Midden op Curaçao staat hij, de Isla-raffinaderij. Maar waar vroeger dikke rook uit de pijpen te zien was, ligt de oliefabriek al zo’n anderhalf jaar stil. Ook de nieuwste poging tot overname mislukte vorige week en dus heropening verder weg dan ooit.
“Die aanwezigheid is bijna vanzelfsprekend,” zegt fotograaf Sinaya Wolfert in NOS Met het Oog op Morgen.
In 1918 ging de raffinaderij open. De eerste eigenaar: olieconcern Shell. “In eerste instantie werden Nederlanders voor hoge banen naar het eiland gebracht,” legt de fotograaf uit. “Die woonden vlakbij de raffinaderij, maar wel aan de goede kant.” De rook uit de pijpen bereikte deze hoge heren dus niet.
Maar dat gold niet voor iedereen die in de buurt moest wonen. “Vooral de armere bevolking, de arbeiders, gingen direct onder de rook wonen.” De raffinaderij bood werkgelegenheid, iets wat voor veel mensen geen ongewenste luxe was. In de jaren ’50 werken zo’n 10.000 mensen in de raffinaderij.
Toch was het leven niet voor alle bewoners slecht. “Shell zorgde voor haar medewerkers. Er waren speciale vieringen, eigen theaters. Veel mensen hebben daar nog warme herinneringen aan.” Ook legt het bedrijf een eigen infrastructuur aan rondom de fabriek.
Stil
De Isla-raffinaderij is al langer omstreden. Het doorgaans groene eiland kent twee kampen. “Een deel vindt de raffinaderij prachtig en heeft er warme herinneringen aan. Voor sommigen is het de enige inkomstenbron.” Aan de andere kant staan tegenstanders. “Die willen dat het eiland groener wordt. Daar past die fabriek niet bij.”
Dat laatste kamp zou binnenkort dus wel eens de eindoverwinning kunnen halen. “In 1985 ging Shell weg en sindsdien is de raffinaderij in steeds slechtere staat beland. Wie gaat daar nog geld in steken om het op te knappen?”
Liever luisteren?
Bron: NPO Radio 1
Ze moeten van Isla geen green town maken maar een Ecologisch duurzaam yoga resort. Dat is erg in trek bij linke radicalen en milieuactivisten. Misschien nog met een Tula en Slaaf zelfbewustzijn tours.
Al die Linkse gekkies zijn wel tegen luchtvaart maar gaan wel graag naar verre oorden voor Yoga retreats.
Tijd voor Green Town. Mensen aan het werk helpen en een mooie groene stad neerzetten, enz enz.
Maar ja daar zit dan weinig te graaien in voor de gajes graaiers dus zullen ze zich met alle mogelijke moeite hiertegen verzetten. Maar 2021 is een nieuw begin langzaam maar zeker zal de rol van de oude garde uitgespeeld zijn.
De bevolking pikt het niet langer meer. En terecht. COVID-19 heeft heel wat ogen geopend.
koop je een FPSO en vergeet dat je ooit de raffinaderij nog op kan starten laat staan met winst kan opereren
Ik denk dat Steven die tegen is gekomen toen hij in de omgeving van Mars zijn 1000 space koeien aan het uitlaten was.
Of terwijl hij de, beoogde productie van de plantage van Susy, voorzien van goedkoop water van aqualectra, aan het testen was.
Goed spul man!
Men staat te dringen, minstens 6 geïnteresseerde partijen….. Toch?
Zij die overleven zijn Zij die zich aanpassen en veranderen.
Zo is het ook nu met Olie.
Tijd voor andere energiebronnen!
Gaat de Isla-raffinaderij van Curaçao ooit nog open?
Nee.
Tenzij er iemand is te vinden die in de roestbak meer investeert dan dat hij zou moeten doen voor het nieuw opzetten.
Dus, wat is het plan?
Stone vraag er is geen plan.
Deze verrote roestbak is alleen goed voor de verkoop aan een oud ijzer op koper, daarna kost het de regering een gods vermogen om het ISLA terein incl het asfalmeer schoon te maken, en dat gaat vele jaren duren. Hierna komen er wel heel veel inversteerders om er huizenbouw/ hotelsbouw/ jachthavenbouw. Er zal dan ook nog wat stukjes grond over blijven om te verdelen onder de dan betrokken regerings leiders/ vakbond leiders en natuurlijk veel smeergeld voor ambtenaren. Word een wereld project voor Hoofd en onder aannemers, als ze maar onder de tafel door schuiven.