit keer zou hij uitvoerig met rechter Diederik Radder en diens twee collega’s in gesprek gaan. Maar nog voor het zo ver was, probeerde zijn nieuwe advocaat, de Nederlander Geert-Jan Knoops (bekend van onder anderen de verdediging van Geert Wilders) om in dit hoger beroep de hele zaak niet ontvankelijk te laten verklaren.

Die poging draaide om de getuigenis in de rechtszaak in Willemstad van twee Italiaanse rechtsgeleerden. Deze hadden gesproken met de Italiaanse Officier van Justitie Roberto Pellicano. Uit diens verklaring zou blijken dat het onderzoek naar Schotte deels juridisch incorrect zou zijn verlopen. Pellicano als getuige oproepen, zo meende Knoops, zou tot nietigverklaring van het proces kunnen leiden.

Maar tot zichtbare teleurstelling van Gerrit Schotte en diens verdediging oordeelde de rechter dat het ‘nodeloos’ was Pellicano te horen. Waarna alle tijd werd genomen om met de verdachte en zijn partner alle beschuldigingen nog eens door te nemen. Schotte gaf dit keer dus wel uitvoerig antwoord op alle vragen. Iets dat hij wellicht beter niet had kunnen doen.

Slimme redenaar

In de Curaçaose politiek staat Gerrit Schotte niet alleen bekend als de kampioen van het armere deel der bevolking, maar ook als de slimme, soms arrogante, maar altijd charismatische redenaar, die zijn gehoor om de vinger windt. De Gerrit Schotte die maandag in debat ging, bleek een gespannen maar keurig nette man, die zich echter herhaaldelijk in zijn eigen betoog leek klem te zetten en daarmee zijn eigen zaak juist ondermijnde.

Francesco Corallo daarentegen, de man die inmiddels op Sint Maarten vastzit en tegen wie een uitleveringsverzoek van Italië loopt wegens onder meer omkoping van politici, die Corallo kwam steeds meer te voorschijn als de man die het op het autonome Caribische eiland Curaçao écht voor het zeggen had. ‘Corallo moest u wel overal voor hebben, niet?’, zo opperde rechter Radder.

Voor de ‘donatie’ aan Schottes politieke partij MFK, een van de vele manieren waarop hij zijn invloed steeds verder wist uit te breiden, stuurde Corallo zelf ook meteen maar de facturen die Gerrit Schotte bij hem kon indienen. Vervalste facturen, met het logo van een bedrijf van Cicely van der Dijs, maar wel een logo dat enkel voor promotiemateriaal werd gebruikt en nooit voor werkelijke transacties.

Geen bewijs

Het is echt niet zo dat ik bepaalde dingen moest doen, omdat ik een gift had gekregen
Gerrit Schotte

Schotte verklaarde maandag in de rechtbank ‘woedend’ te zijn geweest over de vervalsingen. Maar bewijs voor zijn onvrede kon hij niet leveren, want hij zou dit enkel via een beveiligd online-systeem, en nergens op schrift, aan Corallo duidelijk hebben gemaakt. ‘En dat is de waarheid, meneer de rechter.’ Maar misschien niet toevallig stuurde Corallo ondanks de ‘woede’ nog een tweede factuur. Een derde. En zelfs een vierde. En boos of niet, Gerrit Schotte bleef ook daarna zaken met Corallo doen.

‘Voelde u zich vrij om nee tegen hem te zeggen?’, vroeg rechter Radder aan de Curaçaose politicus. Met andere woorden: Had premier Schotte op Curaçao de macht in handen, of was de onderwereld hiermee aan de haal gegaan? ‘Het is echt niet zo dat ik bepaalde dingen moest doen, omdat ik een gift had gekregen’, reageerde Schotte.

In eerste instantie oordeelde de rechter daarover anders, en werd Schotte tot drie jaar cel veroordeeld. Hij is vrij, omdat zijn zaak in hoger beroep is. Hij zit zelfs in het Curaçaose parlement, maar mag momenteel geen ministerspost bekleden. In dit hoger beroep komt het mogelijk tot eenzelfde veroordeling. De verwachting is dat Schotte dan, in een laatste poging tot vrijspraak, naar de Hoge Raad zal stappen.

Bron: Volkskrant