29 C
Willemstad
• dinsdag 23 april 2024

Extra | Journaal 19 april 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, April 18, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 18 april 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Telegraaf | Uitspraak in zaak tegen Jamel L. over doodsteken AH-medewerkster

DEN HAAG - De rechtbank in Den Haag doet donderdag uitspraak in de zaak tegen Jamel L. over het doodsteken van een supermarktmedewerkster van een Albert Heijn...

Democracy now! | Wednesday, April 17, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 17 april 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra
- Advertisement -spot_img

NTR | ‘Inkomensongelijkheid voedingsbodem voor corruptie op de eilanden’

HomeMediaNTR | ‘Inkomensongelijkheid voedingsbodem voor corruptie op de eilanden’

Foto: Nelly Schotborgh tijdens de presentatie van haar proefschrift

AMSTERDAM – Op dit moment profiteert vooral een kleine groep van welvaart op de eilanden en dat draagt niet bij aan de bestrijding van corruptie en fraude op de eilanden. Dat lukt alleen als de inkomensongelijkheid wordt verminderd en als mensen minder (financieel) afhankelijk worden.

Dat is een van de bevindingen die criminoloog Nelly Schotborgh doet in haar onlangs gepubliceerde proefschrift ‘De wortels van publieke fraude en corruptie in het Caribisch deel van het Koninkrijk’. Naast haar promotieonderzoek deed zij de afgelopen twintig jaar financieel forensisch onderzoek naar verschillende corruptie en fraudezaken op de eilanden.

Fraude en corruptie in de top
“Tijdens mijn onderzoek ontdekte ik dat de hoger beroepszaken over fraude en corruptie vooral gaan over mensen op hoge posities en met veel beslissingsbevoegdheid (onder meer diensthoofden, ministers en commissarissen). Mensen dus met een voorbeeldfunctie”, vertelt Schotborgh. “Dan vraag je je af hoe het kan dat iemand met zulke verantwoordelijkheden zo de fout in kan gaan?”

Met die vraag op het vizier begon Schotborgh twintig jaar geleden met het verzamelen van mediaberichten over fraude en corruptie op de eilanden. Die berichtgeving was voor haar de aanleiding om met haar promotieonderzoek te beginnen. Zij inventariseerde 46 hogerberoepszaken en bestudeerde de vonnissen, rechtbankverslagen en rapporten hierover van onder meer de Algemene Rekenkamer en Stichting Overheidsaccountants Bureau (SOAB).

Onderlinge afhankelijkheid
“Een heel opvallende conclusie is dat er een grote onderlinge afhankelijkheid is op de werkvloer waardoor men elkaar niet snel aanspreekt op onjuist gedrag”, vertelt Schotborgh. “Zo hebben bijvoorbeeld mensen schulden of leningen bij elkaar of bij een loan shark en zitten daardoor in een financieel afhankelijke situatie.”

“In een derde van de zaken werden er wel signalen en waarschuwingen gegeven, maar die aanbevelingen zijn gewoonweg niet opgevolgd. Dus ook al doen controleurs hun werk goed, dan nog is er een groep eindverantwoordelijken die dat naast zich neerlegt en daar verder niet op wordt aangesproken.”

Opvallende andere conclusies

  • Een groot deel van de corruptie en fraudezaken (41 procent) speelt zich af in de sector justitie. Dat wil niet zeggen dat er in deze sector meer fraude of corruptie is. Maar wel dat medewerkers in deze sector blootgesteld zijn aan grote integriteitsrisico’s. Het hogere aantal kan ook worden verklaard doordat deze sector zichzelf streng controleert.
  • In meer dan een kwart van de zaken gaat het om fraude of corruptie met de procedures van de verstrekking van werk-, verblijfs- en bouwvergunningen of de aanbesteding van werk en de inkoop van goederen en diensten. Maar ook gaat het vaak mis met de controle op de in- en uitvoer van drugs en andere contrabande.
  • Procedures om de integriteit te bewaken zijn er soms wel, maar worden vaak niet correct uitgevoerd of er is geen controle op. Ook is er een gebrek aan schriftelijke vastlegging en vindt de financiële verantwoording niet of niet op tijd plaats.
  • In driekwart van de zaken gaat het om mannelijke plegers van gemiddeld 45 jaar. Veel plegers hebben een middelbare, of hogere beroeps- of universitaire opleiding: bijvoorbeeld een studie rechten, geneeskunde, bestuurskunde, accountancy of economie.
  • In de meeste zaken zijn de plegers berekenend te werk gegaan. Zo richtte een van hen een eigen vennootschap op die hij vervolgens inhuurde vanuit zijn bestuurlijke functie.
  • Sommige plegers ontkennen niet dat zij tegen de regels hebben gehandeld, maar bijna allemaal leggen zij de verantwoordelijkheid buiten zichzelf: het is de schuld van de organisatie, van de eindverantwoordelijke of van de rechter uit Nederland die niet begrijpt hoe het hier werkt.

Over de vatbaarheid van kleine gemeenschappen, zoals de eilanden, voor corruptie en fraude is nog onvoldoende duidelijk volgens Schotborgh. “Er zijn ook kleine landen die deze problemen niet hebben en grote landen die ze wel hebben. Van grote inkomensongelijkheid is in ieder geval al wel bekend dat het bepalend is voor fraude en corruptie.”

‘Hoe worden mensen aangesteld en hoeveel macht wordt aan hen toevertrouwd?’

“Er is meer corruptie in arme landen dan in rijke landen en dat komt niet doordat arme mensen corrupt zijn, maar doordat maar een kleine groep ongelijkheid in stand houdt”, legt Schotborgh uit. “Ook moet er zowel op bestuurlijk als institutioneel niveau opnieuw gekeken worden naar hoe mensen worden aangesteld en hoeveel macht aan hen wordt toevertrouwd.”

“Bovendien is een frequente wisseling van het bestuur (wat regelmatig op de eilanden gebeurt) ook niet bevorderlijk voor het bestrijden van corruptie en fraude. Hetzelfde geldt voor een gebrek aan transparantie als het gaat om de financiering van politieke partijen.”

Behoefte aan verandering
Schotborgh hoopt met haar bevindingen ‘een dialoog te starten en bewustzijn te creëren’. “Verklein de grote ongelijkheid in inkomen, geef mensen voldoende onderwijs en bestaansmiddelen, zodat zij minder afhankelijk zijn van elkaar. Dan hoeven zij niet meer weg te kijken als zij onregelmatigheden zien, en hebben corrupte politici minder kans.”

Aan de reacties op haar onderzoek merkt ze dat er in verschillende lagen in het Koninkrijk der Nederlanden behoefte is aan verandering.  “Tijdens mijn presentatie werden er al suggesties gedaan voor een vervolgonderzoek. Ook ben ik uitgenodigd om meer over mijn onderzoek te vertellen bij het Kabinet van de Gevolmachtigde minister van Curaçao (Curaçaohuis) en bij de Raad van State.”

“Velen herkennen de uitkomsten, maar we hebben wel te maken met een kleine groep mensen in het Koninkrijk der Nederlanden die niet genegen is om verandering in de situatie te brengen. Het is in het belang van ons allemaal om daaraan te werken door dit onder de aandacht te blijven brengen.”

Over Nelly Schotborgh

Nelly Schotborgh (1966) is cultureel antropoloog, criminoloog en Certified Fraud Examiner. Zij woont sinds 1999 op Curaçao en is als (wetenschappelijk) onderzoeker actief in het Caribisch deel van het Koninkrijk. Haar onderzoek concentreert zich op het financieel forensisch vakgebied. Als trainer en adviseur werkt Schotborgh op het terrein van integriteit en compliance. Nelly is (mede) oprichter en vice-voorzitter van Fundashon Kòrsou Transparante, een non-profit organisatie die zich richt op het bevorderen van integriteit en transparantie en het bestrijden van corruptie op Curaçao.

Bron: NTR/Caribisch Netwerk

9 reacties

  1. Er is een (Nederlands) spreekwoord; “wie niet steelt of erft moet werken tot hij sterft”. Dit heeft een grote kern van waarheid. Als je dat combineert met “liever lui dan moe” en daar ook nog eens een verheerlijkte cultuur van maakt. Wat kan je dan van gezagsdragers verwachten?
    A. Ze zijn hard werkend en dienen het belang van het volk?
    B. Ze doen niets, tenzij ze vanuit hun positie zich zelf kunnen verrijken? Andere activiteiten zijn dan in het belang van behoud van positie.
    En als je zelf de regels maakt hoef je ze niet te breken. En dus doe je niets verkeerd. Alleen de “minder slimme” of zij die te snel rijk willen worden lopen tegen de lamp. En dan nog worden ze toe gejuicht door een deel van het volk dat blij is gemaakt met spiegeltjes en kralen.

  2. Dat spreekt voor zich.
    Zorg ervoor dat de 32% die nu onder de armoedegrens moeten zien te overleven perspectief krijgen!
    Maar zolang de directeuren overheidsgeld NV’s zichzelf + 1 miljoen laten betalen zit dat er niet in.
    En Statenleden die zo dom zijn als maar kan riante bedragen kunnen laten bijschrijven blijft het een somber perspectief. Om over deze en vorige regeringen maar even niets te zeggen!

  3. ……”Zo richtte een van hen een eigen vennootschap op die hij vervolgens inhuurde vanuit zijn bestuurlijke functie”…..

    Eén van hen?
    Een heleboel zul je bedoelen.
    Of niet Suzy Camelia Römer?

    Als die exorbitant dure consultants er tussenuitgehaald zouden worden, en de projectleiders écht zo bekwaam zouden zijn als hun honoraria het volk wil doen geloven, zou het Ziekenhuis zeker de helft goedkoper zijn geweest

  4. Maar wij hebben een Makamba hof en een Makamba OM dat juist corruptie kan aanpakken echter zij weigeren dit.

    Misschien kan mevrouw Nelly daar onderzoek naar doen?

  5. Rijke mensen zijn ook corrupt!

    Toch voelt het anders als een gezin met kinderen die moet rondkomen met 800 p.m. ileg4aal water en stroom aftapt dan wanneer Emsley Tromp “on top” van zijn 2 miljoen per jaar + Giro bonussen ook nog eens zijn Aqualectra rekeningen op de bevolking probeert af te wentelen.

    De een voelt meer als bittere noodzaak, de andere als pure hebberigheid en greed.

  6. “Corruptie heeft ook te maken met normen en waarden. In Rijke landen is er ook sprake van corruptie”.

    Goed punt van Brian S. Normen en waarden van mensen zijn niet beter (of slechter) in rijke landen dan in arme landen. Kijk maar naar Nederland waar de laatste jaren de nodige corruptieschandalen worden blootgelegd binnen provincies (m.n. Limburg), sectoren (m.n bouw), partijen (m.n. VVD) en departementen (Financiën/Belastingdienst, Justitie).

    Als de gelegenheid zich voordoet (veel discretionaire bevoegdheden, te weinig toezicht) zijn veel mensen zwak. Gegeven die zwakte van mensen is het dus een systeemprobleem: het risico op fraude en corruptie moet in de organisatie voorkomen of beperkt worden door checks and balances.

    Het enige voordeel van rijkere landen is dat zij zich de corruptie financieel tot op zekere hoogte kunnen veroorloven, maar het is net zo slecht voor de publieke moraal. Want waarom zou je je aan de regels houden als politici dat niet hoeven te doen?

  7. Corruptie bij bestuurders is één, totaal ongeschikt zijn als bestuurder en ook nog een grote puinzooi achterlaten een ander.

    Vooral de combinatie van corruptie en “bestuurs”domme” lui (ongeschikt om te sturen) maakt dit eiland financieel kapot.

    Giro, HNO, BZV, SVB, CBCS, BPT, Aqualectra, UTS onder Geus, Ministerie van “vul maar in” etc

  8. ‘Inkomensongelijkheid voedingsbodem voor corruptie op de eilanden’.

    Wow, wat een baanbrekende ontdekking. Volslagen nieuw, headline vandaag bij ABC, CNN en Fox.

    Nobelprijs en Pullitzerprijs voor Nelly S!

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties