27 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Van sociaal werker tot grootste leider

HomeMediaVan sociaal werker tot grootste leider

Helmin Magno Wiels (54) werd gistermiddag om iets voor vijf uur door kogelschoten op Marie Pampoen gedood.
Met zijn overlijden komt er een einde aan een van de meest opmerkelijke politieke loopbanen in de recente politieke geschiedenis van Curaçao.
Ooit begonnen als sociaal werker in de allerarmste wijken op het eiland, groeide Wiels uit tot de politiek leider van de grootste politieke partij op het eiland.

Wiels bij het uitbrengen van zijn stem bij de laatste verkiezingen op 19 oktober 2012.
Wiels bij het uitbrengen van zijn stem bij de laatste verkiezingen op 19 oktober 2012.

Wiels werd op 9 december 1958 geboren op Curaçao.
Hij doorliep het Canissius College in Steenrijk en studeerde jeugd en jongerenwerk in Nederland.
Na zijn studie werd hij sociaal werker op Curaçao.
In deze periode werkte hij in de armste wijken op het eiland. Tijdens interventies in de Eilandsraad en later in de Staten, maar ook tijdens partijpolitieke toespraken, had Wiels het vaak over deze mensen en de buurten waar hij werkte. Wijken waar volgens Wiels weinig mensen van hadden gehoord, maar waar de inwoners met grote sociale problemen kampten.

Maar Wiels kreeg eilandelijke bekendheid toen hij zich in de eerste jaren van deze eeuw aansloot bij de Lista Niun Paso Atras (LNPA), de politieke beweging en later partij rondom Nelson Pierre.
Pierre herdacht Wiels vanochtend als een harde werker.

“Hij was iemand die hard werkte in de wijken op het eiland.
Hij was een sociaal mens.
Hij werkte hard in de wijken en hard in het weekeinde aan wagens in een garashi bou di palu.
Hij ging graag de wijken in om toespraken te houden over budgettering en opvoeding.
Hij gebruikte zijn eigen geld om mensen uit de brand te helpen.
Hij was echt iemand uit de wijken.”

De samenwerking met Pierre duurde niet lang.
Na de de verkiezingen van 2003 kwam het tot een breuk tussen Pierre en de rest van het bestuur van de NPA, waar Wiels deel van uitmaakte.
Hoewel Wiels en Pierre geen politieke vriendjes waren, bleef de laatste de PS-leider eeuwig dankbaar voor alles wat hij voor hem heeft gedaan.

“Hij was een harde werker.
Hij was een goede soldaat voor de partij.
Bij de verkiezingen van 2003 zou ik nooit in de Eilandsraad zijn gekomen, als hij niet voldoende stemmen had aangedragen.
Maar ik ken hem van vóórdat hij politiek actief was.
Over veel dingen denken wij hetzelfde, zoals de aanpak van netwerken, corruptie en overheids-nv’s.”

Na de breuk met LNPA richtte Wiels samen met de andere NPA-bestuursleden de politieke beweging Konsenshi Sivíl op.
Namens deze beweging was Wiels de presentator van een dagelijks radioprogramma met dezelfde naam.
Dit programma zal later dit jaar tien jaar in de lucht zijn.
In 2005 waren Wiels en andere activisten betrokken bij een andere politieke beweging op het eiland, namelijk Aliansa Revolushonario Nashonal (Arena).
Deze beweging maakte zich sterk voor de optie ‘vrij geassocieerd’ bij het referendum van 2005. Deze optie haalde het referendum niet, aldus mede-Arena-lid Sherman Martina vanochtend. Hierop besloot Wiels een politieke partij op te richten, de Pueblo Soberano (PS).
Centraal in het vaandel van deze nieuwe partij stond het streven naar een soeverein Curaçao, onafhankelijkheid dus.

De politicus Wiels is een zeer controversieel figuur.
Hij haalt constant uit naar instituten zowel op Curaçao als daarbuiten.
Verschillende keren vallen personen en instellingen over zijn uitspraken.
Maar onder zijn aanhangers wordt Wiels bijna aanbeden vanwege zijn manier van politiek bedrijven en omdat hij het wel aandurft om ‘de waarheid te vertellen’.
Op 2 juli 2011 presenteert hij tijdens een partijbijeenkomst de onafhankelijkheidsverklaring van Curaçao, die volgens hem als leidraad moet dienen op weg naar een soeverein Curaçao.
Dit is een van de hoogtepunten uit Wiels’ loopbaan.

Met de PS zou Wiels aan vijf verkiezingen meedoen.
In juli 2006 behaalt de PS bij de Statenverkiezingen 3357 stemmen.
Onvoldoende voor een zetel in het parlement.
Een jaar later stijgt de PS naar 5494 stemmen bij de Eilandsraadsverkiezingen.
Dit levert de PS en Wiels hun eerste zetel op.
Drie jaar later, in januari 2010, gaat Curaçao weer naar de stembus.
De PS stijgt naar 10.785 stemmen, goed voor twee zetels in de laatste Staten van de Nederlandse Antillen.
In augustus van hetzelfde jaar vinden de laatste Eilandsraadsverkiezingen plaats.
De PS is gegroeid tot de derde partij van het land, achter de PAR en MFK, met 13.886 stemmen en heeft vier zetels in de Eilandsraad en later de eerste Staten van Curaçao.
Na deze verkiezingen treden Wiels en de PS voor het eerst toe tot een coalitie, met de MFK en de MAN.
Deze coalitie kan op 11 van de 21 Statenzetels rekenen.

De twee jaar dat deze coalitie aan de macht is wordt gekenmerkt door politiek gesteggel, controverses en confrontaties met partners op Curaçao, maar ook in het Koninkrijk.
Het kabinet valt, nadat twee leden van de coalitie hun steun intrekken en toenmalig premier Gerrit Schotte (MFK) nieuwe verkiezingen uitschrijft.
Na deze verkiezingen komt er een ommekeer in het door Wiels gevoerde beleid.
Hij breekt na een ruzie met de MFK en MAN en gaat een coalitie aan met Pais, PNP en onafhankelijk Statenlid Glenn Sulvaran.
Op Wiels’ initiatief krijgt Curaçao een takenkabinet, bestaande uit niet-politieke experts, dat binnen zes maanden een specifiek aantal taken moet uitvoeren ‘om het land te redden’, aldus de PS-leider.

De nieuwe politiek van Wiels komt hem op veel kritiek van zijn achterban te staan.
Hij kiest er ook voor om publiekelijk heilige huisjes op Curaçao aan te vallen.
Eerst haalt hij uit naar het door Curaçao Ports Authority (CPA) gevoerde beleid.
Later is UTS aan de beurt.
Terwijl hij bezig is met deze laatste strijd wordt hij op 5 mei op het strand van Marie Pampoen neergeschoten.

Dit artikel is geplaatst in

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties