Willemstad – De bejaardenzorg in verpleeg- en verzorgingshuizen is weinig cliëntgericht en nog te veel gericht op ‘overnemen’ en het puur verlenen van basiszorg. Dit wordt beschreven in het Trendrapport Caribisch Gebied van de organisatie FWG die de zorg in de Dutch-Caribbean onderzocht heeft.

Advertentie

Uitgelegd wordt: ,,In Europees Nederland is de ontwikkeling naar cliëntgerichte zorg, en de transitie naar eigen regie en zelfredzaamheid, enkele jaren geleden ingezet. De opbrengsten daarvan zijn inmiddels op veel plekken en in veel aspecten zichtbaar.”

In het rapport wordt dan ook gepleit voor beleid dat erop gericht is om ouderen zo lang mogelijk in hun eigen omgeving te laten wonen waarbij sterk ingezet wordt op dagopvang en wijkgerichte zorg.
Dit zal namelijk volgens de onderzoekers leiden tot beheersbaarheid van kosten en tegelijkertijd de zelfredzaamheid van ouderen stimuleren.

FWG: ,,Op Curaçao zijn verschillende onderzoeken uitgevoerd om te bepalen wat het ouderenbeleid zou moeten zijn, bezien vanuit de optiek van zorgvragers, zorgaanbieders, zorgfinanciers en de overheid. De overheid pleit er bijvoorbeeld al jaren voor om ouderen zo veel en zo lang mogelijk in hun eigen omgeving te houden. Desondanks is er op Curaçao nog geen eenduidig beleid op dit gebied. In de verschillende stukken wordt geconstateerd dat het nodig is dat de overheid prioriteiten stelt. De vergrijzing op het eiland vraagt ook om goed ouderen(zorg)beleid: zat in 1995 12,1 procent van de bevolking in de leeftijdscategorie van 60 jaar en ouder, de verwachting is dat dit in 2020, 25 procent zal zijn.”

Zorg ouderen steeds zwaarder
Tegelijkertijd is er een toename van de zorgzwaarte bij ouderen zichtbaar, zo staat in het rapport.

,,Stichting Birgen di Rosario, een van de grootste instellingen voor ouderenzorg, is als reactie daarop bezig met een transformatieproces waarbij de organisatie omschakelt van verzorgingshuis naar verpleeghuis, met een geheel andere organisatie en personele inzet. Volgens geïnterviewden verkeren veel ouderen in een sociaal isolement. Jongeren trekken weg van het eiland en dit leidt tot eenzaamheid, en deze wordt versterkt door het feit dat ouderen in veel gevallen niet de beschikking hebben over een computer en daarmee geen toegang tot sociale media. Het wegtrekken van de jongeren heeft ook invloed op de zorg voor ouderen: het resulteert in een ontbrekende mantelzorglaag waardoor ouderen er veelal alleen voor staan.”

Een ander zorgelijk punt is de toename van de ziekte van Alzheimer, zo staat in de rapportage waarin ook een toename van deze ziekte geconstateerd wordt onder mensen jonger dan 50 jaar.

,,Sinds 2000 bestaat de Stichting Alzheimer Curaçao, die is aangesloten bij de internationale federatie Alzheimer Disease International (ADI). De stichting geeft informatie en ondersteuning aan cliënten en familie/ mantelzorgers.
Daarnaast doet de stichting aan kennisoverdracht richting verpleegkundigen en verzorgenden. Als het gaat om geestelijke gezondheidszorg, loopt – zoals gezegd – Curaçao voor op de andere eilanden in de regio. Van een ‘vergeten groep’ is hier geen sprake.
Speerpunten van GGz Curaçao zijn het ‘outreachend’ werken (de cliënt bezoeken waar hij is) en verdere professionalisering van de organisatie, zowel beleidsmatig als organisatorisch. Het aanbod is nog niet volledig afgestemd op de ggz-vraag. Zo kampt het psychiatrisch ziekenhuis met doorstroommogelijkheden vanwege het ontbreken van voorzieningen voor intensieve ambulante geestelijke gezondheidszorg en zijn er onvoldoende plaatsen voor beschermd en begeleid wonen. Ook is er nog geen klinische kinder- en jeugdpsychiatrie en is er behoefte aan een forensische kliniek. GGz Curaçao zet daarnaast in op de vermaatschappelijking (inclusie) van psychiatrische cliënten en neemt hierin een informatietaak op zich om bij te dragen aan het veranderen van de heersende mentaliteit ten opzichte van psychiatrische cliënten”, aldus FWG.

Over de gehandicaptenzorg is FWG positief.

,,Deze is in ontwikkeling en wordt op goed niveau geboden. Met de organisatie van congressen en samenwerking met deskundigen uit onder andere Nederland, wordt de expertise vergroot en uitgedragen. De Stichting voor Gehandicapten- en Revalidatiezorg (SGR) is een samenwerking aangegaan met de Rijksuniversiteit Groningen, waardoor stappen zijn gezet in de kwaliteit van de zorgverlening. Er wordt niet meer alleen gewerkt aan de verzorging van cliënten, maar eveneens aan hun ontwikkeling. De voorgestelde benadering is vergelijkbaar met de ontwikkeling in Nederland: vooral gericht op wat de cliënt nog wél kan, en zelf kan. Naast versterking van de intramurale zorg is ook ingezet op uitbreiding van de ambulante zorgverlening via de Sociaal Pedagogische Dienst, onderdeel van Fundashon Verriet/SGR. Zorgconsulenten gaan naar de cliënten thuis en ondersteunen de gezinnen.
Ook zijn er voorzieningen opgezet die vallen onder de zogenaamde respijtzorg, zoals een logeerhuis en een oppascentrale.
Punt van zorg is de toename van de vraag: ondanks de capaciteitsuitbreiding groeit de wachtlijst.
Hoewel hieraan meerdere factoren ten grondslag liggen, wordt door geïnterviewden met name het langzaam afbrokkelen van de mantelzorg als oorzaak genoemd.”

Bron: Antiliaans Dagblad

Advertentie

back home