Door Richard Hart

Over het plan de voormalige Plantage Bolivia te ontwikkelen hoor en lees ik veel. Ik respecteer het als iemand bezwaar heeft tegen het bouwen van huizen in dit gebied, maar het zou helpen als men zich bij de feiten houdt en niet desinformatie verspreidt. Het verbaast mij sowieso wat er allemaal wordt beweerd door mensen die geen enkel inzicht hebben in de plannen. Ik heb dat wel.

Mijn familie was ooit de enige eigenaar van het terrein. Toen het werd gekocht door Amerikaanse beleggers ben ik voor een klein deel mede-eigenaar gebleven om grip te houden op wat er met Bolivia zou worden gedaan. Om diezelfde reden ben ik minderheidsaandeelhouder in Bonaire Properties gebleven. Uit dien hoofde houd ik een vinger aan de pols op de plannen waarbij voor mij de belangrijkste principes zijn: draagt de ontwikkeling bij aan welvaart en welzijn van de Bonairiaanse gemeenschap, worden natuur en cultuur geëerbiedigd en wordt aan alle wet- en regelgeving voldaan.

Ik stel vast dat de Directie van Bonaire Properties een intentieovereenkomst met het OLB heeft getekend waarvan de kern is dat aan alle wet- en regelgeving moet worden voldaan. Is dat een reden, zoals ik las, om het Bestuurscollege ervan te beschuldigen zich te hebben laten omkopen? Als Bonaire Properties slechte bedoelingen zou hebben en het erom te doen is zo veel mogelijk geld te verdienen dan is er een eenvoudiger manier: Bolivia opknippen in 600 kavels en deze aan de hoogste bieders te verkopen. Want dat staat de huidige regelgeving toe.

Maar de bedoelingen zijn anders: slechts 10% wordt gereserveerd voor woningen, landbouw en ecotoerisme. Dit wordt gesitueerd in dat deel van Bolivia waar de oorspronkelijke natuur verwoest is door het gegraas van geiten en ezels en het niet onderhouden van de rooien. Dat laatste leidt er bovendien toe dat bij regenval sediment ongehinderd naar het koraal kan afstromen. Waardevol cultureel erfgoed zoals plantagegebouwen verkeert in staat van verval. Het terrein wordt gebruikt voor het dumpen van afval en andere illegale activiteiten waar niet tegen wordt opgetreden, maar ook niet tegen wordt geprotesteerd door degenen die zeggen het beste voor te hebben met Bolivia.

Het frame dat de natuur wordt vernietigd is ver bezijden de waarheid. Doorgaan zoals nu betekent dat ook de laatste resten oorspronkelijke natuur over een aantal jaren is verdwenen. De realiteit is dat het gebied aan het verwoestijnen is. Natuurlijk is gelukkig nog steeds waardevolle natuur aanwezig zoals delen tropisch droogbos en uiteraard de grotten met inscripties en vleermuizenkolonies. Het is evident dat daar geen ontwikkeling zal plaatsvinden, anders dan juist het versterken en beheren van de natuurwaarde.

De ontwikkeling zal plaats vinden waar de oorspronkelijke natuur grotendeels is verdwenen. Er wordt sowieso om bomen en grote cactussen heen verkaveld. Waar anders op Bonaire gebeurt dat? Bovendien: van elke kavel moet 60% groen blijven. De 90% van Bolivia waar geen ontwikkeling plaatsvindt zal de natuur worden hersteld en onder professioneel beheer worden gebracht. Tussen de geprojecteerde wijken door komen ecozones die verbindingen vormen tussen de natuurgebieden Washington-Slagbaai en Lac Bai. Rooien worden hersteld zodat er niet langer modder naar de koraalriffen stroomt. Erfgoed wordt gerestaureerd.

Wordt het nieuwe Bolivia een reservaat waar rijke buitenlanders zich achter hoge muren terugtrekken zoals we die elders op Bonaire en de andere eilanden zien? Nee. Mede op verzoek van het Bestuurscollege worden als eerste 200, voor lokale woningzoekenden, betaalbare koop- en huurwoningen gebouwd. Natuurlijk komen er ook duurdere kavels, maar het wordt niet toegestaan om hoge muren en schuttingen op te trekken.

Klinkt dat te mooi om waar te zijn? Ja, dat dacht ik aanvankelijk ook. Toen ik Meine Breemhaar leerde kennen in de maanden, van onderhandelingen, voor de verkoop van Bolivia, is mij gebleken dat ik te doen had met een zeer innovatieve ondernemer die in Nederland vele bedrijven runt onder meer leegstaande bedrijvencomplexen die hij heeft overgenomen en met succes nieuw leven heeft ingeblazen. Niemand hoeft mij op mijn bruine ogen te geloven, maar (ver)oordeel niet voordat u de feiten kent en laat u niet misleiden door mensen die pretenderen de plannen te kennen terwijl dat niet zo is.

Als de plannen klaar zijn voor besluitvorming is het vroeg genoeg om een mening te vormen. Bent u nog op principiële gronden tegen elke ontwikkeling (ik spreek liever van rehabilitatie) van Bolivia is dat uw goed recht, maar draag niet bij het verspreiden van onwaarheden.

Richard Hart is o.a. oud-gezaghebber van Bonaire