Blog Manon Hoefman | Picture This! Curacao
Van ‘breakfast’ tot ‘late night dancing’; van pizza tot een luxe diner; van massage tot speeltuin, Cabana Beach heeft werkelijk alle ingrediënten voor een perfect dagje strand aan de Caribische zee.
Terwijl mijn kinderen de speeltuin onveilig maken, mijn man in de ‘sportsbar’ gefascineerd een Nederlandse voetbalwedstrijd volgt, neem ik een slokje van mijn Frozen Cappuccino en vraag me af waarom we dit niet vaker doen. Cabana Beach ligt naast de Blvd aan het strand van Seaquarium Beach. De Beachclub verzorgt alle strand- en restaurantfaciliteiten van het Kontiki Beach Resort, maar is voor het standaard strandtarief, voor iedereen toegankelijk.
Terwijl ik door mijn Facebook Newsfeed scroll, hoor ik mijn dochters op de achtergrond schaterlachen. Ze zijn net terug van het knutselen in de Kidsclub en doen nu tikkertje in de speeltuin. Ik lig onder een palm, half in de schaduw, op een van de loungebedden en kijk uit over de azuurblauwe zee. Boven de zwoele loungemuziek uit, hoor ik zo nu en dan gemopper of gejuich van het groepje mannen aan de bar. Er is gescoord, voor of tegen?
Mijn meisjes spetteren in de branding en net wanneer we aanstalten maken om naar de rotsen van de golfbrekers te zwemmen, horen we een grote plons achter ons. De wedstrijd is afgelopen en ook papa zoekt verkoeling.
Als even later mijn bestelling op het strand wordt gebracht, roep ik de ’troepen’ bij elkaar. Met de zee nog in ons haar, het zout op onze huid en het zand op onze voetjes, lunchen we onder ‘mijn’ palm – half in de schaduw, half in de zon – en ik vraag mezelf opnieuw af: “Waarom doen we dit niet vaker?”.








Over de schrijfster: Picture This! Curacao – blog van Manon Hoefman die zij wekelijks schrijft voor de facebook website Picture This! Curacao. Met een combinatie van beeld en tekst streeft zij er naar om de beleving van een plek over te brengen, zodanig dat de lezer voelt alsof hij er zelf echt is geweest. Beschreven vanuit een persoonlijke ervaring, met een knipoog naar het gezinsleven en de ‘insides’ van een local.
Ik weet wel waarom je dit niet vaker doet. Wij liggen er ook erg graag. Maar tegenwoordig staat daar de muziek zo ongelooflijk knoeperthard de hele dag, dat een normaal gesprek met de persoon die naast je ligt bijna niet te doen is. Lekker even dommelen is er niet meer bij, ze houden je wakker met de boenkeboenkeboenke, de hele dag door. Vandaar dat we helaas een ander plekje opgezocht hebben. Ook met muziek, maar niet zo overheersend.