Zolang andere banken weigeren zaken met Atlantis te doen
Willemstad/Philipsburg – RBC Royal Bank op Sint Maarten zit aan cliënt Atlantis van de Italiaans/Nederlandse Francesco Corallo vast, ook al zegde de bank de bankrelatie op in verband met ‘reputatierisico’ en stemde het gerecht hier vorig jaar nog mee in.
Maar omdat gebleken is dat géén enkele andere bank op Sint Maarten bereid is om met Corallo’s Atlantis zaken te doen – en óók omdat beëindiging van de bancaire relatie met RBC ‘met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid tot onomkeerbare gevolgen’ voor Atlantis en haar schuldeisers én Sint Maarten als geheel zal leiden – beveelt de rechter in een nieuw vonnis dat RBC de bankrelatie toch moet continueren. En dat houdt in dat RBC het gebruik door Atlantis van bankrekeningen in euro’s en dollars moet voortzetten, totdat de bodemrechter onherroepelijk vonnis heeft gewezen.
Dit is de uitkomst van het kort geding met een high profile karakter dat door de bedrijven Atlantis World Management op Sint Maarten, Dawn Properties op Nevis en International Financial Planning Services op Tortola – allen van de zeer kapitaalkrachtige Corallo – tegen RBC Bank was aangespannen.
Bij de banktegoeden van Atlantis c.s alleen al gaat het om ‘miljoenen in diverse valuta’, aldus het vonnis. Corallo wordt onder andere in verband gebracht met betalingen – via de bankrekening van Cicely van der Dijs – aan Statenlid/ex-premier Gerrit Schotte (MFK) op Curaçao, die beiden verdachte zijn in de strafzaak Babel wegens witwassen en valsheid in geschrifte.
Dat gebeurde vanuit Corallo’s gokconcern BetPlus (BPlus). Overigens stellen zijn advocaten tegenover de media dat BPlus geen
‘betalingen heeft gedaan aan Schotte via zijn partner Van der Dijs, maar dat BPlus zakelijke transacties heeft gehad met Van der Dijs; en dat wat zij met haar geld doet, alleen haar zaak is’.
Verder is er de vermeende, maar door hemzelf telkens krachtig ontkende, betrokkenheid van de casinomagnaat – met gokpaleizen op Sint Maarten, de Dominicaanse Republiek en Curaçao – bij maffia-achtige groeperingen. In oktober verloor Atlantis nog een tegen RBC opgestarte procedure waarin werd gevorderd dat RBC de bankrelatie diende voort te zetten; de rechter achtte opzegging toen ‘gerechtvaardigd’.
In een nieuw kort geding vonnis van gisteren luidt het voorlopige oordeel – ‘anders dan de bodemrechter nog oordeelde’ – dat RBC de bankrelatie niet mag verbreken.
De argumentatie hiervoor is dat ‘geen der banken op Sint Maarten bereid is gebleken om een bankrelatie met Atlantis aan te gaan’ en dat door Atlantis is aangetoond dat ook in de nabije toekomst geen enkele bank dat wil; ‘hetgeen allemaal zou samenhangen met de betrokkenheid van Corallo bij Atlantis’.
Verder is voorlopig komen vast te staan dat de gevolgen voor Atlantis en hun schuldeisers ‘onoverzienbaar zullen zijn’, dat de veiligheidsrisico’s – in verband met het enorme cashverkeer dat dan ontstaat – aanzienlijk zullen toenemen. En het risico bestaat zelfs, aldus de rechter die hiermee grotendeels de argumentatie van Atlantis’ advocaten volgt, dat Atlantis en de andere bedrijven de deuren zullen moeten sluiten met alle consequenties van dien voor de circa 300 werknemers ‘en de landskas’.
Het gerecht houdt hier dus terdege rekening met andere belangen dan enkel die van de strijdende partijen Atlantis en RBC.
Geleid door eerdere uitspraak
De rechter geeft toe dat hij zich in kort geding (eigenlijk) moet laten leiden door de eerdere uitspraak in de bodemzaak. En de rechter onderkent dat RBC de vrijheid moet hebben om een bankrelatie op te zeggen, zeker als deze reputatierisico’s voor de bank meebrengen – hoewel de rechter zegt dat daarvan ‘nu niet direct is gebleken’.
Maar er zijn nieuwe feiten en omstandigheden, zoals dus dat niet één andere bank zaken wil doen met Corallo’s ondernemingen. En dan weegt het belang van Atlantis bij voortzetting van de bankrelatie zwaarder – omdat beëindiging definitieve gevolgen heeft voor het casinobedrijf en de crediteuren (en ook het personeel en het Land Sint Maarten, red.), terwijl de (tijdelijke) voorzetting door RBC van de bankrelatie deze gevolgen niet heeft.
Als RBC zich niet houdt aan het vonnis geldt de verbeurte van een dwangsom van 250.000 dollar voor elke rekening die RBC in strijd met het vonnis opheft en voor elke bancaire dienst die RBC in strijd met dit bevel opzettelijk weigert uit te voeren.
Bron: Antilliaans Dagblad