Van 1 naar 2 jaar bij ziekte
WILLEMSTAD — Het optrekken van de ontslagtermijn van één naar twee jaar bij ziekte van een werknemer zal niet alleen aanzienlijke financiële gevolgen hebben voor werkgevers, doch ook economisch negatief uitpakken. Dat is de mening van de VBC (Vereniging Bedrijfsleven Curaçao) over het initiatief-wetsontwerp, dat Humphrey Davelaar van de PNP in november indiende.
Advertentie
Het initiatief-wetsontwerp betreft een wijziging in het Burgerlijk Wetboek waarbij de ontslagtermijn gelijk moet gaan lopen met de maximale termijn van verstrekking van ziekengeld, die twee jaar bedraagt.
De VBC citeert Davelaar in haar jongste nieuwsbrief:
“De motivering om dit initiatief-ontwerp in te dienen is dat de werknemer ‘meer arbeidsrust kan hebben, immers hij blijft een jaar langer in dienst, en er bestaat zelfs de mogelijkheid dat hij binnen dat jaar geneest en niet meer wegens ziekte zal worden ontslagen’.”
De VBC legt vervolgens uit: “Artikel 5 van de Landsverordening Ziekteverzekering schrijft voor dat werknemers die krachtens de landsverordening verzekerd zijn en die als gevolg van ziekte arbeidsongeschikt zijn, recht hebben op een uitkering in geld, ziekengeld genaamd.
Terzake van eenzelfde ziekteoorzaak vervalt dit recht twee jaar nadien.
Het gaat hierbij om werknemers met een vijfof zesdaagse werkweek die onder de ZV-loongrens vallen, die per 1 januari 2014 5237,50 gulden per maand bedraagt. Werknemers boven de loongrens alsook zij waarvan de werkweek minder dan vijf dagen is, komen niet in aanmerking voor ziekengeld.
Dit is ook het geval voor werknemers in de publieke sector.”
Volgens artikel 1615h, tweede lid van Boek 7A van het Burgerlijk Wetboek, mag de werkgever de arbeidsovereenkomst niet opzeggen gedurende de tijd dat de werknemer arbeidsongeschikt is ten gevolge van ziekte of ongeval, tenzij de ongeschiktheid ten minste een jaar geduurd heeft.
Van deze regel kan slechts afgeweken worden bij collectieve arbeidsovereenkomst.
De VBC wijst erop dat het optrekken van de ontslagtermijn van één naar twee jaar betrekking heeft op de arbeidsovereenkomsten van alle werknemers, en niet uitsluitend op arbeidsovereenkomsten van werknemers die verzekerd zijn krachtens de landsverordening Ziekteverzekering.
Het optrekken van de ontslagtermijn heeft daardoor aanzienlijke financiële gevolgen voor werkgevers en pakt ook economisch negatief uit.
“Werkgevers zullen geconfronteerd worden met een forse toename van de loonkosten. In het geval van een langdurig zieke werknemer die krachtens de landsverordening ZV is verzekerd, zullen de additionele kosten bestaan uit een jaar langer doorbetalen van de premie ziektekostenverzekering van 1,9 procent van de loonsom; extra kosten van 20 procent indien in de arbeidsovereenkomst overeengekomen is dat 100 procent van het salaris zal worden doorbetaald bij ziekte.
Immers, bij de SVB wordt 80 procent aan ziekengeld vergoed.”
VBC: Ontslagvoorstel onevenwichtig
Als werknemers niet verzekerd zijn volgens de landsverordening ZV wordt de werkgever geconfronteerd met ‘doorbetaling van een jaar langer salaris indien in een arbeidsovereenkomst of cao/reglement is bepaald dat de werkgever het salaris doorbetaalt bij arbeidsongeschiktheid door ziekte, en dubbele loonkosten als de werkgever genoodzaakt is om bij ziekte van een werknemer vervangend personeel in dienst te nemen’. De VBC vindt het initiatiefvoorstel onevenwichtig. “Waarschijnlijk heeft bij de opstellers de gedachte postgevat dat er geen extra kosten voor werkgevers zullen ontstaan omdat het ziekengeld twee jaar wordt betaald door de SVB. Een foutief, eenzijdig en weinig gebalanceerd uitgangspunt. Het voorstel heeft wel degelijk grote negatieve gevolgen voor de werkgevers en het investeringsklimaat.” Daarmee bedoelt de VBC een toename van de ‘cost of doing business’ en daarmee een verslechtering van de concurrentiepositie met als gevolg de noodzaak om de kostenstijgingen te verminderen. Dit kan zich vertalen in ‘versobering van het arbeidsvoorwaardenpakket of vermindering van het aantal arbeidsplaatsen’. Ook vreest de VBC voor verdere verstarring van de arbeidswetgeving en arbeidsmarkt ‘terwijl alle studies en analyses uitwijzen dat deze juist geflexibiliseerd moeten worden’. De VBC doet een beroep op de initiatiefnemers om het ontwerp te heroverwegen. “Indien gelijktrekking van termijnen wordt beoogd dan zou ook de optie om de ziekengeldregeling terug te brengen naar maximaal één jaar overwogen kunnen worden. Dit voorstel is sociaal en wellicht ook politiek echter weinig aantrekkelijk. Het draagt echter wel bij tot vermindering/oplossen van de thans kennelijk ervaren ongelijke behandeling van werknemers. Voor het noodlijdende sociale zekerheidsstelsel zal dit in ieder geval tot een substantiële vermindering van de kosten leiden.”
bron: Amigoe
Advertentie