WILLEMSTAD – Toerisme op Curaçao trekt weer aan en daarmee ook het aanbod in souvenirs. Van blikgemaakte hagedissen, ‘kunuku’ huisjes en afbeeldingen van de Handelskade in Punda. Die producten worden helemaal niet gemaakt op Curaçao. Roxanne de Leeuw, directeur van Fundashon Marshe, beheert de ronde markt in hartje Willemstad, Marshe Nobo, en wil nu risicojongeren inzetten om lokaal gemaakte souvenirs te maken en te verkopen.
De Leeuw werkt samen met de stichting Funditut, die jongeren een tweede kans geeft om een vak te leren. Veelal hebben hun opleiding afgebroken, kwamen in aanraking met justitie of zijn andere problemen in hun loopbaan tegengekomen waardoor ze tussen en wal en schip terecht kwamen.
Begin volgend jaar krijgt Funditut een ruimte in de Marshe Nobo, dat nu veelal door Haïtianen en Dominicanen bezet wordt. Omdat het een non-profit organisatie is hoeft ze geen huur te betalen. De ruimte in de ronde markt zal worden gebruikt om souvenirs en andere producten te maken van afgedankte pallets.
Nieuw beleid
De Marshe Nobo gaat een nieuw beleid invoeren. Met ingang van februari 2019 mogen er nog wel importsouvenirs op de markt worden verkocht, maar producten die uitsluitend iets van Curaçao uitstralen, en de focus komt op echt lokaal gemaakte souvenirs te liggen.
Bron: NTR/CaribischNetwerk
Dit is een regelrechte belediging voor het kleine(!) aantal echte kunstenaars / creatievelingen op Curacao! Hoewel …….. de smaak (nivo) van de gemiddelde toerist, is zichtbaar belabberd. Dus wie weet toch een klik bij dit idee.
Zelden eens met Clapas maar het nwe jr is goed begonnen.
@Leuk, Er is een verschil tussen corruptie en een falend beleid.
Ja doen een millioen subsidiëren en de probleem jongeren gaan mokken verven. Omaira leeflang deed ‘t corrupter. Die regelde een boot van 20 millioen voor 20 probleem jongeren.
Maar waar zouden die mokken en verfspullen vandaan komen dan…..
Beste @Shonfefe, het probleem is dat wij mensen die niet gekwalificeerd zijn in bepaalde posities zetten en daardoor gaan helaas generaties verloren.
Deze mevrouw roept maar wat, ik heb het vaak om me heen gezien, jongeren die slagen en iets van het leven willen maken, beginnen van kleins af aan met bijbaantjes hun zakcentjes, ze gaan bij supermarkten zakken en rekken vullen, helaas zie ik volwassenen vaak alcoholisten of drugsgebruikers die deze baantjes wegkapen.
In vele landen kunnen kinderen na schooltijd bij MC. Donalds of Kentucky wat bij verdienen maar hier (begrijpelijk) zijn het banen die gezinnen nodig hebben om te overleven.
Volgens mij hebben wij allebei het beste voor met onze jongeren en de bevolking van Curaçao, maar we hebben een andere kijk op hoe het moet.
Je zou onderwerpen ook eens positief kunnen bekijken inplaats van alleen maar negatief.Laten we eerlijk zijn .Op Curacao zijn we zo gewend aan corruptie en onbekwaamheid dat we niet meer zien dat er wel positieve ontwikkelingen gaande zijn waarbij gelukkig de jongeren wel willen werken aan een betere toekomst.Wij,de ouderen ,hebben er een troep van gemaakt en willen alleen maar veel verdienen en kunnen uitgeven meestal met gebruikmaking van corruptie en omkoping.Dat ons land daarmee naar de knoppen is geholpen maakt dan niets uit. De arrogantie om dan te bepalen dat “ men” niet zou willen werken voor weinig geld geeft dat alleen maar aan. Armoede weg werken door te beginnen voor een laag salaris maar wel kijkende naar een betere toekomst geeft recht op ondersteuning .
Laten we eerlijk zijn, de meeste van die souveniers zijn gewoon goedkope troep. Ik heb ooit een collega een beker met afdruk van Curaçao en wat leguanen cadeau gegeven.
De eerste keer dat die collega een kopje koffie in die beker heeft ingeschonken, wass zijn witte hemd helemaal onder de verf, gewoon waardeloze troep en dat voor 12 NAF.
Wij weten allemaal dat deze mevrouw Roxanne de Leeuw door de politiek is benoemd en dit terwijl er markt koopmannen en vrouwen zijn die hun hele leven op de markt gewerkt hebben en een betere directeur van Fundashon Marshe kon zijn.
Nu komt ze met een luchtballon, “risicojongeren inzetten om lokaal gemaakte souvenirs te maken en te verkopen”. Deze jongens zijn risico jongeren omdat ze vaak al gesnoven hebben aan het grote geld dat met criminele activiteiten te verdienen valt.
Denkt deze Roxanne de Leeuw, echt dat ze voor 6 of 7 gulden per uur souvenirs gaan maken? Vuilnisman mag deze zogenaamde, directeur van Fundashon Marshe mee?