GELEZEN DE beide stukken van de heren Pinedo en Bazur.
Daarnaast het handelen van de coalitie, in het bijzonder Schotte en Asjes in deze.
Gelezen en gehoord de juristen Boersema, Van Rijn en Frielink.
Ook ik had in eerste instantie mijn vraagtekens bij artikel 53 en de toelichting daarop. Als niet-jurist vertaal ik het als volgt. Het naar huis sturen van de regering en van de Staten is vastgelegd in de respectievelijke artikelen 29 en 53.
De regering is gebaseerd op een meerderheid van de Staten, de zogenaamde coalitie. De Staten zijn het hoogste overheidsorgaan.
Aan de Staten is het gereedschap van wegsturen gegeven, echter de regering heeft ook een instrument gekregen om de Staten naar huis te sturen.
Waarom is dit gedaan: om een zekere mate van balans te creëren tussen de macht van de Staten en de regering.
Vrij vertaald: zijn er meerdere ‘slechte’ Statenleden dan kan de regering ingrijpen op basis van 53 en zijn er meerdere ‘slechte’ regeerders dan kunnen de Staten ingrijpen op basis van 29.
Heeft de regering eenmaal een landsbesluit gemaakt om de Staten naar huis te sturen dan is dit éénrichtingsverkeer en kun je niet meer terug.
Hebben de Staten een minister of ministers naar huis gestuurd, dan is dat een momentopname, oftewel een dergelijke minister(s) kan bij een volgende coalitie weer eventueel minister worden.
De Staten naar huis sturen heeft als onherroepelijk gevolg nieuwe verkiezingen volgens de verdere punten onder artikel 53 en is het maar de vraag wie er terugkomt als Statenlid.
De Staten behouden al hun rechten en plichten tot de dag dat er nieuwe Statenleden zijn. Gevolg hiervan is dat de Staten het recht hebben een minister(s) met onmiddellijke ingang naar huis te sturen, demissionair of niet.
Onmiddellijk is echter in zoverre beperkt, dat het land in principe altijd bestuurders behoort te hebben, die de lopende zaken afhandelen.
Met andere woorden één of twee minister(s) direct naar huis sturen kan onmiddellijk, aangezien een andere minister dit dan tijdelijk overneemt.
Allemaal tegelijk kan niet, aangezien er dan een vacuüm zou ontstaan.
Daarnaast moet elke nieuwe minister door de screening, ook al is het maar interim.
Vraag is nu of je het eens bent met de argumentatie van Statenleden om ministers in de huidige situatie onmiddellijk naar huis te sturen, terwijl ze nog maar een paar weken alleen lopende zaken mogen afhandelen, of dat je het eens bent met de regering met diens argumentatie om de Staten naar huis te sturen en geen gelegenheid te geven tot het vormen van een andere coalitie.
Feit is nu dat het gebeurt en gaat gebeuren binnen de regels van onze Staatsregeling en daar kunnen we als kiezer niets aan doen.
Wel kunnen we naar de stembus gaan en daar stemmen, maar of daaruit een af- of voorkeur van het een of het ander zal blijken is maar de vraag. In ons huidige systeem van kiezen heeft het ook geen enkele zin om te stellen of iemand meer of minder rechten heeft op basis van het aantal persoonlijke stemmen.
We hebben nu eenmaal gekozen om te stemmen op een persoon en niet op een partij en om de stemmen hoger dan de kiesdeler per kandidaat te kunnen verdelen is een gezamenlijke lijst gemaakt waar deze stemmen naa toe gaan van boven naar beneden, met uitzondering van de helft plus één van de kiesdeler die wel omhoog gaat op de lijst.
Ons systeem kiest ervoor dat elk Statenlid op basis van diens eigen inzicht stemt, of een partij dat nu leuk vindt of niet en is gekozen voor de volledige vier jaar of eerder bij vervroegde verkiezingen of als die zelf opstapt.
Probleem is dus dat we geen gelegenheid hebben of krijgen om ons uit te spreken over het een en ander.
Komen we op het punt hoe dit aan te pakken. Mijn voorstel zou zijn een permanente Staatsregeling commissie/ orgaan vast te stellen, die op basis van wat men in de praktijk tegenkomt voorstellen doet tot verbetering, aanpassing van onze Staatsregeling.
Dus ook het kiessysteem of rechtstreeks kiezen van een president.
De voor- en nadelen op een rij zetten en daar waar nodig voor te leggen aan de kiezer in een referendum.
Dit moet nooit overhaast gebeuren maar weloverwogen en altijd eerst het huidige goed analyseren.
Ik dacht in mijn onschuld eindelijk verlost te zijn van Staten en Eilandsraadverkiezingen en binnen twee jaar hebben we het voor elkaar om weer te moeten stemmen.
Zou je aan artikel 53 een referendum hebben verbonden, dan laat je tenminste over aan de kiezer of die wel vervroegde verkiezingen wil of niet.
Maar ja ieder heeft zo de eigen ideeën over wat goed voor dit land en de burgers is.
Misschien is het ook verstandig alle Statenleden en ministers een verplichte cursus staatsrecht te laten volgen, maar of dat helpt?
Voor mij onbegrijpelijk hoe vaak politici onzin uitkramen, of begrijp ik het wel?
HENK PASMAN
Curaçao