Ruud Mikkers
De Europese Commissie zoekt naar een manier om belastingparadijzen aan te pakken. Normaal zouden gekende fiscale vrijhavens, zoals Nederland, hun veto tegen zulke plannen aanspreken. Maar Brussel werkt aan een sluipweg.
Artikel 116 – zo heet het nieuwste Brusselse plan om belastingparadijzen aan banden te leggen. Het is een bepaling in het EU-verdrag die nog nooit is ingezet, maar als het aan de Europese Commissie ligt verandert dat snel.
„Er wordt naar verschillende manieren gekeken om dit artikel te gebruiken”, zegt een woordvoerder van de Commissie na berichtgeving in de Financial Times. Een concreet voorstel is er nog niet, maar woensdag wordt wel een breder actieplan voor eerlijke belastingheffing aangekondigd, waar dit een onderdeel van is. Later, gesproken wordt over begin 2021, moet dat plan resulteren in een richtlijn.
Artikel 116 gaat niet over Europese belastingstelsels, maar is bedoeld om ’verstoringen in de interne markt’ aan te pakken. Mooi meegenomen voor Brussel: beslissingen over belasting moeten unaniem worden genomen, wat in de praktijk tot blokkades leidt als er privileges van individuele lidstaten onder vuur liggen. Maar om richtlijnen door te voeren op basis van artikel 116 is ’slechts’ een gekwalificeerde meerderheid nodig.
Lastig parket
Met de coronacrisis op de achtergrond – en landen die daardoor naarstig op zoek zijn naar extra belastinginkomsten – komt ons land dan in een lastig parket. Ook als later deze week de Europese regeringsleiders elkaar spreken over de meerjarenbegroting en over coronahulp, zal het weer gaan over het Nederlandse belastingklimaat en zullen landen als Italië wijzen op de vermeende oneerlijkheid. En niet alleen vanwege de discussie over honderden miljarden aan coronahulp komt de Brusselse proefballon op een interessant moment.
Woensdag oordeelt het Europees Hof over de vraag of Ierland terecht €13 miljard belastingkorting heeft gegeven aan Apple. In 2016 vorderde eurocommissaris Vestager (Mededinging) die miljarden alsnog.
Artikel 116 kan gebruikt worden om zowel constructies als specifieke landen aan te pakken, in plaats van de aandacht louter op pakweg Apple te richten. Veel hangt af van de vraag voor welke juridische interpretatie wordt gekozen, aldus ingewijden.
Te gunstig
De druk op Nederland om iets te doen aan het (te) gunstige belastingklimaat voor multinationals loopt al jaren op, constateert Harald Benink, hoogleraar banking & finance aan Tilburg University. „Nederland neemt anderen de maat over het uitblijven van hervormingen, maar de familie Agnelli (Italiaanse industriëlen, red.) is fiscaal hier gevestigd. Dat is niet voor niets.”
Bovendien: het Europees Parlement oordeelde in maart vorig jaar nog in een motie dat Nederland een belastingparadijs is. Paul Tang was een van de initiatiefnemers van die motie. De PvdA’er vindt Nederland nog steeds fiscaal te vriendelijk voor bedrijven, al is hij blij dat Nederland inmiddels de bronbelasting voor royalty’s en rente heeft aangekondigd.
„Maar Luxemburg heeft dat nog steeds niet. Een nieuwe aanpak is echt nodig. De meeste landen zullen daar echt geen probleem mee hebben.”
Tang, voorzitter van de subcommissie voor belastingvraagstukken van het Europees Parlement, noemt het mogelijke inzetten van artikel 116 ’een belangrijke stap’. „Dit kan een manier zijn om de race naar de bodem te blokkeren. Iedereen weet dat een klein groepje landen hier een hoofdrol speelt.” Hij wijst op de „vele tientallen miljarden” die door met name Luxemburg en Nederland stromen.
Het kabinet heeft altijd ontkend dat Nederland een belastingparadijs is. Den Haag pleit voor een internationale aanpak, maar het blijkt in de praktijk zeer moeilijk om stappen te zetten. Het ministerie van Financiën wil niet inhoudelijk reageren op de Brusselse voornemens. „We wachten af waar ze mee komen”, aldus een woordvoerster.
Bron: Telegraaf
Niks mis met de wijze waarop Nederland bedrijvigheid aantrekt. Een klein land moet immers toch iets doen om interessant te zijn en onder de voet te worden gelopen. Dat geeft welvaart aan de inwoners en zorgt ervoor dat Nederland kan investeren. Prima plan om daarmee vooral door te gaan, en vooral niets aantrekken van de jaloezie elders, die vooral afkomstig is van bestuurders die niets uitvoeren.
Idd niets mis mee mijn waarde Roland….
Behalve als je het langs slinkse wegen doet: Verbieden in een deel van het koninkrijk, om er vervolgens zelf profijt van te trekken!!
(En boos worden, omdat op zijn beurt Belgie zoals U dat beschrijft “een gunstiger fiscaal tarief introduceert”, en bedrijven in uw regime wegtrekt….
Weet U ook hoe lekker dat voelt
Ik heb het eerder gezegd en ik zeg het met alle plezier nog een keer: wat is er mis mee als landen concurreren met belastingtarieven om bedrijven aan te trekken?
Sommige landen hebben een grote bevolking. Andere landen liggen strategisch, met een natuurlijke haven, aan een rivier (met achterland), of ze beschikken over een gunstig klimaat of over natuurlijke grondstoffen. Allemaal toevallige voordelen, waar die landen niets voor hebben hoeven doen.
Daarnaast zijn er landen die investeren in bepaalde zaken om daar strategisch voordeel uit te halen: zij investeren veel in infrastructuur, of onderwijs, of een democratische rechtstaat en onafhankelijke rechtspraak: voor hun burgers en om buitenlandse bedrijven en/of werknemers aan te trekken.
In deze laatste categorie valt ook een fiscaal vriendelijk regime voor bedrijven in bepaalde sectoren, of met een bepaalde omvang, omdat je daar als land voordeel van verwacht.
Het is verdacht dat de EU tegen deze vorm van concurrentie is.