Vrijheid, gelijkheid en broederschap. Drie begrippen die ieder jaar centraal staan op 17 augustus, de dag van Tula.
Het is voor veel mensen van de voormalige Antillen nog steeds een belangrijke dag door de impact van de slavenopstand die op deze dag in 1795 begon onder leiding van Tula, Bastiaan Carpata en Louis Mercier.
Tula wordt gezien als de grote leider en is sinds 2010 een nationale held op Curaçao. De vrijheidsstrijder werd bekend, omdat hij niemand kwaad wilde doen.
Vrijheid met de dood betaald
“Wij zijn al te zeer mishandeld, wij zoeken niemand kwaad te doen, maar zoeken onze vrijheid”, zei Tula toen pastor Schink hem probeerde over te halen om te stoppen met zijn vrijheidsstrijd. Door deze overleveringen zijn de bedoelingen van Tula duidelijk geworden.
Ondanks dat Tula vreedzame bedoelingen had, is hij in oktober 1795 door de Nederlanders gemarteld en gedood. Zijn hoofd werd op een spies tentoongesteld op de plek waar nu het winkelcentrum Riffort staat op Curaçao. Het zou daarna nog bijna honderd jaar duren voordat de slavernij officieel werd afgeschaft.
Tula in Rotterdam
In Nederland heeft de held van Curaçao maar weinig bekendheid. Al is in Amsterdam al jaren een herdenking. In Rotterdam was vorig jaar een (voorlopig) eenmalige herdenking bij het slavernijmonument in het Llyodkwartier.
“Tula zou de samenleving in Rotterdam zien als iets moois”, reageert een Rotterdamse.
“Er is nog een hoop te verbeteren, maar voor hem was dit al een droom. Tula is niet zo bekend in Nederland, maar zou wel bekend moeten zijn. Ik ken hem omdat ik opgegroeid ben op Curaçao. We kunnen allemaal van hem leren.”
Lange weg
“Ik denk dat mensen van kleur in Rotterdam erg bewust zijn van hun positie tegenover anderen”, vertelt Leana. “Je merkt het aan een hoop kleine dingen in het dagelijks leven.” “Ik maak dat bijna dagelijks mee en het blijft gewoon vervelend. Juist al die kleine dingen maken dat je er soms best wel verdrietig om kan zijn”, vult Selina aan.
Leana en Selina maken onderdeel uit van een team dat Showroom Mama, een expositieruimte in de Witte de Withstraat, tijdelijk runt. “Het is algemeen bekend dat de culturele wereld erg wit is. Dat wij, jongeren van kleur, hier een dergelijke kans krijgen, is best uniek.”
Bron; RTVRijnmond
Een saillante illustratie van de officiële en officieuze positie van de zwarte burger op Curaçao vormt de strijd over het standbeeld van Tula, een van de leiders van de slavenopstand in Curaçao in 1795. Deze strijd woedt al sinds 1970. In 1995 diende uiteraard in stijl 200 jaar opstand te worden gevierd.
Volgens een ingezonden stuk in de Amigoe van 2 november 1994 van P.W. Sybrandy, staat Tula van Toos in Wildervank te kleumen. Sybrandy doet het voorstel Tula kosteloos te laten terug bezorgen en de PdVSA-lassers te vragen de aanstootgevende (onder)delen te verwijderen. Een andere oplossing zou kunnen zijn President Aristide van Haïti te vragen om een afgietsel van hun bevrijdingsbeeld in Port-au-Prince. Tula onderhield nauwe banden met zijn lotgenoten in Hispaniola. De ingezonden briefschrijver meldt nog dat het beeld van Bethancourt tien meter hoog had moeten worden. Gesteld dat Tula ‘au naturel’ zou zijn uitgebeiteld, dan zouden de edele delen van de Grote Martelaar naar schatting 80 centimeter groot zijn geweest. ‘‘En dat was zelfs voor het populairste speelgoed van de eilanden wel wat bovenmaats’’, besluit hij spits. Zie: DE SLAVERNIJ IN DE KOLONIE CURAÇAO EN ONDERHORIGHEDEN, 1999 en 2010, p. 49 e.v.
Dit klopt niet:
Zijn hoofd werd op een spies tentoongesteld op de plek waar nu het winkelcentrum Riffort staat op Curaçao.
Er bestaat geen winkelcentrum Riffort, wel een Riffort.
De hoofden zijn westelijker langs de kust ten toon gesteld waar nu Parke Nashonal ligt.
En als we morgen geen sinterklaas meer hebben eisen wij-ja eisen wij de meerderheid van de bevolking zal dit eisen–een prchtig standbeeld van SINTERKLAAS geen pieten hoor want we hebben tola en de loelas al.
Allemaal pure onzin-niemand hier kent iemand die slaaf is geweest-totale geld verspeling en aandachts trekkerij van een kleine groep rassisten.