Renshonique Antonia
WILLEMSTAD – Curaçaoënaars die in Nederland hebben gestudeerd of er zijn geboren worden op Curaçao Makamba Pretu genoemd, oftewel ‘verkaasde’ Antilliaan.
Deze stempel kan demotiverend werken; het rapport ‘We are deeply rooted’, een onderzoek van adviesbureau PBLQ, concludeert dat de meeste studenten naar hun studie terug willen naar hun geboorte-eiland, maar dat vaak niet aandurven. Er zijn zelfs speciale projecten om de afgestudeerde Antilliaan te stimuleren het toch te proberen op de eilanden.
Sharemy Bloem (35), assistent supervisor: “Curaçaoënaars zitten niet altijd te wachten op jouw kennis vanuit Nederland. Ik snap de Makamba Pretu uitspraak wel, want er zijn wel degelijk terugkerende Antillianen die alles beter denken te weten.”
De stempel makamba pretu kan er voor zorgen dat afgestudeerde Antillianen wegblijven.
Niet te betweterig
“Ik begrijp wat mensen ermee willen zeggen, maar de stempel wordt te makkelijk gebruikt, redeneert Yolanda Wiel (40), beeldend therapeut. Caimin Douglas (39), ondernemer en oud topsporter: “De uitspraak doet mij niks. Curaçaoënaars staan open voor je kennis, maar je moet voorzichtig zijn met de manier waarop je dit overbrengt. Als jij het volk respecteert en niet te betweterig bent, dan kun je het ver schoppen.”
Volgens Douglas moet een Antilliaan in Nederland zich juist meer bewijzen dan op Curaçao. ‘’Als Antilliaanse topsporter die voor Nederland uitkomt wordt succes door je Nederlandse collega’s niet altijd gegund’’.
Papiamentu
Volgens Sue-Ellen Quarton (32), frontofficemedewerker, wordt een terugkerende Antilliaan in de Curaçaose gemeenschap sneller gewaardeerd als je Papiamentu spreekt. “Als je ergens binnenloopt met je gebruinde huid en Nederlands gaat praten, kan dat verkeerd uitpakken.”
Wiel: “Omdat ik bruin ben en goed Nederlands spreek, noemden mijn collega’s mij een Surinamer.” Douglas: “De Curaçaoënaars die roepen dat je Papiamentu en geen Nederlands moet spreken hebben wel een punt. In Nederland moet je ook Nederlands praten.”
Jarzinho Adelina (48), docent beeldende kunst, heeft veel tegenslagen bij zijn terugkeer moeten overwinnen. ‘’Als je een kruiwagen met een breed netwerk hebt, zijn er voldoende mogelijkheden op het eiland. Maar je kan niet overenthousiast uit Nederland komen en denken dat alle deuren voor jou opengaan.’’
De juiste mensen kennen
Quarton vult aan: “Negen van de tien keer krijg je geen antwoord op je sollicitatie, tenzij je de juiste mensen kent.” Volgens Douglas heeft zijn sportachtergrond niks te maken met de kansen die hij op het eiland kreeg. “Mijn vrienden hebben eerder een kans gekregen om op het eiland te werken, dus mijn verleden als topsporter heeft het voor mij niet makkelijker gemaakt’’.
De ‘Makamba Pretu’ stempel kan een invloed hebben op de keuze van Antillianen om wel of niet op Curaçao te blijven. Wiel: “Ik zou aanraden om wel terug te gaan naar het eiland en er te blijven wonen. Hoe meer variëteit er is op het eiland, hoe meer we open staan voor groei, en groei is belangrijk.”
Bron: NTR/CaribischNetwerk
@Hey Brian S. bigifoetoe Surinamer, wordt je niet moe van je dagelijkse nergensopslaande oerwoudgebrul? Voor mijn part mag je blijven brullen wat je wilt, maar je bent en blijft een Surinamer, en echt geen Makamba.
@Sonny,
Niet anders dan de Surinamers dus…. Hoe noem je Surinamers die de pest aan hun eigen Negerengels c.q. taki-taki hebben? En Surinamers als Brian S. die denken en soms echt geloven dat zij Hollanders zijn? Is dat ook geen vorm van culturele zelfdiscriminatie? Denk ik wel hoor, alleen erger dan de Antillianen…
En ook dat is de schuld van de makambas!
Wat heb ik nu aan mijn fiets hangen?
Redactie, probeer het nog eens met een stuk over Brad Pitt en Angelina Jolie.
Het artikel omschrijft zeer duidelijk dé culturele ziekte van de Curaçaoënaar : “Zelfdiscriminatie”
@Mano: eerlijk is eerlijk. Goed stuk!
@Yolanda Wiel: “Omdat ik bruin/zwart ben en goed Nederlands spreek, noemden mijn collega’s mij een Surinamer.”
Nou, het is wat men onder goed Nedelands spreken verstaat. In de ogen van de doorsnee Kurazoleño, spreekt de doorsnee Surinamer natuurlijk ontzettend goed Nederlands, ook al is dat niet bepaald het geval…
En ja, natuurlijk zijn er veel, vaak hoogopgeleide Surinamers die echt “goed” nederlands speken en schrijven, kende er verscheidene. Maar het is natuurlijk niet zo dat alle bruine/zwarte Surinamers zo ontzettend goed Nederlands spreken, laat staan schrijven… met die groep ben ik ook bekend. Ik kende sommigen die in Suriname hun drs.titel hebben behaald, maar o zo goed Surinaams-Nederlands spraken en spreken , maar van het ABN absoluut geen grammetje kaas gegeten hebben.
Toevallig had ik gisteren een prettig gesprek met een Surinamer die ik al jaren ken, hij heeft meer dan 3o jaar in Nederland gewoond, middelbare school gevolgd, maar praat me niet over zijn Nederlands (taalgebruik). In één woord verschrikkelijk, hij kan zich goed verstaanbaar maken, daar niet van, maar het is de zinsbouw en soms de verkeerde lidwoorden die ervoor zorgen dat men het onmogelijk als goed Nederlands spreken kan beschouwen. Ik heb overigens nooit de behoefte gehad om de man te corrigeren, (wat ik in bepaalde gevallen met bepaalde Surinamers met een duivels genoegen wel doe). 😆
Gewoon omdat ik genoemde kennis altijd als een prettige beschaafde Surinamer heb ervaren die niet vanwege het nederlands dat hij spreekt in de waan verkeert intelligenter en beschaafder dan de Antilliaan te zijn, (dát is namelijk één van de bekendste Surinaamse waangedachten t.o.v. Antillianen..), anders had ik hem echt van langs gegeven. 🙂
Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik wel verschrikkelijk goed nederlands spreek of schrijf, er zullen heus wel altijd een paar spel, taal of schrijffoutjes in mijn geschreven stukken te bespeuren zijn. Als ik neerlandicus had willen zijn of worden, zou ik Nederlands gestudeerd hebben.. Maar dat is nooit mijn doel geweest.
Tegenwoordig spreken veel meer Antillianen goed Nederlands, ABN welteverstaan. Vroeger was het een gewoonte, oftewel het was in de mode, dat Antillianen die nauwelijks 7 tot tien jaar in Nederland gestudeerd en gewoond hadden zich voordeden het Papiamentu verleerd te hebben. Op Curacao aangekomen spraken ze supuestamente Papiamentu, d.w.z. zeven van de tien woorden in één papiamentu-zin bestonden uit nederlandse woorden en drie papiamentu woorden, tristu en lachwekkend. Ook met dat soort eilandgenoten heb ik vaak de draak gestoken..en als het echt moet nog immer. 😆
Maar uit eigen ervaring weet ik ook dat Antillianen die als kleuter of tiener tijdelijk naar Nederland verkassen en voornamelijk met Hollandse kinderen omgang hebben, dus letterlijk iedere dag Nederlands spreken, wel degelijk het Papiamentu kunnen verleren, of beter, woorden, uitdrukkingen en etc in Papiamentu vergeten. Dus gebruiken zij dan ook veel nederlandse woorden als zij eens in de zoveel tijd weer eens in het Papiamentu communiceren met hun neefjes uit Curacao.
Maar dat is anders dan een student die op z’n twintigste in Nederland gaat studeren en op z’n dertigste terugkeert en zich voordoet z’n moerstaal niet meer proper te kunnen praten..
Ook uit eigen ervaring weet ik dat áls men het echt wil, het Papiamentu binnen no time weer oppakt (redelijk spreekt en schrijft), dat geldt zeker voor de afgestudeerde Kurazoleño die terug naar z’n eiland verkast, het is immers je moerstaal, no hasi bo mes makaku! 😆
Gelukkig schijnt het uit de mode te raken..dat heb ik zelf ook gemerkt.
En nu ik toch al bezig ben met voorbeelden omtrent het onderwerp… Het zou een misvatting zijn te denken dat alleen de Antillianen op de eilanden de teruggekeerde, maar zich aanstellende in Nederland afgestudeerde Antillianen aanspreken op hun taal-aanstellerij, nee, dat is een wereldwijdgebeuren.
Een leuk voorbeeld deed zich een aantal jaren geleden voor in Nederland, heb het ook gezien op het internet, en er over gelezen. Toevallig betrof het een bekende Surinaamse bokser die altijd gewoon Nederlands sprak, maar na een paar jaren in Amerika gewoond te hebben op de Nederlandse TV verscheen en blijkbaar geen Nederlands meer kon spreken… 😆
Het waren zeven engelse woorden en drie Nederlandse in één zinnetje. Nou, er is toentertijd flink de draak gestoken met Regilio Tuur, zowel in de Nederlandse media als op de social media. De Nederlanders vonden dat hij gewoon Nederlands moest praten..en gelijk hadden zij natuurlijk. 🙂
https://www.taalvoutjes.nl/column-spreek-je-moerstaal
De reden dat de meeste Antiliaan niet teruggaat naar zijn eiland is omdat ten eerste de renumeratie ver beneden peil ligt in vergelijking met de Nederlandse maatstaven en hoewel Europa wat duurder is, zijn de eilanden toch niet veel goedkoper en kom je soms zelfs duurder uit voor een aantal diensten, door de weinige diversificatie, innovatie en monopolistische positie van vele diensten en de slecht kwalitatief inhoudelijk pakket dat vaak wordt aangeboden voor absurde prijzen. Veel werkgevers bieden gewoonweg niet genoeg om adequate talenten binnen, maar willen wel voor een appel en een ei op de voorste rij zitten.
Naast het bovenvermelde feit, is de tweede reden dat de meeste established en zogenaamde “succesvolle lijkende” Curaçaoënaars niet zitten te wachten op een goed opgeleide talent, die wel op basis van zijn blootstelling aan de redelijke correcte Europese mentaliteit terugkomt om waarde voor zijn/haar eiland te creëren en die niet mee doet aan de vele wanpraktijken die zich structureel hier afspelen. Dit heeft niks te maken met een “verkaasde Antilliaan”, maar meer met een correcte Antiliaan die wel de normen en regels van de sociëteit kent en respecteert. Dus het gaat hier om bepaalde houding, karakter en integriteit welke hier niet gewoonweg welkom zijn, want het vormt een gevaar voor de heilige huisjes. Er zijn voorbeeld ten overvloede afgelopen jaren van “succesvolle lijkende” Curaçaoënaars, die uiteindelijk in wantoestanden bleken te zitten of meegedaan hebben. Dit zijn de materialistische Curaçaoënaars van de heilige huisjes die geobsedeerd zijn door geld, houden van geld en omkoopbaar zijn door geld.
Miep. Ook veel bedrijven willen geen makamba pretus.
Alleen de meelopers zijn welkom
Als dit verhaal iets aangeeft dan is het wel hoe ongelofelijk onprofessioneel het er hier aan toegaat.
En het zal me een f*cking worst wezen wat voor excuses men daarvoor weet te verzinnen. Het past in 2017 niet meer om emoties de voorkeur te geven boven professionaliteit. In dit artikel wordt prima verwoord WAAROM Curacao maar niet vooruit kan en wil komen.
Velen, zonder enige opleiding, zijn bezig om hun eigen huisje te verdedigen i.p.v. zich bij te laten scholen.
Domheid is een keuze, dat blijkt wel weer.
De spijker op zijn kop geslagen Sander, bij de overheid werken figuren die niet begrijpen dat als iets aan hun gevraagt word en zij het antwoord niet weten je gewoon met een lul verhaal je de deur uit sturen, dit herhaald zich net zo lang tot dat je iemand krijgt die je het wel kan uitlegen hoe alles in elkaar steekt. Het kan toch niet zo zijn dat een directeur minder capaciteiten heeft dan de loop jonge in het magezijn. En dat is maar al te vaak de waarheid op Curcrim.
Jui Korsow makaku bo je men.
Jui korsten blanku, haha. Bo ta in makamba pretu, makaku. dit is nu echt een makamba pretu, makaku.
NIet iedereen die in Nederland Gestudeerd heeft wordt aangeduid als makamba pretu, alleen de aanstellers die met chanchang Sera lopen. Zoals Wiels altijd zei.
het bedrijfsleven wil ze wel hebben, maar de overheid en bepaalde chefs zonder een goede opleiding zijn bang voor deze goed opgeleide mensen.
angst voor hun eigen baantje….
welke idioot heeft dit achterlijke stuk geschreven -het bedrijfsleven staat te wachten op terugkerende Antillianen met kennis-ik heb 2 jaar geleden bewust alleen in Nederland opgeleide Antillianen aangenomen-voor de kennis en dicipline een MUST voor Curacao-heb trouwens nooit van deze achterlijke uitdrukking gehoord-si anto mi ta un PURO YU KORSOW BLANCU