Door Hilbert Haar
PHILIPSBURG – De Landsrecherche heeft vrijdagmorgen een inval gedaan in het huis van de voormalige minister van Volksgezondheid, Sociale Zaken en Arbeid, Maria Buncamper-Molanus en haar echtgenoot Claudius.
Persofficer Tineke Kamps bevestigt de inval en stelt dat deze verband houdt met het lopende onderzoek tegen de Buncampers. De officier zegt geen verdere bijzonderheden te kunnen verstrekken.
De inval vond plaats op het privé adres van de Buncampers aan de Ponnum Drive. Het is niet bekend waar de Landsrecherche naar zocht of wat er eventueel in beslag is genomen. De huiszoeking was in aanwezigheid van een rechter-commissaris en een officier van Justitie.
Witwassen
De Buncampers moeten op 9 en 10 september terecht staan, samen met drie anderen. Ze worden beschuldigd van witwassen, onjuist en onvolledig invullen van belastingopgaven en lidmaatschap van een criminele organisatie. Een van de doelstellingen van deze bende was het vernietigen van bewijsmateriaal.
Tijdens een tweede pro forma zitting eerder deze maand presenteerde het Openbaar Ministerie een aanvullende dagvaarding. Daarin wordt het echtpaar beschuldigd van het witwassen van een claim van ruim 1.3 miljoen dollar van het bouwmaterialenbedrijf St. Maarten Building Supplies (SBS) op het nepbedrijf Eco Green, het witwassen van aandelen in Central Mix Concrete en het witwassen van ruim 1.1 miljoen dollar in cash. Het OM verdenkt SBS-directeur Ivan H. van betrokkenheid bij de witwas activiteiten.
Opgestapt
Maria Buncamper-Molanus stapte op als minister in december 2010, nadat bekend was geworden dat ze samen met haar man de economische eigendom van een stuk erfpachtgrond voor 3 miljoen dollar had verkocht aan Eco Green.
Bron: NTR/CaribischNetwerk
Waarom denken zoveel politici dat ze de lands/eilandsfinanciën voor eigen gewin kunnen gebruiken? Denken ze dat nu ze zo’n hoge functie hebben ongestraft kunnen witwassen en de eigen zakken vullen? Dat gaat altijd mis want goed voorbeeld doet goed volgen. Binnen de kortste keren denkt iedereen op het departement dat ze ook wel een graantje kunnen meepikken. Want als de baas het doet waarom wij dan niet? Na verloop van tijd kost dat onze politicus of hoge ambtenaar zijn/haar reputatie en functie. Als onze politici misbruik van omstandigheden maken op zo’n grote schaal dan wordt toegang verleend aan de georganiseerde misdaad die het bestuur infiltreert, want iedereen is om te kopen. Willen we dat? Waarom heeft geld zo’n hypnotiserende invloed op ons, dat we als vanzelf magnifiek misdadig worden? Renée van Aller&John de Vries