We kunnen ons allemaal de beelden van de rellen op Curaçao in juni nog wel voor de geest halen. Er vonden massaal plunderingen en brandstichtingen plaats omdat mensen boos zijn over het coronabeleid.
Hoewel de situatie nu een stuk rustiger lijkt, gaat het er nog altijd niet goed. De coronacrisis heeft diepe wonden geslagen in de samenleving. Er is veel armoede en mensen lijden honger. Hoewel toeristen het eiland sinds 1 juli weer weten te vinden, zijn de problemen verre van voorbij.
“Het is heel erg. Het is om te huilen. Wat ik meemaak, ik weet niet welke kant we op moeten. Duizenden mensen zijn hun baan kwijt”, vertelt de voorheen in Rotterdam woonachtige Coraline Kooistra van de Stichting tegen Kindermishandeling op Curaçao.
De stichting heeft een voedselbank genaamd Crisisbank Curaçao op poten gezet. “De overheid is bij de start van de crisis begonnen met het uitdelen van kaartjes voor levensmiddelen. Maar dit is niet genoeg. Er zijn nog zo veel gevallen van mensen die dringend hulp nodig hebben.”
Vel over been
Inmiddels heeft de Crisisbank al meer dan 10-duizend voedselpakketten geleverd aan mensen in nood. “Elke dag komen er nieuwe aanvragen voor voedselpakketten. Mensen zijn broodmager”, zegt ze hoorbaar aangeslagen. Naast eten en drinken leveren ze ook medicijnen, babyspullen en schoolartikelen.
De Crisisbank levert de spullen bij mensen thuis af. Dit betekent dat Kooistra met eigen ogen ziet hoe schrijnend de situatie is. “Mensen zien het mooie eiland. Maar wat er achter de voordeuren schuil gaat, zien ze niet. Mensen zijn vel over been. Mensen zijn ziek. Kinderen slapen op een stenen grond omdat er geen geld is voor meubels. Ze hebben geen kleren. Ik ben situaties tegen gekomen waarbij ik me afvroeg: is dit Curaçao of Afrika? Het breekt mijn hart.”
Illegale immigranten
Kooistra vertelt over de vluchtelingenproblematiek van het eiland. “Er is een groot probleem met illegale immigranten uit Venezuela. Die zaten eerst verscholen omdat ze geen papieren hebben. Maar ze hebben nu honger dus zie je ze. Ze zijn hier en je moet ook voor ze zorgen terwijl je niet genoeg voor jezelf hebt.”
Zes van de tien voedselpakketten gaan naar hen. Volgens Kooistra is door de coronacrisis heel duidelijk geworden dat er te makkelijk over de situatie met de immigranten werd gedacht. “De crisis heeft ons geleerd hoe slecht de inventarisatie is en hoe erg we de situatie hebben verwaarloosd. Deze situatie kunnen we eigenlijk niet beheersen. Nu staan we met de rug tegen de muur.”
Geweld
De Crisisbank is afhankelijk van sponsoren. De hulp wordt zeer gewaardeerd. Alleen: “De hulp wordt nu steeds minder. Want ook de bedrijven die doneren hebben het zwaar.” Dit terwijl de wachtlijsten volstromen en er dagelijks nieuwe aanvragen komen. Dit baart Kooistra grote zorgen. “Want als mensen honger hebben, gaan ze roven. Dan komt er meer criminaliteit en geweld.”
Alsof het allemaal niet erger kan, ziet Kooistra met de Stichting tegen Kindermishandeling sinds het begin van de crisis meer gevallen van huiselijk geweld. “Er zijn meer meldingen van kindermishandeling. Relationeel geweld is erger geworden. Fysieke mishandeling is toegenomen tijdens coronacrisis. Komt door de stress van mensen. Het niet kunnen voeden van kinderen.”
Ze is bang dat Curaçao in de toekomst zal worden bestempeld als derdewereldland als er niet heel gauw iets verandert. “Curaçao is klein, maar de problemen zijn te groot voor zo’n klein eiland.”
Bron: RTV Rijnmond
Mensen moeten zich realiseren dat ze zelf uit de put waarin ze zijn moeten kruipen. Probeer zoveel mogelijk weg te blijven van de voedselbank en donaties want dan is de weg omhoog vrij moeilijk.
Hier op Curacao hoort je vaak “Dios ta grandi” en als er iemand is die weet dat “Dios ta grandi” ben ik het wel. Moet zeggen dat ik niet zoals velen hier gelovig ben, althans niet gelovig dat ik geloof in een priester die mij verteld wat goed en fout is en die waarschijnlijk een kinder verkrachter is.
Ik heb het over het echte geloof, geloof in jezelf en geloof dat het allemaal goed komt en dan komt het goed. Als ik naar me zelf kijk denk ik niet dat geluk alleen mij zo ver heeft gebracht.
Heb vaak met mijn rug tegen een muur gestaan of een weg ingeslagen dat op een gegeven moment een dode weg leek maar door één of andere manier wist hij altijd een weg te maken waar geen uitweg leek te zijn.
Ik heb altijd het geloof gehad dat hij mij niet zover gebracht heeft om mij nu in de steek te laten en het blijkt keer op keer dat hij mij niet in de steek liet.
Hoewel ik moet toegeven dat ik hem soms wel vergeet en ook niet vrij van zonden ben, ik heb vaak gezondigd aan hoerenloperij, ik heb vrouwen voor seks betaald en soms 3 tegelijk maar door één of andere manier vergeeft hij mij altijd.
Mijn boodschap aan iedereen die het nu moeilijk heeft en lijkt geen uitweg te vinden, hij vindt altijd een uitweg en als deuren voor je neus dichtgaan, zorg hij altijd dat een raam open gaat.
“Ze is bang dat Curaçao in de toekomst zal worden bestempeld als derdewereldland als er niet heel gauw iets verandert.”
Gobierno & Sons B.V. en de vakonden hebben al een overduidelijk signaal gegeven : ze zien Curaçao liever een bonafide derde wereldland worden dan hun systematische corruptie en nepotisme in gevaar te brengen.
Ze zijn als de dood voor toezicht vanuit een professionele entiteit gericht om te voorkomen dat Curaçao een derde wereldland wordt. God forbid that ze hun bling en bysides niet meer te kunnen afforden.
Curacao behoort tot de derde wereld, waarbij de witkwast van de kolonisator er voor zorg draagt dat wat plooien gladgestreken worden.
Fake news: begina heeft en public verklaard dat de overheid van Curacao niemand met honger naar bed laat gaan
Schande, grote schande, dat prutsers zoveel geld bijeengeschraapt, dat ze het niet eens op kunnen maken en dan deze foto en ‘t schrijven van C Kooistra. Als je de ophitsers en schreeuwers hoort en ziet, is ‘t duidelijk, geven geen draad om hun mensen, erger nog ze worden aangezet tot rotzooi schoppen. Dsantos rojer monk .
Een klein eiland. Daar hoort geen grote overheid bij met veel mensen met hoge salarissen. We hebben politici nodig die voor het eiland werken.
Klein eiland maar de top heeft zeer hoge salarissen
Klein eiland maar de directeur van de Centrale bank verdiend meer dan de Directeur van de Centrale bank van Duitsland en Nederland.
De politici, de graaiers, de vakbonden, de ambtenaren die geen stapje terug kunnen doen moeten hun ogen uit hun kop schamen. Ook de kerken op Curacao houden zich stil in plaats van hen te verfoeiien.
Gelukkig bestaan er mensen zoals Kooistra die “op z’n Rotterdams” de handen uit de mouwen steekt
Het doet me echt pijn om naar die foto te kijken. Door Corona hebben wij de jarenlange Curacaose armoede problematiek kunnen observeren. Hopelijk wordt er iets gedaan voor de mensen in armoede!