Willemstad – Er is de afgelopen maanden van verplicht binnen blijven een toename zichtbaar van – ongewenst – zwangere tienermeisjes. Deze tieners, onder wie enkele 14- en 15-jarigen, zijn inmiddels een paar maanden zwanger en zullen tegen het eind van het jaar bevallen.
Dat meldt de Stichting tegen Kindermishandeling desgevraagd. Voorzitter Coraline Kooistra schat het aantal minderjarige meisjes tot negentien jaar dat in verwachting raakte tijdens de verplichte lockdown in de coronatijd op veertig. Kooistra komt met de meisjes in aanraking na meldingen, en tijdens het uitdelen van voedselpakketten.
Ze ziet ze met name in wijken als Santa Maria, Seru Fortuna, Souax, Santa Martha en Buena Vista. Kooistra: ,,Het was opvallend dat de meisjes zelf om extra voedsel vroegen”, zegt ze.
Eenmaal met de tieners in gesprek bleken ze vaak al een paar maanden in verwachting te zijn. Overigens zijn er mogelijk gevallen van ‘carnavalsbaby’s’ bij, weet Kooistra. In deze periode is ook ieder jaar een toename van zwangerschappen bij jonge meisjes te zien. Meestal is de vader dan onbekend, aldus Kooistra, die de Stichting tegen Kindermishandeling oprichtte in 2005.
Het probleem is dat tijdens de lockdown grote ‘extended’ families hun – te kleine – huis niet uit konden, aldus de voorzitter. ,,Ouders raakten depressief vanwege werkloosheid en honger.”
Het kwam ook wel voor dat de meisjes zich prostitueerden voor geld, weet ze. Sommige tieners hebben niet eens door dat ze zwanger zijn omdat ze niet de link legden tussen seksuele handelingen en zwangerschap. Velen weten niet dat seks met een oudere man strafbaar is. Soms zijn ze gewend noodgedwongen met meer mensen in een bed te moeten slapen.
In enkele gevallen raakten de meisjes zwanger van hun vriendje. Ook komt het voor dat het om een oudere man gaat, die al dan niet familie is van de tiener. Wie de vader van hun kindje is, willen de meisjes in de meeste gevallen niet kwijt, wat een oorsprong kan hebben in gevoelens van schaamte, aldus Kooistra. ,,Het is nog steeds een taboeonderwerp.” Of de meisjes abortus overwegen is een lastige kwestie, vooral in deze coronatijd.
,,Soms vindt de moeder van de meisjes dat het kind mag komen. Dan willen de moeders graag oma worden”, vertelt Kooistra. Abortus plegen kan tot drie maanden, maar er gaan ook vrouwen en meisjes die langer zwanger zijn naar Colombia voor een abortus, aldus Kooistra, maar dat is nu in deze periode niet mogelijk, ook omdat er niet kan worden gevlogen naar dat land.
De stichting probeert aan de aanstaande tienermoeder altijd informatie te verstrekken over de gevolgen van de komst van een baby. De voorzitter: ,,Ik leg dan uit dat het een kind zal worden waar wij met z’n allen voor moeten zorgen omdat in deze families geen geld is voor nog een mondje dat gevoed moet worden.” Ze weet uit ervaring dat deze baby’s niet zelden worden verwaarloosd. Als de baby er eenmaal is, assisteert de stichting met spullen en voedsel. ,,We richten ook wel een kamer in met een wieg en kinderkleertjes als dat nodig is.”
Bron: Antilliaans Dagblad
Bij Wechi is ook nog plaats voor 3000 woningen.
En het probleem daarvan is dat net als andere tienermoeders dreigen ze weg te zakken in een moeras van enorme uitdagingen, moeilijke beslissingen en onzekere vooruitzichten. Ze praten niet vaak over de schok, de ontkenning, de angst, de boosheid en de wanhoop die hun latere tienerjaren zullen kenmerken, een tijd dus waarin hun (andere) leeftijdgenoten zich druk maken over kleren en rapportcijfers. Wat een schril contrast hè! Maar laten wij allereerst van uitgaan dat niet alle situaties hopeloos zijn. Sommige van die dames hebben een liefdevol gezin en haar ouders hadden geprobeerd haar hoge morele beginselen bij te brengen. En ja, want het kan gebeuren dat hoewel ze die beginselen een tijdlang in de wind sloeg en de gevolgen daarvan ondervond, hebben diezelfde waarden haar later geholpen een nuttig en zinvol leven te leiden. Maar helaas hebben niet alle tienermoeders zulke behulpzame ouders of zo’n optimistische instelling. En anderzijds bemerken velen al snel dat ze gevangen zitten in een schijnbaar hopeloze situatie van armoede. Sommigen hebben zelfs te kampen met de emotionele nasleep van verkrachting en geweld. En vanzelf, dit alles voorspelt niet veel goeds voor de kinderen van tienermoeders. Vast staat, dat baby’s van tienermoeders A: vaak een lager geboortegewicht hebben, B: meer last hebben van kinderziekten, C:meer kans lopen om als zuigeling te sterven, D: slechtere medische zorg krijgen, E: vaker aan honger en ondervoeding lijden, en E: aan meer geweld blootstaan en zich trager ontwikkelen dan kinderen van oudere moeders. Dochters van tienermoeders lopen bovendien meer kans om zelf tienermoeder te worden dan kinderen van oudere moeders. Dus dit alles samenvattend heeft hoe dan ook een latere bittere nasleep. Het is dus een bijzondere moeilijke taak dat deze tieners (en ook hun ouders) te wachten staat(n), en vooral in de huidige erbarmelijke situatie waarmee ons eiland zich bevindt momenteel. Maar ondanks dit alles wens ik hen allen uit het diepst van mijn hart heel veel sterkte en heel veel succes verder. En ik hoop dat jullie allemaal het tot een goed einde zullen brengen.
Niet allemaal zo schoppen tegen de kiezers van mfk kdnt ps. Is nos pueblo nos hende.
Heiko; babies having babies, no worries……you can go back to sleep now.
@ Brian S. Jep dat klopt. Het begint al met de idioterie dat kleine kinderen van hun moeders gedwongen worden om jan en alleman (dus vaak vreemden) “tio” te noemen. De lowlifes maken graag misbruik hiervan.
Ach ja in sommige wijken is het een triest scenario. meestal is het een komen en gaan van mannen bij “alleenstaande” moeders op Curacao. Terwijl de mannen wachten in de rij, mogen hun zich vermaken met de dochtertjes die rondkrioelen in het huis. Ook zijn er genoeg moeders die bijverdienen door hun dochtertjes aan te bieden. De lowlifes die zich “machu” voelen zijn veelal getrouwd en hebben zelf kinderen, maar dat weerhoudt hun niet. Ik heb er vaak aan gedacht om villigante style met een heggeschaar langs dat soort figuren te gaan om hun te castreren, maar ja dan treedt de politie opeens wel op.
@Tuna, Het probleem zijn de vieze oude mannen niet eens. Maar ook de families die dit toelaten. De ‘daders’ zijn vaak familieleden of bekenden van de families.
Curacao is een konijnenhok gevuld met mannen zonder enig verantwoordelijkheidsgevoel. Overal hebben ze kinderen, waar ze vervolgens niet naar omkijken en zo dus ook indirect armoede in de hand werken. De jonge jongens die zeer jonge meisjes met een kind opzadelen weten eigenlijk ook niet beter. Voorlichting en voorkomen, daar wordt geen aandacht aan besteed. We zij ook in dat opzicht een achterlijk “Land”.
Meeste vaders zijn dus pedos..
OM doe er wat aan!
Tiener zwangerschap ook een taboe waar niet over gesproken wordt, kan me nog verhalen uit mijn kindertijd herinneren die mij altijd zijn bijgebleven.
Kan me nog herrinereren toen ik op de lagere school zat dat zeker twee buurmeisjes, zwanger zijn geraakt, ik was op de lagere school en de meiden waren nog jonger dan ik dus zeker 10 of 11 jaar als het geen 9 was.
Kan me nog een meisje op de middelbare school herinneren die dol op mij was, welke meid niet zou ik zeggen, maar deze had iets aparts mocht van de vader niets zelfs niet na schooltijd met anderen rondhangen. Later ging geruchten dat de vader elke nacht bij haar in bed kroop.
Heb haar later nog een keer ontmoet en had de indruk dat ze toen psychisch behoorlijk fucked up was.
Als ik lees dat Stichting tegen Kindermishandeling in 2005 is opgericht denk ik wat zijn wij voor barbaren om die meiden al die tijd aan hun lot over te laten.
De sexuele voorlichting is en blijft een groot probleem op curacao .