Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curaçao? Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: INGEZONDEN.
Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten.

De redactie van de Knipselkrant Curaçao is niet verantwoordelijk voor de inhoud.
Ingezonden stukken die beledigende of discriminerende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.

Vandaag laten we Carlos Weeber aan het woord

Na een fatale brand is een nieuwe winkel voor Building Depot in aanbouw. Na een interessante toelichting over Nederlandse winkelconcepten op basis van hoge grondprijzen versus Amerikaanse met lage grondprijzen is er voor de gelegenheid een Curaçaose tussenvariant ontwikkeld. De minister moest er aan te pas komen bij het verlenen van de bouwvergunning. Het ‘Pinedo Ziekenhuis’ kan er een puntje aan zuigen. Maar dan gaat het verhaal in de krant plotseling de mist in. Vijftien centimeter isolatie wordt onder tegen het betonnen dak aangebracht. Een typische bouwfout. Iedereen heeft wel een vermoeden dat isolatie met warm en koud te maken heeft. Maar dat isolatie niet voorkomt dat iets opwarmt of afkoelt, maar dit proces slechts vertraagt, is onbekend. Na enkele uren dringt de warmte toch door, naar binnen of naar buiten, het hangt af waar je op aarde zit. Op Curaçao stroomt de warmte van buiten (zon) naar binnen, in Nederland meestal andersom, althans zolang de verwarming brand. Dus ook door dak en wanden van Building Depot stoomt de (zon)warmte van buiten naar binnen. Uit het krantenbericht: ‘De isolatie is 12 tot 15 centimeter dik en we gebruiken beton dat aan de binnenkant (onderzijde) is geïsoleerd’. En dat is precies hoe het niet moet. En waarom niet? Omdat het dak door de zon is opgewarmd, als een warmteaccu na uren nog warmte afgeeft. Ook nadat de zon onder is wordt het interieur opgewarmd. Je moet zorgen voor een ‘koud ’dak, dat betekent isolatie aan de kant van de warmtebron, aan de zonkant. Niet onder, maar op het beton. Nu roept iedereen, waar heeft deze architect het over, we hebben toch allemaal airco? Maar de bedoeling van deze opdrachtgever is juist om zijn energiekosten terug te dringen. Building Depot is maar een willekeurig voorbeeld, overal zie je fouten. Maar de gebruikers zijn na enige tijd aan de gevolgen gewend en leggen zich er bij neer. Na generaties in fouten te hebben gewoond, weet men niet beter. Dit is een algemeen verschijnsel, maar heel schadelijk voor de (volks)gezondheid. Bouwen is hier sinds onze lokale ‘Industriële revolutie’, als gevolg van een aaneenschakeling van buitenlandse invloeden een opeenstapeling van fouten. Ongewild en blindelings worden bouwvormen en -technieken uit alle werelddelen ingevoerd en toegepast. Nergens bestaat een dergelijke hutspot. Toen als gevolg van de olie-industrie in een klap de maïsdaken werden vervangen door zinken golfplaten, sprong de gemiddelde binnentemperatuur in die huisjes van 28 naar 38 graden. Meest absurd is de ‘ringbalk’ bedoeld tegen aardbevingsschade, halverwege 1930 uit Oost-Indië door Shell meegenomen. De meeste fouten hebben met klimaat te maken. Hier wordt met bouwen geen rekening gehouden met wind en zon, zelfs niet bij verkavelingsplannen voor volkswoningbouw. 98 Procent van de woningen heeft minstens een kamer die ook ‘s nachts te warm is. De bewoners voelen zich vooral overdag thuis moe. ‘Mi ta kansa’ is onder hen die niet in aircolucht van hun werkgever de dag doorbrengen de meest geuite klacht. Dat die moeheid het gevolg is van hoge temperaturen dringt niet door, die is ‘normaal’ geworden. Dat niemand weet hoe het wel moet, zelfs de aannemers niet, is droevig. Zelfs bij de overheid ontbreekt deze basiskennis. Het zou de grondslag moeten zijn voor elke bouwkunde opleiding. Daar weten ze dat er een Noordoostpassaat is, maar niet dat 80 procent van de tijd die uit het oosten waait en hoe je voorkomt dat de woning opwarmt. Als zelfs deze elementaire kennis ontbreekt, welke is dan wel aanwezig? Als Building Depot na de opening een permanente cursus ‘Bouwen in ons klimaat’ zou gaan aanbieden? Er is daar zeker nog een zaaltje over. Maar vergeet niet om eerst het dak te keren.

Door: Carlos Weeber,
architect
te, Curaçao