Door George Lichtveld

Gerrit Schotte blijft verbazen. Ongelooflijk om te lezen dat hij nog steeds een zaak heeft lopen tegen voormalige werknemers van de Veiligheidsdienst Curacao (VDC) voor het zogenaamd doelbewust laten uitlekken van informatie die hem en zijn gezellin Cicely van der Dijs schade berokkend zou hebben. Het draait allemaal om de zeer onverkwikkelijke gebeurtenissen tijdens de jaren 2010, 2011 en 2012, die tijd van smoezelig gemanipuleer dat aanving met een uitgelekt Memorandum opgesteld door VDC-analysten.

De daarin opgenomen analyse concludeerde immers dat vijf voorgedragen ministers, waaronder Schotte zelf, niet door de screening kwamen. Dat mocht natuurlijk niet bekend worden, zij die meegeholpen hadden aan die rampzalige conclusie moesten monddood worden gemaakt en worden verwijderd van hun post.

Wij herinneren ons dat Schotte en toemalig minister van Justitie Kade Wilsoe, het VDC-hoofd Edsel Gumbs op oneigenlijke gronden op non-aktief hebben gesteld en hoe beiden op 23 november 2010 ook weigerden gehoor te geven aan het rechtbankvonnis om de heer Gumbs weer toe te laten tot de dienstlokalen.

Zelfs toen Gumbs dat verbod aanvocht en door de rechter wederom in het gelijk werd gesteld weigerden voornoemde ministers op 23 december 2010 voor de tweede maal om gehoor te geven aan het nieuwe vonnis, de heer Gumbs werd botweg niet toegestaan zijn werkplek te betreden. Tot viermaal toe hebben voornoemde ministers geweigerd om ondanks daartoe opgedragen door de rechtbank, dhr. Gumbs terug te plaatsen. De belangen waren blijkbaar erg groot en een brave padvinder zoals Gumbs paste daar niet in.

Daarentegen trachtte Schotte bij brief gedateerd 30 december 2010 de in opspraak geraakte VDCteam-chef Lourensz Pietersz (tegen hem was aangifte gedaan) terug te zetten binnen de VDC. Op 10 februari 2011 doet adjunct-direkteur de hr. St. Jago een aanvullende aangifte tegen Pietersz , ditmaal vergezeld van verdacht sms verkeer dat Pietersz met minister Jamaloodin onderhield. De smsjes gaan o.a. over verzoeken tot geldleningen in ruil voor contraprestaties die bestaan uit het leveren van vertrouwelijke VDC informatie aan Jamaloodin.

Het is duidelijk dat Schotte en zijn kliek de VDC de mond wilden snoeren, alle belastende informatie over hem en zijn kornuiten wilde verdelgen en onze inlichtingendienst wilde omvormen tot een corrupt instituut dat zijn persoonlijke belangen en die van zijn kornuiten moest dienen en afschermen.

Dat blijkt ook uit de benoeming van de heer Frank Calmero als crisismanager toen in februari 2011 dhr. st. Jago vanwege ziekte zijn funktie moest neerleggen. Calmero werd geheel tegen de regels niet gescreend terwijl ook de heer Michael Romer zonder screening als zijn assistent werd aangesteld. Beide heren (Calmero en Romer) zouden naderhand de netwerkbeheerder de opdracht geven om beschikbare inlichtingendiensten-data online en met inlogcode ter beschikking te stellen aan Schotte.

Op 8 mei 2012 gaf een advokaat van de VDC netwerkbeheerder via de media (AD en Radio Wereldomroep Nederland) daarover te kennen dat:

“De veiligheidsdienst van Curacao had in 2010 zoveel belastende informatie in bezit dat zij ernstig bezorgd was dat de premier zelf belastende informatie zou weghalen bij de dienst.” .

Ondanks grote druk wist de netwerkbeheerder dat te voorkomen. De rechtszaak die Schotte thans nog heeft lopen tegen de VDC-medewerkers die hij verdenkt van het uitlekken van het voormelde memorandum moet tegen de hierboven geschetste achtergrond worden bezien namelijk een achtergrond waarin de missie om onze veiligheidsdienst te corrumperen, centraal stond.

Wat Schotte met de huidige rechtszaak beoogd lijkt ingegeven door blinde wrok want er bestaat geen enkel bewijs dat aantoont dat de door hem beschuldigde VDC-vertegenwoordigers (Edsel Gumbs en Yasser Dennaoui) achter het lek zaten. Wie er dan wel achter zat had ongetwijfeld in het hoofd het Land een enorme dienst te bewijzen door het negatieve screeningsresultaat openbaar te maken nog voordat Schotte erin zou slagen de VDC naar zijn hand te zetten, immers zoals hierboven beweerd door de netwerkbeheerder, was die dreiging zeer reel.

Schotte mag wat mij betreft gerust klagen dat vertrouwelijke informatie van de VDC is uitgelekt want dat is tegen de wet. Dat hij daarna zelf laat inbreken in de dienst en vertrouwelijke informatie laat doorspelen aan derden deert hem niet, hij ziet de inconsistentie tussen zijn verwijt en eigen daden niet in. Ik zou niet weten hoe hij zijn klacht over het laten uitlekken van vertrouwelijke informatie voor zichzelf kan verantwoorden wetende dat zulks niet in verhouding staat met het in zijn opdracht vrijwel leeg roven en afdragen aan derden van vertrouwelijke informatie. Dat is geen lekje maar een stortvloed!

Ook begrijp ik niet hoe hij het schadebedrag wil substantieren maar mocht hij daar alsnog een draai aan weten te geven en mocht het hem in het meest onwaarschijnlijke geval lukken dit schadebedrag toegekend te krijgen, dan nog zal dit bedrag gemakkelijk kunnen worden verrekend met de vele malen grotere schade die hij voor het land heeft veroorzaakt door staatsgeheimen aan derden door te spelen.

Overmoedig en nog steeds niet geremd door schaamte toont Schotte door deze rechtszaak voor de zoveelste maal zijn TRUMPiaanse geaardheid van totale ontkenning van eigen kwalijkheden, totaal gemis aan zelfkritiek en een grenzeloze toorn tegen hen die zijn streken bloot willen leggen.

Hoe dan ook, de rechter zal het verwijt van het uitlekken niet los kunnen beoordelen van het smerige voorspel om de negatieve screening onder de radar te houden en dat zelfs te trachten weg te moffelen. Het verband is onlosmakelijk, het uitlekken van vertrouwelijke informatie raakt het staatsbelang maar het staatsbelang wordt eveneens getroffen door een premier die misbruikmakende van zijn macht, zijn negatieve screening tracht te verdoezelen.

In het benadelen van het staatsbelang ging Schotte overigens zelfs veel verder. Inmiddels is immers voldoende bekend hoe in zijn opdracht Calmero en Romer tot tweemaal toe de netwerkbeheerder gedwongen hebben om informatie van de dienst aan derden te verstrekken.

Eveneens heeft de netwerkbeheerder gesteld duidelijk gezien te hebben dat er gegevens werden gekopieerd en met koffers uit de dienst werden gedragen (zie verklaring van de advocaat van de netwerkbeheerder zoals gedaan in het AD en de Radio Wereldomroep op 8 mei 2012).

Over de mafiose manier waarop druk op de netwerkbeheerder werd uitgevoerd heeft hij uitvoerig gerapporteerd in een verslag gericht aan de Ombudsman. Uitvoerig vertelt hij daarin hoe hij opgedragen werd zich te begeven naar het Breezes hotel alwaar hij werd opgewacht door Romer waarna hij begeleid werd naar een kamer waar er drie mannen en een vrouw zaten waarvan hij het vermoeden had dat het functionarissen waren van de Colombiaanse veiligheidsdienst.

Gevraagd naar hun namen en identiteitsgegevens werd daarop geen antwoord gegeven en werd hem verteld dat alles wat hier gebeurd in opdracht geschiedt van de minister-president. De vragen die werden gesteld hadden betrekking op het netwerk, de omvang daarvan, de server en de screening van de ministers. In het verslag vertelt de netwerkbeheerder verder in detail over hoe de informatie uit de dienst is gehaald. Ook dit verslag is uitgelekt, ik vertel dus niets nieuws.

Het is mij altijd ontgaan waarom Schotte vervolgd is geworden voor talrijke malversaties en corruptieve streken maar nooit voor het grootste door hem begane kwaad namelijk dat van landverraad. Het Openbaar Ministerie heeft om onverklaarbare redenen nimmer werk gemaakt van de uitvoerig gemotiveerde en gedetailleerde aangifte (14 pagina’s en bijlagen) gedaan op 26 februari 2016 door 30 bezorgde burgers.

Het enige wat ons bijstaat is een kort artikel in AD van 23 april 2016 met als titel “PG buigt zich over ‘landverraad’ “en waarin wordt gesteld dat PG Guus Schram verwacht medio mei meer te kunnen zeggen over de aangifte. Maar dat is niet gebeurd. Het is bijzonder frustrerend te moeten ervaren dat Schotte, hoe absurd zijn schadeclaim dan ook is, de ruimte krijgt vergelding te zoeken tegen vermeende uitlekkers terwijl de totale context van het corrumperen en leegzuigen van onze Veiligheidsdienst niet wordt aangepakt door de vervolgingsauthoriteiten.

Hopelijk verschaft dit rechtsproces van Schotte tegen de VDC-medewerkers het OM aanleiding om de aangifte weer op te pakken want zolang al het gebeuren rond de roof van informatie van onze Veiligheidsdienst niet is onderzocht en straf(proces)rechtelijk is afgehandeld zal dit schandalige hoofdstuk van landverraad gepleegd door een minister-president, niet afgesloten kunnen worden.

GEORGE LICHTVELD