Door: Sharina Henriquez
ORANJESTAD – De Dodenherdenking op Aruba heeft nooit veel aandacht getrokken. Maar dit jaar was het heel karig, vond ook het weinige aanwezige publiek.
De opmerking dat het langzaam uitsterft met de oud strijders van de Arubaanse militie, van wie nog maar een handjevol over, wordt meerdere keren gemaakt.
Ook de kapelaan van de Arubaanse marinierskazerne vraagt zich in zijn toespraak af wie straks nog leeft om de verhalen van de oorlog te vertellen, noodzakelijk om de herdenking in leven te houden.
Een reportage door Sharina Henriquez:
Het publiek bestaat verder uit vooral aanhang van de mariniers die dienst hebben en wat toeristen. “Ze moeten meer propaganda maken. Vaak halen ze het maar één keer aan en dan hoor je niets meer. Je moet er aandacht voor blijven vragen”, zegt de 92-jarige oud strijder, Louis Ras.
De twee minuten stilte worden door het verkeer en joggers aan de overkant niet gerespecteerd. De Arubaanse oud militair Reinier Koole (39), die onder meer in Irak vocht met het Amerikaanse leger en daar gewond raakte waarvoor hij de Purple Heart kreeg, ergert zich eraan. Hij zegt echter ook: “Als de mensen geen respect tonen, doet dat pijn. Maar je kan ze niet forceren om de militair, zelfs de doden te respecteren. Het is een free world.”
Over de actie ‘Geen 4 mei voor mij’ van een Nederlandse jongere die veel aandacht trok dit jaar, zegt Koole: “Zei ze het in het Duits? Nee. Waarom niet, omdat de mensen hebben gevochten tegen de Duitse invasie. Zij kan Nederlands spreken omdat mensen daarvoor zijn dood gegaan.”
Bron: NTR/Caribisch Netwerk