Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.

Vandaag laten we Eric de Brabander, Brede Kristensen, Roland Antonius, Adriaan van der Hoeven en Marjorie Kort aan het woord.

PIN versus George Lichtveld

Met stijgende verbazing lazen wij de reactie van Partido Inovashon Nashonal (PIN) bij monde van de vicevoorzitter Kenneth Martis op een opinieartikel van George Lichtveld in het Antilliaans Dagblad van 19 februari. (hier de link, red KKC) Lichtveld neemt geen blad voor de mond in zijn artikelen over bestuurlijke kwesties. Echter, hij weet zijn standpunten altijd feitelijk te onderbouwen en dat was in deze opiniebijdrage aangaande het reilen en zeilen van ex-minister Suzy Camelia- Römer ook zo.

Daarbij kwam vooral haar standpunt inzake het Caribisch Orgaan voor Hervorming en Ontwikkeling (Coho) aan de orde. Niet alleen Lichtveld neemt dit standpunt over Coho in. In het AD van 24 februari stond op de voorpagina een artikel met als titel ‘IMF: Landspakket kans Curaçao’, waarin het gezaghebbende instituut IMF het Landspakket/ Coho als enige kans aanmerkt om op Curaçao de veerkracht te kunnen verbeteren en de potentiële economische groei te vergroten tijdens en na de coronacrisis.

De politieke partij PIN voelde zich beledigd door de heer Lichtveld, dat was duidelijk te merken aan de op de man – en niet op de bal – geschreven reactie in hetzelfde AD van woensdag 24 februari. In plaats van in te gaan op zijn argumenten, werd gepoogd Lichtveld als persoon te diskwalificeren. Er staan feitelijke onwaarheden in de reactie van de heer Martis.

De PIN beweert in haar reactie dat er drie personen zonder enige kennis of binding met de eilanden vanuit Den Haag zelfstandig invulling moeten geven aan de inhoud en implementatie van Coho-maatregelen om zaken hier op orde te krijgen, dit dus zonder dat Curaçao enige zeggenschap heeft.

Dit is pertinent onjuist. Er was weerstand van onze regering tegen de CHE (Curaçaose Hervormings Entiteit), het pakket maatregelen van Nederland dat voorafging aan Coho als voorwaarde voor coronasteun. Daarin was sprake van drie Europese Nederlanders die het beleid gingen bepalen. Vanuit Nederland is toen water bij de wijn gedaan en is besloten dat minimaal één van de drie personen iemand zou zijn die grote affiniteit heeft met de eilanden en dat de benoeming in overleg zal gaan met de drie premiers van Curaçao, Aruba en Sint Maarten.

Camelia-Römer stelt bezorgd te zijn omdat volgens haar de bezuinigingsmaatregelen onen minvermogenden zwaar zullen treffen. Waar haalt ze dit vandaan? De bezuinigingsmaatregelen treffen niet de onderstandstrekkers, maar het uit zijn voegen gegroeide en inadequaat functionerende ambtenarenapparaat. Om te beoordelen of dit terecht is, laten we graag aan de lezer over.

De Nederlandse maatregelen zijn met name bedoeld om het bestuurlijk apparaat te saneren, en om te voorkomen dat door de coronacrisis ons eiland verder in armoede afglijdt. We zijn het met mevrouw Camelia- Römer eens dat de introductie van CHE met als dwangmiddel de geldelijke steun uit Nederland geen schoonheidsprijs verdiende. De Nederlandse frustratie met het kwakkelende en zich niet aan eerder gemaakte afspraken houdende bestuur op ons eiland, maakte dat Nederland door de coronacrisis in staat werd gesteld bestuurlijke verandering af te dwingen en daar hebben ze gretig gebruik van gemaakt.

Maar de onderliggende bedoeling was om te helpen. En om te zorgen dat het Nederlandse steungeld op de juiste plekken terechtkomt.

En nu Lichtveld: hem wordt verweten een mening te hebben, terwijl hij dertig jaar geleden veroordeeld is in een zaak die het Openbaar Ministerie tegen hem aanspande. Een beoordelingsfout van Lichtveld tijdens een corruptieschandaal waar Lichtveld zelf niet bij betrokken was, zo oordeelde de rechter in hoger beroep. Wij zijn niet op de hoogte van de details.

We weten wel dat óók iemand die in het verleden een kennelijke misstap heeft begaan recht heeft op een opinie en we zien het uit de kast halen van dit vonnis dan ook als een regelrechte poging de heer Lichtveld monddood te maken.

Net als de ongegronde insinuatie dat Lichtveld, ten tijde dat hij voor Sona (Stichting Ontwikkelingssamenwerking Nederlandse Antillen, sinds 10-10-‘10 Stichting Sona) werkzaam was, geld opstreek. We citeren: ,,Wegens onbekende diensten.”

Welnu: Sona, waar Lichtveld voor werkzaam was, had moeite met de exorbitante salarissen van de nota bene door minister Camelia-Römer aangestelde toezichthouders tijdens de bouw van het ziekenhuis. De tonnen die aan deze toezichthouders uitgekeerd werden, vallen in het niet bij de vergoeding van 6.000 gulden per maand die Lichtveld voor zijn werkzaamheden voor Sona mocht ontvangen.

Sona tekende ook bezwaar aan tegen de enorme extra kosten die de verplaatsing van het ziekenhuis van het Amstelterrein naar Otrobanda met zich mee ging brengen. Mevrouw Camelia-Römer was niet blij met deze kritiek en ook niet met de persoon Lichtveld.

De aantijgingen aan het adres van Lichtveld zijn achterbakse dolksteken in zijn rug en een politieke partij onwaardig. De laatste beschuldiging zou zelfs reden kunnen zijn voor een kort geding, vanwege smaad.

Uiteraard doen de dolksteken aan Lichtvelds kritische opinieartikel niets af. Mevrouw Camelia-Römer is zonder twijfel een uitstekend jurist. Ze zal haar redenen hebben om gekant te zijn tegen Nederlandse bemoeienis met het autonome bestuur van ons eiland. Het zou haar echter sieren als ze – indien herkozen – zich richt op de implementatie van Coho, en haar aversie tegen Nederland laat varen, in het belang van de bevolking van Curaçao.

Eric de Brabander, Brede Kristensen, Roland Antonius, Adriaan van der Hoeven en Marjorie Kort,
Curaçao