Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Naam bekend bij redactie aan het woord.
Uurloon en uurtarief. Lijkt haast hetzelfde, maar is het zeker niet.
Een van de maatregelen welke het Land momenteel neemt om te voldoen aan de voorwaarden die Nederland stelt voor liquiditeitssteun, is het aanpassen van consultancytarieven. Deze aanpassing volgt uit de ingevoerde salarismaximering als afgeleide van het salaris van de minister president. Daarbij wordt melding gemaakt van een ‘gelijke doorwerking naar de tarieven voor consultants’. Op het eerst oog lijkt daaraan goed en daadkrachtig invulling gegeven. Helaas is in de besluitvorming een fundamentele denkfout gemaakt. Een ‘tarief’ wordt daarin namelijk verondersteld gelijk te zijn aan ‘salaris’.
Laten we onze minister-president als voorbeeld nemen om duidelijk te maken welke denkfout is gemaakt. Het maximale salaris dat dhr. Rhuggenaath mag verdienen, is bepaald op 255 duizend gulden. Voor de werkgever betekent dit een totale salarispost van circa 336 duizend gulden, omdat er ook premies moeten worden afgedragen. Uitgaande van 264 werkdagen per jaar (maandag tot en met vrijdag) is dit bedrag vertaald in een salarislast voor de werkgever van 1,271 gulden per dag. Deze systematiek is nog prima te volgen. Maar stel nu eens dat meneer Rhuggenaath op een ochtend wakker wordt en besluit consultant te willen worden. Hij laat zich vervolgens door het Land inhuren en vult zijn functie verder hetzelfde als voorheen in. Uitgangspunt voor meneer Rhuggenaath is daarbij behoud van zijn brutosalaris. Het eerst jaar als consultant werkt meneer Rhuggenaath full time voor het Land, maar neemt – net als daarvoor als ambtenaar – ook 24 vakantiedagen op, is 2 weken bezig met een vakcursus om zijn kennis op niveau te houden, besteedt hij 1 dag per maand aan het voeren van zijn administratie, 1 dag per maand aan zijn politieke activiteiten voor de PAR en is helaas ook nog 8 werkdagen ziek thuis.
Een consultant kan enkel dagen in rekening te brengen aan zijn opdrachtgever die hij aan zijn opdracht – in dit geval Minister-President zijn – heeft besteed. Dit betekent dat Rhuggenaath Consultancy B.V. in dit voorbeeld niet 264 werkdagen maar slechts 198 werkdagen per jaar in rekening kan brengen aan het Land. Op basis van het vastgestelde tarief is dit per jaar een factuur van 252 duizend gulden, wat overeen zou komen met een bruto jaarsalaris van 192 duizend gulden. Dit betekent een achteruitgang in het jaarsalaris van meneer Rhuggenaath van 64 duizend gulden (25%) terwijl hij precies hetzelfde doet, maar zich nu als consultant in laat huren. En we vergeten nog even de meer onzekere rechtspositie als zelfstandige ten opzichte van een ambtenaar. De rekening voor het Land valt nu echter ook 25% lager uit terwijl het afgenomen product (hebben van een minister-president) hetzelfde is. De denkfout die in het huidige besluit is gemaakt, is daarmee evident en het moge duidelijk zijn dat er geen sprake is van een gelijk doorwerking voor consultants. Een consultant kan niet al zijn dagen factureren aan zijn opdrachtgever omdat hij simpelweg – net als iedere andere reguliere werknemer – niet 100% van zijn tijd aan zijn opdracht besteedt. Als zelfstandig ondernemer had meneer Rhuggenaath namelijk een tarief van 1,695 gulden per dag in rekening moeten brengen om zijn huidige salaris te kunnen behouden. De kosten voor het Land zouden met een dergelijk tarief ook hetzelfde – en dus in lijn met de gewenste norm – zijn gebleven.
Zijn maatregelen nodig? Zeker. Het verleden leert dat er sprake is van excessen. Situaties die eigenlijk nooit door de beugel konden, maar toch praktijk bleken. Maar internationale ervaring leert ook dat consultants een uurtarief in rekening moeten brengen wat minstens een factor in de range van 2 tot 4 keer het uurloon moet zijn, simpelweg omdat je te maken hebt met niet declareerbare uren, investeringen in educatie, het moeten voeren van een bedrijf, je kunnen verzekeren voor arbeidsongeschiktheid etc. etc. En zoals gemeld, de totale kosten voor de opdrachtgever vallen per saldo tegen een hoger consultancy tarief gewoon hetzelfde uit als een werknemer op de payroll.
Het probleem van het huidige besluit is dat het zo ondoordacht is, dat het alleen maar weer aan zal zetten tot misbruik. Denk aan spookuren factureren, uitzonderlijk hoge kantoortoeslagen of via de politieke contacten die je hebt een uitzonderingsregel bedenken.
Een eerlijke (niet senior) consultant zal moeten stoppen met zijn werk voor de overheid, want zonder dit ‘misbruik’ is het eigenlijk niet meer mogelijk om nog als zelfstandige op een normale en enigszins veilige (lees: verzekerde) manier een boterham te verdienen in dienst van de overheid. Daarmee wordt helaas niet bereikt wat Nederland (en de bevolking) eigenlijk wil; de extremen aanpakken. We weten veelal wel waar (en bij wie) de pijn zit.
Pak die 10% top specifiek aan. Zorg voor een adequaat aanbestedingsbeleid en leef dat na. Meet de kwaliteit van inhuur. Zorg dat prestatielevering adequaat wordt gecontroleerd. Maar een dergelijke specifieke aanpak is helaas nog een (politieke) brug te ver. We zullen het vooralsnog dus met deze vorm van windowdressing moeten doen. Gelukkig heeft de gemiddelde consultant niet direct iets te klagen en komen ze ook buiten de overheid aan voldoende werk.
Maar het is wel deze structureel ondoordachte aanpak die er voor zorgt dat het vertrouwen in de regering steeds verder afneemt. Want een onderwijzer of vuilnisman heeft minder keuzevrijheid op de arbeidsmarkt en wordt daarmee nog harder geraakt. En zo merken steeds meer van ons helaas dat de echte probleemgevallen binnen onze maatschappij nog niet daadkrachtig worden aangepakt.
Naam bekend bij redactie,
Curacao
Naschrift KKC
Klik hier voor het document als u met uw browser het onderstaand Scribd document niet kan lezen of downloaden.
2020 08 07 – Rhuggenaathnorm – Aanpassing Consultancy Tarieven 20200629 by Knipselkrant Curacao on Scribd
Neysa Amnesia schijnt ook als ‘consultant’ op de payroll te staan. Zo kan ze meer verdienen en is ze ook niet aansprakelijk voor falend beleid.
Het wemelt hier van de, wel of niet ter zake kundige, consultants/accountants.
Je zou toch zeggen dat door deze concurrentie dit een drukkend effect op de uurtarieven en aanneemsommen zou moeten hebben. Maar nee hoor, ze zijn allemaal peperduur.
Komt dit omdat de overheid geen uitschrijvingen houdt waarop meerdere consultants kunnen aanbieden en geeft de overheid tegen de regels in opdrachten aan degene die de overheid het beste past (onder 1 hoedje)? Het kan natuurlijk ook dat de consultants samenspannen en onderling de opdrachten verdelen, mogelijk met een kick back aan de overige aanbieders.
( Dit was vroeger in Nederland bij grote opdrachten bijna usance. Er kwam zelfs een notaris aan te pas. Deze handelswijze is vele jaren geleden wettelijk verboden).
Naar ik heb begrepen was de bijnaam van de invloedrijke Heyliger OP Sint Maarten “Mister 10%” . Van iedere verstrekte opdracht wilde hij 10% van de aanneemsom van het bedrijf die de opdracht had gewonnen of liever gekregen. Hebben we op Curaçao ook Heyligers?
Indien je niet accoord gaat zegt geldwolf betrian , neem maar iemand anders.
Het is correct wat de schrijver meldt. Ondersteunend kantoorpersoneel, kantoorkosten, afschrijving apparatuur, vakantiedagen, opleidingskosten, % verlies aan declarabele uren door ziekte, leegloop en dergelijke behoren alle in een uur-/dagtarief te worden verdisconteerd.
Vreemd dat ik geen bezwaren van de consultants heb gelezen.
Of hebben zij al de oplossing?
( misschien zal een onderzoek waar vroeger 1 consultant zich mee bezig hield voortaan, offertematig weliswaar, door bv. 3 consultants worden gedaan?).
Leegloop : een consultant heeft niet altijd opdrachten. In de berekening wordt er van uit gegaan dat de consultant 262 dagen *8 uur per dag declarabele uren heeft. En dat is niet altijd het geval. Maar zijn/haar kosten zakelijk en privé gaan wel door.
Stanley Betrian heeft geen last van een lager uurtarief: Stanley declareert gewoon standaard 30.000ANG voor 2 dagen werk in de week, ongeacht of deadlines en kwaliteits standaarden worden gehaald
Naam bekend bij de redactie heeft volledig gelijk. Hij vergeet zelfs nog dat de consultant ook nog kantoorkosten heeft (huur, stroom, water, welllicht personeel) die hij uit zijn fee moet betalen.
Er wordt echter momenteel zo buitensporig gefactureerd (EY zelfs meer dan 5,000 uur bij de raffinaderij!) dat ik voorstander ben van de ingevoerde beperking.
Waar het gilde der consultants ongetwjfeld creatief mee omgaat door veel meer uren te gaan schrijven.
Of niet, Stanley Betrian en Ivan de Windt?