WILLEMSTAD — De Koninkrijksregering kan Curaçao niet middels een Rijkswet dwingen om internationale economische en financiële sancties over te nemen. Dit stellen de Statenleden Gerrit Schotte (MFK) en Hensley Koeiman (MAN) in een brief aan de parlementen van Nederland, St. Maarten en Aruba.

Vorige week dinsdag stemden de oppositiefracties van MFK en MAN, samen met coalitiepartij PS tegen de aanpassing van de Sanctielandsverordening. Deze gaat ervan uit dat sancties opgelegd door de Europese Unie (EU) via de lokale wetgeving ook door Curaçao kunnen worden overgenomen. De tegenstemmers zagen de aanpassing als het inleveren van de Curaçaose autonomie.

Het verwerpen van de aanpassing heeft inmiddels tot Kamervragen in Nederland geleid. De Tweede Kamerleden voor de VVD André Bosman, Han ten Broeke en Mark Verheijen hebben Kamervragen gesteld aan zowel minister Frans Timmermans (PvdA) van Buitenlandse Zaken als aan minister Ronald Plasterk (PvdA) van Koninkrijksrelaties over de gevolgen van de afwijzing van de wet door de Staten van Curaçao, terwijl de parlementen van St. Maarten en Aruba deze wel hebben aangenomen.

Ook willen zij weten of het klopt dat conform het Statuut het voeren van buitenlands beleid een Koninkrijksaangelegenheid is.

In een reactie stellen Schotte en Koeiman dat het Koninkrijk een volkenrechtelijke rechtpersoon is en dat de landen van het Koninkrijk afzonderlijke economieën vormen.

“Het Koninkrijk is geen douane-unie, noch vormt het een economische- en monetaire unie. Het Koninkrijk vormt niet eens een vrijhandelszone. Het gevolg hiervan is dat buitenlandse economische betrekkingen van de afzonderlijke landen van het Koninkrijk van elkaar kunnen verschillen.”

Het eerdergenoemde blijkt volgens de twee Curaçaose Statenleden ook uit artikelen 25 en 26 van het Statuut van het Koninkrijk. Deze stellen onder meer dat Curaçao niet tegen zijn wil aan economische en financiële verdragen gebonden kan worden, noch kan het Koninkrijk een dergelijke regeling die voor Curaçao geldt opzeggen, zonder dat Curaçao daarmee instemt. “Dit is dan ook de reden waarom de Rijkswetgever de bevoegdheden ontbeert om bij Rijkswet Curaçao te dwingen om internationale financiële en economische sancties over te nemen.”

Schotte en Koeiman geven aan dat omdat het Koninkrijk Curaçao niet kan binden aan internationale economische en financiële verdragen, in 1957 de toenmalige Nederlandse Antillen ervoor hebben gekozen om geen integraal deel uit te gaan maken van de Europese Integratie, maar geassocieerd lid te worden via de LGO-regeling. En omdat Curaçao onder de regeling voor de landen en gebieden overzee (LGO) valt, kan het niet gebonden worden aan de Europese gemeenschappelijke handelspolitiek en dus ook niet aan daarop gestoelde economische en financiële sanctiemaatregelen.

Tijdens de behandeling van de aanpassing van de Sanctielandsverordening vorige week in de Staten wees premier Ivar Asjes (PS) Schotte er verschillende keren op dat artikel 25 alleen betrekking heeft op economische verdragen en niet op sancties die door internationale instanties kunnen worden opgelegd.

Bron: Amigoe
Zie ook: Dossier: Consensus Rijkswetten – en de strijd tegen de Rijkswetten