Caribische jongeren die in Nederland komen studeren, hebben vaak een vertekend beeld van dit land waardoor ze moeite hebben om hun opleiding door te komen. Dat stelt orthopedagoog Marhainska Sakoetoe in haar boek Hulanda? Stòi’nèk!.
In dat boek, de eerste studiegids in het Papiaments voor Caribische jongeren, deelt ze tips en ervaringen van studenten die naar Nederland zijn gekomen. Sakoetoe studeerde in 2007 pedagogiek in Nederland en merkte dat verhuizen naar de andere kant van de wereld voor een studie niet voor iedereen is weggelegd.
“Het is een keuze met veel consequenties. Je moet leren omgaan met heimwee, je eigen financiën en tegenslagen. Het zijn vaak problemen die, mede door de grote cultuurverschillen tussen de Cariben en Nederland, onzichtbaar blijven.”
Annelies Lourentz-Barbolina van Virtual Youth Support beaamt dat. Zij begeleidt Curaçaose studenten die op het vliegtuig willen stappen. Een van de belangrijkste dingen is de taal, zegt ze. “Je denkt dat je wel goed Nederlands spreekt als je op Curaçao zit, maar eenmaal in Nederland valt het vies tegen.”
7 op de 10 redden het niet
“Je begrijpt misschien je vakken op school niet goed en misschien maak je de verkeerde keuze met wat je wil gaan studeren. Eenmaal daar is het niet wat je had verwacht”, besluit Lourentz-Barbolina. Uit onderzoek van haar bureau blijkt dat zo’n 7 op de 10 Curaçaose jongeren het niet redden in Nederland.
Sabitah Lanoy laat zich daar niet door afschrikken. Ze begint komende week aan haar studie Frans en is van plan om zeker vier jaar in Nederland te blijven. “Het is spannend, een hele nieuwe stage in mijn leven. Ik denk dat ik in mijn studie de enige ben uit Curaçao.”
Ze staat er zelfverzekerd in en is ook niet bang om geconfronteerd te worden met dingen als discriminatie, zegt ze. “Ik bereid me wel voor dat ik in aanraking kan komen met racisme, maar het is niet zo dat me dat gaat belemmeren of stoppen. Als ik met een doel ga, dan ga ik dat ook bereiken.”
‘Ga op vakantie of zoek contact met studenten’
Voor Sabitha scheelt het dat ze een vangnet heeft in Nederland, omdat haar broers al eerder zijn vertrokken en er ook andere bekenden zijn waar ze op kan terugvallen. Hoe dan ook is haar keuze een grote stap. “Ik ga zeker heimwee voelen, maar niet sterk genoeg om met mijn studie te stoppen en terug te komen. Ik moet echt gewoon doorzetten.”
Die heimwee is ook een van de onderwerpen die Sakoetoe behandelt in haar boek. Om de kans op slagen groter te maken, adviseert ze toekomstige studenten om al eerder op vakantie te gaan in Nederland. “Als dat niet kan, is het slim om online goed onderzoek te doen en proberen contact te leggen met iemand die in Nederland al het vak uitoefent dat je wil studeren.”
De Nationale Ombudsman is in maart een onderzoek gestart naar de problemen waar studenten van de Caribische eilanden tegenaan lopen tijdens hun studie in Nederland. Begin december worden de resultaten verwacht.
Bron: NOS
Allereerst, de grootste problemen waarmee studenten geconfronteerd worden is het feit dat zij fysiek in Nederland zijn maar hun hart en hun gedachten zijn 9.000 kilometers verder, oftewel, in Curacao. Je moet altijd goed geestelijk voorbereid als je zo’n positieve instelling hebt (naar Nederland) en hiervan kennis verneemt. Het is geen kwestie van; ik vertrek naar Nederland, ik zal mijn best doen en alles komt goed. No way, je moet oprecht naar oplossingen zoeken voor de problemen waarmee je stellig, met alle zekerheid geconfronteerd zal worden. Te beginnen met heimwee. Heimwee steekt de kop op wanneer herinneringen jouw gedachten doen teruggaan naar de aangename tijd en prachtige onvergetelijke momenten op Curacao, de geborgenheid en de liefde. Jouw ouders, vriendjes en vriendinnetjes, het chillen op Corsow tot diep in de nacht. Hierdoor kunnen zulke sterke emoties worden opgewekt dat je je terneergeslagen voelt en het gevoel hebt niet verder te kunnen. Sommigen gevallen die ik zelfs heb meegemaakt laten zien dat nadat zij(studenten) hun bezittingen hadden verkocht en een dure reis naar een ander land hadden gemaakt, hun plannen laten varen en zijn ze (leeg en berooid) naar huis teruggekeerd. Zij werden overmand door heimwee. Anderen zochten hun vriend(en)/in(nen) op en trekken het Europees nachtleven in met alle gevolgen van dien door drugs, alcohol, en ongeoorloofde sex in plaats om met mensen om te gaan waarvan zij meer kunnen leren. Het heeft totaal niks mee te maken met discriminatie als je alleen met oprechte eerlijke Nederlanders optrekt en mee omgaat om ten eerste de taal volledig te kunnen beheersen wat betreft goed en vlot leren spreken, maar ook duidelijk kunnen schrijven en vooral foutloos kunnen lezen. Het is een pré. Weer anderen bellen regelmatig naar huis wat de heimwee weer laat opkomen na ieder gesprek. Je bent met een doel gekomen en dat doel moét, kán en zál je bereiken door je uiterste best te doen. Met lol trappen en rotzooien bereik je nada, wel een terugreis naar Curacao. Het is een kei en kei harde leven in Europa (Ned.). Het is alles of niets. Voordat je het weet zit je over de dertig vijf en dertig jaar, met een uitkering, en twee of drie kinderen in huis zónder een vader. Dit is het algemene beeld van veel Curacaose dames in Nederland. De woorden en gedachten van Sabita de Lanoy hierboven zijn verfrissend, aanmoedigend, helder, en versterkend. Prachtig. Met zulke mensen als Sabita is het zeker de moeite waard om een hechte vriendschap op te bouwen want zij heeft concrete en (fig.) klaar gebakken plannen. Chapeau Sabita, mijn bewondering heb je. En wat betreft dat de Nationale ombudsman wil doen om een onderzoek in te stellen is het aller domste wat hij kan doen. Ga vissen man (of vrouw). Wat een dommerik. Alles, maar ook alles hangt af van de student zelf, hij/zij heeft de sleutel van dit alles in handen. Doen jullie je best en….toi toi toi.
Zelf in de lichting 1995 naar Nederland gekomen. Van huis uit hebben mijn ouders me geleerd hoe huishoudkundige taken te doen, hoe te koken, hoe met geld om te gaan en hoe om te gaan met vrijheid. Helaas bleken de meesten die vaardigheden niet te hebben. Vooral de heren niet. Hun moeder ruimde altijd alles achter hun reet op, kookte en deed de was. Hun leerden geen wekker te zetten dus altijd te laat. Hun leerden geen discipline dus vaak afwezigheid op school. en als klap op de vuurpijl bleken de meesten een zeer beperkte woordenschat te hebben. Tja de meesten hebben het dan ook niet gered. En dat zal altijd zo blijven, zolang er geen zelfstandigheid wordt aangeleerd.
@showroe: de lider di bario die je omschrijft lijkt sprekend op het type Reinald curiel/chos Romero! Jarenlang op het pluche gezeten, goed gecashed, nooit een vinger uitgestoken om de belangen van de klant te verdedigen en altijd stipt op tijd voor de happy hour!
Verstandig meisje Sabitha.
Gewoon de confrontatie aangaan aan je studie beginnen en er iets leuks van maken.
Zij redt het wel met zo’n instelling.
Ik heb enige jaren ervaring met bursalen uit Korsou die naar NL komen voor studie. (o.m. begeleiding Bachlr/Master Psychologie Universiteit van Amsterdam). De meesten worden onervaren in het diepe gegooid: zelfstandig wonen, eigen (beperkte) financiën regelen, zelfdiscipline om in een veelal grote onpersoonlijke omgeving je tijd te beheren en je draai te vinden. Afspraken en collegetijden, openbaar vervoer …alles op tijd, niemand die wacht tot je ervoor klaar bent. Dan blijkt je Nederlands (bij sommigen ernstig) onvoldoende is, je vocabulaire zeer beperkt. Boeken en syllabi vereisen een goede beheersing van NL en het leertempo is hoog en onvergeeflijk. Gelukkig dat veel colleges en materiaal nu in het Engels wordt gegeven. Still, nobody’s waiting on ya to catch up. De grote stad heeft alle soorten nieuwe verleidingen en leven is daar haastig, nada trankilo.
Ik zal het maar niet hebben over het feit dat je na die jarenlange worsteling, je met een behoorlijke studieschuld in Euro’s terugkeert. En dan blijkt dat je met je deskundigheid en up to date ervaring in het weide buitenland, die politiek benoemde lider di barrio boven je krijgt als hoofd. De man heeft de LTS niet gehaald en is niet weg te krijgen van dat pluche, airco buro en de happy hours. Welcome back!
7 op de 10 redt het niet voornamelijk wegens taal.
Alsof het een verrassing kan zijn dat Papiamentu een taal is waar je buiten Curacao iets mee kunt bereiken. Zelfs op Curaçao geeft het beperkingen.
Alweer een onderzoek , naar wat .
Ik vind het vreemd , heel vreemd .
“Ik bereid me wel voor dat ik in aanraking kan komen met racisme”
Wat een dom wijf, die Sabitah. Stap hier een Chinees restaurantje of tokootje binnen en je komt in aanraking met racisme van haar eigen muchas di mondi.
@Django: ik vraag mij af hoeveel Curacaose jongeren het niveau Nederlands van de knipselkrant aankunnen
Ik vraag mij af hoeveel Curaçaose jongeren de Knipselkrant lezen…
“Uit onderzoek van haar bureau blijkt dat zo’n 7 op de 10 Curaçaose jongeren het niet redden in Nederland”. Dat is geen compliment aan het `geweldige` opleidingsniveau ( voor een deel ook thuis) op dit eiland. Totaal geen aansluiting op welk gebied/vakrichting/taal/manier van denken/logica, dan ook. Triest om de jongeren zo in het diepe te gooien. De studie mislukt en in het oude systeem heb je dan dus een schuld, met het huidige systeem heb je een niet betaalde lening. Ook hier falen wij.
“Ik bereid me wel voor dat ik in aanraking kan komen met racisme”
gelukkig kan de YDK na een studie terug keren naar Curacao en dan racistisch zijn naar makambas
In Nederland komt de student erachter dat het niveau van de UNA/UOC in werkelijkheid niet universitair is maar LBO, hooguit MBO.
En dat je in Nederland geen punten krijgt voor aanwezigheid in de klas.
Blijkbaar wilde Marhainske Sakoetoe wat boeken verkopen, iedereen hier op Curacao heeft wel een Macamba gezien en spreekt Nederlands.
Van de meest scholieren kan je op zijn minst verwachten dat ze op internet wereld nieuws en gebeurtenissen volgen.
Er zijn zat buitenlandse studenten in Nederland die voor dat ze naar Nederland vertrokken nooit van Nederland of Nederlands hebben gehoord en toch hun studie binnen de tijd afronden.