26.9 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Opinie | Stef Blok

HomeLandenArubaOpinie | Stef Blok

Door Glenn Helberg

Glenn Helberg

Net thuis en heelhuids nog wel. Gééen enkel conflict gehad. Twee spierwitte jongens wilden mij helpen mijn boodschappen in en uit de tram te dragen. Ik was wel even op mijn hoede met jouw woorden in mijn achterhoofd. Misschien waren ze er wel op uit om mij te beroven, maar ik heb die gedachte snel weggemoffeld. Dankbaar hun hulp aanvaard. En wat waren ze lief. Ze zeiden zelfs u tegen mij.

In de tram naar de supermarkt. Stef je gelooft het niet, bood een wit echtpaar mij hun zitplek aan. Ik dacht dat ze mogelijk iets van mij wilden. Het enige bleek een praatje te zijn over de veranderende situatie binnenkort in het openbaar vervoer. De Noord-Zuidlijn in Amsterdam wordt operationeel. Maar misschien weet je dat niet want jij bent natuurlijk druk bezig met alle conflicten in onze multiculturele samenleving.

Ik heb nog een maaltijd genuttigd in een plaatselijk etablissement. Het was er zeer vredig. Daarvoor zat ik in de metro. Iedereen zat verdiept in een klein apparaatje met een scherm. Ik stapte te vroeg uit helaas. Een lange witte meneer stond mij vriendelijk en behulpzaam te woord. Och ik vergeet te vertellen dat ik een gekleurde medebewoner ben van dit land.

Boven aangekomen was er een Surinaamse metro-ambtenaar die mij verder hielp. Stef, echt een zeer professionele houding had hij. Ik liep in de richting die hij aanwees met de gedachte dat ik hem een lieve man vond. Bij de volgende tramhalte stond een dame met een oortje in gezellig te babbelen

Tegelijkertijd bleek zij mij te observeren. Ze richtte zich tot mij en vroeg of ik hulp nodig had.

Mijn inschatting een dame die mogelijk een mediterrane afkomst heeft. Gezellig moment was dat.

Ik vergeet te vertellen dat ik vanochtend begonnen ben met werken en mensen heb gezien c.q. gesproken die allen de Nederlandse nationaliteit bezitten doch hun wieg heeft in verschillende landen gestaan. Ook Nederlanders waar jij je mee identificeert.

Zo veel ontmoetingen gehad en het liep gesmeerd. Maar mogelijk komt het omdat ik mij niet meer of beter voel dan hen en we elkaar in gelijkwaardigheid en respect ontmoetten. Wat is jouw benadering van de ander waardoor jij overal conflict ziet of de angst ervoor.

Weet je Stef, het was eigenlijk geen bijzondere dag. Zo verlopen mijn dagen. En er zijn dagen, zoals afgelopen dinsdag dat ik met mensen werk die tot vluchteling gemaakt zijn. En wat vind ik het prettig om met hen mee te denken hun leven dragelijk te maken. En weet je, ze zijn op hun vlucht door veel conflictgebieden gekomen en hoopten en dachten dan eindelijk in ons land veilig te zijn. De kou, de onzekerheid en onveiligheid die hen echter hier tegemoet komt wordt niet in de laatste plaats gecreëerd door de retoriek die jij bezigt. De retoriek gevuld met angst en onwetendheid.

Ik leef in mijn wereld niet in conflict. Ik merk wel hoe mensen zoals jij elke dag woorden de wereld in sturen om conflicten te creëren.

Oooh ja, dit nog. Ik ontdekte dat ik al de hele middag twee belangrijke poststukken in mijn tas had. Er zaten twee in mijn ogen leuke tieners met elkaar in gesprek op een stoeprand. Ik vroeg aan hen of ze even op mijn twee tassen vol met de boodschappen wilden passen, anders moest ik het hele eind ermee zeulen. Ze waren overigens gekleurd en ook nog zeer donker. Stef ik kon rustig naar de postbus lopen. En bij terugkeer zaten ze nog gezellig te praten met elkaar. En weet je wat, er ontbrak niets. Integendeel ze hebben mij iets gegeven, ik werd vrolijk van de wijze waarop ze met mij omgingen. ,,Meneer zal ik u nog even helpen.”

Een dag in multicultureel Amsterdam.

Glenn Helberg (Curaçao, 1955) is lid van de Raad van Advies van het College voor de Rechten van de Mens en was van 2008 tot 2017 voorzitter van Overleg Orgaan Caribische Nederlanders (Ocan) in Nederland. In 2013 ontving hij de koninklijke onderscheiding Ridder in de Orde van Oranje-Nassau voor zijn inzet voor de maatschappelijke positie van Antillianen en Arubanen in Nederland en het Koninkrijk.

Bron: Antilliaans Dagblad

6 reacties

  1. Wat dhr. Helberg wil zeggen is dat de meeste mensen ongeacht afkomst, zeer behulpzaam zijn, ongeacht hoe de ander eruit ziet. Meneer Helberg is volgens mij niet meer goed ter been, vandaar. Ik vind ook dat dhr. Blok dingen groter maakt dan dat ze zijn en gigantisch overdrijft! Want, hoe hij het schetst, klopt voor geen meter. Zo te zien komt hij nooit onder de gewone mensen en lijkt xenofoob. Alles wat hij weet, leest hij in stigmatiserende kranten en daar oordeelt hij over, en niet wat hij zelf meemaakt zoals dhr. Helberg.
    Dhr. Blok doet me denken aan de andere VVD-er (Zalm) die niet eens wist hoe een pin-apparaat werkte. Dit zegt al genoeg, deze heren komen nooit onder de mensen. Het zijn bestuurders ´op afstand, in een comfortabele veilige modus.´

  2. @Glenn Helberg schreef ook nog;
    “Boven aangekomen was er een Surinaamse metro-ambtenaar die mij verder hielp. Stef, echt een zeer professionele houding had hij. Ik liep in de richting die hij aanwees met de gedachte dat ik hem een lieve man vond.”

    Vind ik ook een beetje in het oog springende opmerking hoor. Gaat het nou om het feit dat het specifiek een Surinaamse metro-ambtenaar was die een ‘echte zeer professionele houding’ had? Of zijn er meerdere niet alleen maar Surinaamse metro-ambtenaren die zich óók zeer professioneel betonen?

    @ G.Helberg;
    “Bij de volgende tramhalte stond een dame met een oortje in gezellig te babbelen. Tegelijkertijd bleek zij mij te observeren. Ze richtte zich tot mij en vroeg of ik hulp nodig had.”

    Dat bedoel ik, zelfs hardhorenden/doven en in de toekomst misschien ook slechtzienden/blinden herkennen het heiligheidsgehalte van Helberg’s verschijning.. 😆 😆 😆

  3. Het ligt niet in mijn bedoeling het inderdaad ‘super positieve’ verhaal van van meneer Helberg af te kraken, maar zijn verhaal komt op mij over als een beetje té zoetgevooisd. Het doet een beetje kinderlijk aan gecombineerd met een vleugje psychologie van de koude grond. Zou het komen door de aard van zijn professie als kinderpsychiater? Stef Blok is geen kind, dus erg veel indruk zal bovenstaand verhaal op hem niet maken.

    ‘S mans verhaal is zo ontzettend overdreven super positief dat men haast zou denken dat hij uit een (multiculturele) droomwereld afkomstig is. Maar misschien leeft Helberg inderdaad in zo’n soort van droomwereld. Het zal wel zijn idealistische wensdroom zijn. Ik heb niets tegen idealisten, sterker, ik heb ook bepaalde idealen maar ben en blijf daarbij toch ook een ras-realist. Hoewel ik er zeker van ben dat Helberg wel degelijk bekend is met de alledaagse realiteiten van het multiculturele. Het probleem van meneer Helberg is zijn angst voor kritiek, vandaar dit slappe multicultureel aftreksel van een verhaal. 🙂

    Nu is het zo dat het overgrote deel van de Nederlanders en mensen gevestigd in Nederland net als hij (en ook ik) conflictloos hun dagen doorbrengen (en boodschappen doen) in de multiculturele steden. Zo bijzonder vind ik is het dus niet dat Glenn Helberg na zijn dagje boodschappen doen heelhuids zonder ook maar één conflict meegemaakt of gehad te hebben thuiskwam.

    Overigens, als ik met twee ‘belangrijke poststukken’ het huis uitga, is dat in de stad aangekomen het eerste wat ik afhandel, dat zullen de meeste mensen doen, het gaat immers om ‘belangrijke’ poststukken, toch?.. Hoe is het mogelijk dat je zelf met twee ‘belangrijke’ poststukken de stad intrekt en toch nog moet ‘ontdekken’ dat die 2 poststukken die zo ontzettend belangrijk zijn, al de hele middag in je tas zitten? Zulks ontdek je niet, maar je wéét het, of je bent vergeetachtig als de pest óf die poststukken waren gewoon niet zo belangrijk.. Dat komt ervan als je dromend boodschappen doet. 😆

    O ja, nog een paar opmerkingen;

    Glenn Helberg ontmoette tijdens zijn boodschappenmiddag twee ‘spierwitte’ jongens en ook nog twee gekleurde, ‘zeer donkere’ tieners…

    Tja, ik vraag me af, het tegengestelde van 2 ‘spierwitte’ jongens is volgens mij toch twee ‘(git)zwarte’ tieners? Of mag dat niet zo uitgelegd worden? Spierwit mag en gitzwart mag niet?!? Wit mag maar waarom mag zwart niet? Donker? in z’n algemeenheid is Helberg ook donker, maar ‘heel donker’ noemt hij zichzelf niet. Want ‘heel donker’ is zwart. 😆

    ‘Weet je Stef, het was eigenlijk geen bijzondere dag. Zo verlopen mijn dagen’…. schrijft G.Helberg.

    Nou, ik krijg bijna de indruk dat Helberg zichzelf als heilige beschouwd, zo lief is iedereen voor hem, en dat blijkbaar alle dagen. 😆

    En ik wil niets horen van mensen die denken of het idee hebben dat ik Glenn Helberg afkraak. Dat doe ik echt niet. Noem mij maar een onprofessionele criticus, wat ik in feite inderdaad ben! Maar ik mag te allen tijde kritiek leveren op een slap absoluut geen indrukwekkend verhaal dat bovendien uitblinkt van kinderlijkheid en andere onvolkomenheden. Van iemand als Glenn Helberg verwacht ik een duidelijk (stevig) verhaal i.p.v. een bangelijk geschreven kutverhaal.

  4. EricLapas. Frapperend is het hoe sommige mensen bewust volslagen naast het verhaal lezen en proberen een super positief verhaal alsnog de grond in te boren met stomme opmerkingen. Is dat nu de kern van de geest van nos cultura.

  5. Deze Glenn Helberg beschrijft hoe goed, vriendelijk en behulpzaam sommige mannen tegenover hem zijn geweest. Ik citeer; “een lange witte meneer stond mij vriendelijk en behulpzaam te woord”. Het verhaal is mij niet helemaal duidelijk, wilt Glenn Helberg ons nou duidelijk maken hoe vriendelijk homo’s zijn?

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties