Grote scheuren en afbrokkelende muren: wie op Bonaire de monumentale slavenhutjes bezoekt, zal opvallen dat ze slecht worden onderhouden.
Dialooggroep Bonaire is verbaasd dat de slavernijmonumenten zelfs in het herdenkingsjaar er slecht bij staan.
“Hoe kan dit nou? Ik had gedacht dat er wel toezicht en bescherming was voor de slavenhutjes”, zegt voorman Arthur Sealy. De expertgroep houdt zich bezig met de slavernijherdenking en is niet te spreken over hoe de bijzondere gemeente omgaat met monumenten. Ook inwoners delen op sociale media hun zorgen en verbazing.
Beelden: Marit Severijnse
Volgens de bijzondere gemeente gaan de slavenhutjes kapot omdat ze geen stevige fundering hebben. Sealy vindt de reactie ongeloofwaardig. “Dan denk ik: kom je daar nú pas achter? Die dingen staan daar al meer dan honderd jaar. Misschien is het een kwestie van restauratie, maar ook zorgen dat ze onder de wetgeving en richtlijnen vallen voor monumentenzorg.”
De bijzondere gemeente zegt ‘de situatie structureel te willen gaan verbeteren’ van de monumentale hutjes. Wanneer de fundering hersteld gaat worden en of dat nog vóór de herdenkingsdag van 1 juli wordt geregeld, blijft onduidelijk. De gemeente moet eerst zelf hun natuurvergunning op orde krijgen, voordat ze werkzaamheden aan de kust kunnen uitvoeren.
Veel monumenten brokkelen afVeel monumenten op Bonaire worden volgens Monumentenzorg al jaren niet meer onderhouden. Om te zorgen dat 800 historische gebouwen en bouwwerken niet vergaan, is het al jaren de bedoeling dat er elk jaar 50 monumenten op een beschermde lijst komen te staan. Officieel zijn er in de afgelopen zes jaar maar 25 monumenten op de lijst gekomen. |
Volgens Sealy is dit een goed moment om na te denken over hoe er meer aandacht kan komen voor de slavenhutjes. “Het is niet alleen de hutjes met een beetje cement herstellen. Er moet een plan komen: hoe gaan we met die slavenhutjes om? Spreken ze de bevolking nog wel aan? Wat voor verhaal kunnen we erbij en eromheen vertellen?”
Vanuit school zouden er meer excursies gemaakt moeten worden, vindt Sealy. “Misschien ook in combinatie met de oude zoutmijnen, want uiteindelijk ging het ook om de zoutindustrie. Oudere mensen die daar hebben gewerkt, zouden we kunnen vragen over spookverhalen of noem maar op. De slavenhutjes kunnen ons helpen om het verleden een plek te geven en generationeel trauma te verwerken.”
Bron: NTR/CaribischNetwerk