Door Camil Driessen | NRC Handelsblad
De eigenaar van trustkantoor BlauStein is vorige week opgepakt. Hij zou Russen met valse contracten aan een verblijfsvergunning hebben geholpen. „Ik kan alleen maar zeggen dat het onzin is.”
‘FIOD houdt eigenaar trustkantoor aan’, met veel bombarie stuurde het Openbaar Ministerie vorige week vrijdag een persbericht uit met de strekking dat er een grote vis was gevangen. Bij doorzoekingen op 14 locaties in Nederland, Duitsland, Monaco en Curaçao werden 360 verhuisdozen aan administratie meegenomen. In totaal werd voor 7 miljoen euro beslag gelegd op onroerend goed, bankrekeningen en auto’s waaronder een Bentley.
Nog diezelfde middag onthulde het Financieele Dagblad om wie het ging: Vadim Blaustein, eigenaar van het in Amersfoort gevestigde trustkantoor BlauStein. Hij wordt door justitie verdacht van belastingontduiking, valsheid in geschrift, mensensmokkel, oplichting en witwassen.
Blaustein zat zes dagen onder volledige beperkingen vast in een cellencomplex in Houten. Woensdag kwam hij vrij. Tegen NRC doet hij voor het eerst zijn verhaal. „Ik ben onschuldig. Dat ik ben gearresteerd komt door de leugenachtige verklaringen van mijn vrouw.” De vrouw van Blaustein was niet voor commentaar bereikbaar.
BlauStein is een trustkantoor. Trustkantoren besturen brievenbusbedrijven. Mede vanwege de discussies over belastingontwijking, staan ze er niet goed op in de maatschappelijke en politieke discussie. En mede daarom werd vanuit de sector branchevereniging Holland Quaestor opgericht, bedoeld voor de bovenlaag van trustkantoren die wél netjes zijn. Van de ruim 240 trustkantoren die over een vergunning van De Nederlandsche Bank (DNB) beschikken zijn er 43 lid van Holland Quaestor.
BlauStein is een van die leden. Een van de prominente leden. Dit voorjaar behoorde het net zoals grote spelers als TMF en Intertrust tot de eerste groep trustkantoren die het met veel tamtam gepresenteerde keurmerk voor kwaliteit en integriteit ontvingen. BlauStein vermeldt het, net als de ISO-certificering, trots op de eigen website.
„Die keurmerken zijn top-of-the-top, nou dat zijn wij dus”, zegt Vadim Blaustein (39). Hij woont sinds 2005 in Nederland en spreekt vloeiend Nederlands met een licht Russische ondertoon. BlauStein Legal | Tax | Trust is gevestigd in een riante Amersfoortse stadsvilla die gewichtig is ingericht. Voorzien van veel kunst en voorzien van veel blauw.
Aan de muur hangen vijf schilderijen van vijf klokken die de tijdzones van Amsterdam, Londen, New York, Moskou en Tokyo aangeven. Er staat een bronzen beeld van Vrouwe Justitia. Achter de balie hangt een meters lang schilderij waar op een gouden achtergrond de kantoornaam met blauwe letters prijkt. BlauStein komt ook in steen terug in het midden van de houten vergadertafel waar de net vrijgelaten naamgever aanschuift. Links achter hem prijkt het Blaustein-familiewapen, rechts achter hem een geschilderd portret van prinses Beatrix.
U woonde vorige week woensdagavond nog op universiteit Nyenrode een cursus bij van Holland Quaestor over integriteit en bedrijfsfraude. Een halve dag later werd u van uw bed gelicht. Hoe ging dat?
„Ik werd wakker omdat een team van de FIOD de deur eruit beukte van de woning waar ik hier in Amersfoort verbleef. Net als op tv eigenlijk. Ik deed mijn handen omhoog. Iemand las voor waarvan ik verdacht werd. Dan denk je: ‘bent u er zeker van dat u mij nodig hebt?’ Ze hadden het ook over mensensmokkel, dan denk je zéker dat het een misverstand moet zijn. Vervolgens moest ik meelopen door het huis en vroegen ze de wachtwoorden van allerlei apparatuur zoals mijn laptop, iPad en telefoon. Die heb ik gegeven.”
Blaustein heeft grijs/blond haar met een naar de zijkant omhoog gekamd kuifje. Voor dit gesprek wilde hij niet op de foto. Blaustein lacht af en toe, gebaart veel met zijn handen en trekt vaak een blik van ongeloof waarbij hij zijn schouders ophaalt.
Tijdens zijn zes dagen gevangenschap werd hij een of twee keer per dag verhoord door de Fiscale Inlichtingen en Opsporingsdienst (FIOD), steeds in het bijzijn van zijn advocaat Oscar Hammerstein of een kantoorgenoot. Blaustein ontkent met klem dat hij iets verkeerds heeft gedaan. „Ik vermoed dat er voor de FIOD twee dingen bij elkaar zijn gekomen, de jacht op trustkantoren in Nederland en de verklaringen van mijn vrouw. We hebben van justitie geen dossier gekregen, dus we weten het verder niet.”
Wat is precies de rol van uw vrouw?
„Uit de stukken die wij tijdens mijn verhoren in gevangenschap ter beschikking kregen blijkt dat mijn vrouw, met wie ik nu in een scheiding lig, eind oktober naar de FIOD is gestapt en aangifte heeft gedaan. Dat het hele onderzoek van de FIOD is gebaseerd op de leugenachtige verklaringen die zij heeft afgelegd.”
Waarom zou ze valse aangiftes tegen u doen?
„Ik weet het niet, maar sinds juli is er iets in haar veranderd. Ik denk dat ze iemand heeft ontmoet die haar op een idee heeft gezet. We zijn in 2005 getrouwd. Sinds 2011 wonen we niet meer samen, maar we zijn nooit gescheiden. We hadden gewoon een vriendschappelijke werkrelatie, want haar detacheringsbedrijf Completor zorgde voor het personeel bij Blaustein.”
Waarom zijn jullie niet eerder gescheiden?
„Het kwam er niet van. En toen begon zij mij deze zomer te chanteren. Wij zijn onder koude uitsluiting getrouwd, dus zonder gemeenschap van goederen. Deze zomer heb ik haar toch een financieel voorstel gedaan. Dat vond zij niet redelijk en toen is ze gaan dreigen met het doen van aangifte. Uiteindelijk heeft ze het faillissement van Completor aangevraagd én aangifte gedaan.”
Heeft u iets waarvan u wordt beschuldigd mogelijk wel gedaan? Bijvoorbeeld geen belasting betaald over bepaalde inkomsten?
„Nee, het is gewoon allemaal onzin.”
Zelfs dat niet? Ik geef bewust een voorbeeld van iets wat makkelijk kan gebeuren, bijvoorbeeld omdat een internationale cliënt de factuur op uw rekening in Curaçao stort in plaats van hier.
„Nee echt niet. Het is ons vak om erop toe te zien dat je zulke facturen op de juiste manier betaalt.”
Hoe denkt u dan dat het OM hierbij komt? Zij geeft in het persbericht aan dat het onderzoek is gestart naar aanleiding van boekenonderzoek bij vier van uw ondernemingen.
Blaustein haalt zijn schouders op met een vragend gezicht.
Maar kunt u zich dat boekenonderzoek herinneren?
„Onderzoeken zijn een normale gang van zaken. Wij staan onder toezicht van de overheid. De Belastingdienst komt geregeld stukken van cliënten bekijken en dan stellen ze vragen. Soms vinden hier wekelijks wel twee of drie reguliere belastingcontroles plaats van onze klanten. ”
BlauStein heeft sinds 2010 een trustvergunning van De Nederlansche Bank. Zijn die de afgelopen jaren vaak komen controleren?
„De Nederlandsche Bank is de afgelopen vijf jaar één keer bij ons langs geweest voor een reguliere controle. Vanwege die DNB-vergunning zijn wij verplicht auditors in te huren die jaarlijks controleren of wij ons aan de wet houden en of bijvoorbeeld onze cliënt-acceptatiedossiers op orde zijn.”
Het Financieele Dagblad constateerde donderdag dat „het gros van de door Blaustein bestuurde bedrijven lijkt te bestaan uit nepfirma’s”, verwijzend naar meer dan honderd stichtingen en vennootschappen gevestigd in een flat aan de Ganzenstraat enkele kilometers verderop.
„Dat zijn uitspraken van iemand die niet begrijpt wat een trustkantoor doet en waarom klanten een trustkantoor gebruiken. Een van de belangrijkste diensten van een trustkantoor is het ter beschikking stellen van een vestigingsadres. Verder lever je een professionele bestuurder en verzorg je de administratie en de boekhouding.”
BlauStein op Instagram:
(Foto ontbreekt)BlauStein Monopoly for Billionaires #blaustein #monopoly #billionaire
Een foto die is geplaatst door BlauStein.pro (@blausteinpro) op
De grote trustkantoren in Amsterdam vestigen de vennootschappen gewoon op hun kantooradres. Waarom kiest u voor een flatje aan de Ganzenstraat? Waarom zijn die vennootschappen niet gewoon gevestigd op dit adres?
„Dat is geen flat. Dat is kantoorruimte, zo staat het ook in het kadaster. Wij verdelen verschillende bedrijven over verschillende adressen. Dat mag gewoon binnen de wet.”
Justitie verdenkt u van mensensmokkel: u zou Russen tegen betaling aan een verblijfsvergunning hier helpen door ze via valse contracten bij een van uw bedrijven op de loonlijst te zetten.
BlauStein maakt een afwerend gebaar met zijn handen. „Ik kan alleen maar zeggen dat het onzin is. Waar is dat bedrijf met al die mensen dan? Als je het persbericht van het OM leest, zie je een schip met vluchtelingen voor je.”
Foto Maarten Hartman
Maar zoiets verzint men toch niet uit het niets? Zijn er buitenlanders die hier voor u werken en een verblijfsvergunning hebben?
„Jazeker, kennismigranten. Dat zijn mensen die hier gestudeerd hebben en die wij hier in Nederland hebben gevonden. Als ze hun opleiding hebben afgerond, hebben zij een zoekjaar om een werkgever te vinden en dan komen ze bij ons werken en vragen ze een verblijfsvergunning aan als kennismigrant. Maar ik betaal hen, niet andersom.”
Blaustein haalt Completor aan, het detacheringsbureau van zijn vrouw. Zijn vrouw vroeg in september het faillissement aan en vertelde de curator dat zij er sinds 2010 „onder dwang” van Blaustein bestuurder was. Iets wat hij pertinent ontkent. „Het was juist haar droom om een eigen bedrijf te hebben”. Hoe dan ook, Completor leverde het personeel voor het trustkantoor en is volgens Blaustein het enige aan hem gelieerde bedrijf waar buitenlanders op de loonlijst staan.
Voorzitter Jan van der Kolk van brancheorganisatie Holland Quaestor zegt maatregelen tegen BlauStein te willen nemen, schorsen is de milde variant die hij overweegt, ontzetten de harde variant. Wat vindt u daarvan?
Blaustein kijkt verwonderd. „Ze weten niks, behalve wat in de krant heeft gestaan. Maatregelen zouden zij moeten baseren op feiten en feiten zijn er niet, want die zijn niet verstrekt door het OM. Wij weten zelf niet eens waar het allemaal op gebaseerd is, anders dan op de leugens van mijn vrouw. Ik betaal 10.000 euro per jaar om lid te zijn van Holland Quaestor. Ik had ze eerder ter steun bij de poorten van het cellencomplex verwacht dan dat ze dit soort uitspraken doen.”
U zegt dat u onschuldig bent. Hoe gaat u nu verder?
“Wij gaan in ieder geval aangifte doen tegen mijn vrouw. Ik zie haar als de grote schuldige van wat hier is gebeurd. Dit is enorm schadelijk voor mijn imago en reputatie. Ook stappen tegen de overheid sluit ik niet uit. Want iemand waarvan geen enkele schuld bewezen is, kun je niet op deze manier als een crimineel behandelen. Door de bestuurder op te sluiten, servers en administratie mee te nemen kun je een bedrijf vermoorden. Maar eerst stuur ik mijn klanten een nieuwsbrief over wat er is gebeurd.”
Bron: NRC Handelsblad