26 C
Willemstad
• vrijdag 29 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Ingezonden | Naar een structurele opleving van onze democratie (2)

HomeAuteursIngezondenIngezonden | Naar een structurele opleving van onze democratie (2)
Ingezonden-brief
Ingezonden brief

Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 17:00 uur naar emailadres: INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die beledigende of discriminerende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.

Vandaag laten we Elco Rosario aan het woord

Naar een structurele opleving democratie (2) Graag wil ik hierbij de gedachten die ik in de vorige bijdrage over dit onderwerp naar voren heb gebracht een stap verder brengen, alhoewel ik daarvoor even terug in het verleden moet gaan, namelijk naar de 17e en 18e eeuw, het zogenaamde tijdperk van de Verlichting, toen de concepten van de volkssoevereiniteit en de parlementaire democratie met behulp van belangrijke bijdragen van verscheidene grote politieke filosofen uit die tijd ingang hebben gevonden. Beide concepten waren bedoeld als structurele instrumenten om weerstand te bieden tegen de steeds terugkerende neigingen van politieke leiders naar absolute macht om het volk in bedwang te houden met gebruikmaking van zowel fysieke als mentale middelen, waaronder vooral de religie.

Die opvatting over het gebruik van de politieke macht had zo’n enorme intellectuele steun verworven sinds het wereldwijde onthaal van het boek ‘De Vorst’ van de Italiaan Machiavelli dat het historisch het meest gelezen politiek werk is geworden en ook bij ons nog steeds door zekere politici als een gids gehanteerd wordt voor het zonder scrupules bedrijven van de politiek met gebruikmaking van een zeer uitgebreid arsenaal van manipulatieve methodes.

Tot de tijd van de Verlichting waren opstanden de voor het volk meest beschikbare wijze om zich te bevrijden van het wanbestuur van zijn politieke leiders, welke opstanden echter na zekere tijd weer opgevolgd werden door nieuwe pogingen daartoe, aangezien nieuwe leiders na een poos vaak toch weer tot machtsmisbruik overgingen. Al is het bekend dat opstanden nog steeds voorkomen, hebben de concepten van de volkssoevereiniteit en de parlementaire democratie het volk toch mogelijk gemaakt om op meer vreedzame wijze hun eventuele ongenoegen met betrekking tot hun politieke leiders duidelijk te maken en te trachten mogelijke verbetering in hun levensomstandigheden te brengen.

Heden ten dage kunnen we vaststellen dat de volkssoevereiniteit algemeen geaccepteerd is als het antwoord op de zogeheten Grote Politieke Vraag, namelijk waar de soevereiniteit – de bron van het hoogste gezag waar alle staatsmacht van is afgeleid – binnen een staat ligt en wordt het in alle constituties van bestaande staten erkend als de ankercomponent van de fundering van hun politieke – en staatsbestel. Eveneens wordt ook de parlementaire democratie in (voor zover mij bekend) alle huidige constituties als de tweede component van de fundering van huidige staatsbestellen geaccepteerd, welke component bestaat uit de zogenoemde Trias Politica voor de drie Machten van wetgeving, uitvoering en rechtspraak waartussen de bevoegdheden van de parlementaire democratie zijn verdeeld.

De verankering van die fundering in de volkssoevereiniteit blijkt uit het feit dat alle constituties van huidige staten bepalen dat populaire verkiezingen het parlement kiezen, dat op zijn beurt de regels vaststelt voor het opereren van de lichamen voor de uitvoering en rechtspraak. De vraag dan is waarom de structuur die zo verankerd is in onze constitutie toch niet zodanig functioneert om garantie te bieden opdat het volk voldoende vertrouwen in dat functioneren heeft en zulks tot bevordering leidt van ons ervaren van de democratie.

In de volgende bijdrage zal ik mijn mening geven over de fundamentele oorzaak voor de bestaande serieuze discrepantie tussen ons politiek/staatkundig bestel en zijn feitelijke functioneren, welke de oorzaak is van de misvatte interpretatie van de volkssoevereiniteit binnen ons Koninkrijk der Nederlanden en dientengevolge bij onze Nederlands Caribische (ei)landen.

Elco Rosario,
Sint Maarten

Dit artikel is geplaatst in

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties