Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Frans Heiligers aan het woord.
Terwijl de hele wereld kampt met de serieuze repercussies die Covid-19 heeft op de economie en sociale omstandigheden, gebruikt Den Haag deze zeer uitzonderlijke situatie om Curaçao, Aruba en Sint-Maarten de duimschroeven aan te draaien.
Toegegeven, onze opeenvolgende regeringen hebben allerminst uitgeblonken in daad- en slagkracht om de al langer bestaande sociaaleconomische en financiële problematiek kranig het hoofd te bieden.
Maar dat geeft Nederland nog niet het recht om een ‘consensuswet’ op te leggen. Behalve dat dit op zich al een contradictio in terminis is, maakt het ook de parlementsverkiezingen op deze eilanden tot aan 2027 tot een wassen neus. Immers, de Caribische Hervormingsentiteit (CHE) in Den Haag maakt dan op remote control de dienst uit en is allesbehalve Caribisch. Het is niet verbazingwekkend dat deze regeringen hier terecht op reageren met ‘che’ = bah! Laat juristen daar hun licht maar over schijnen. De boodschap van onze Raad van Advies is wat dat betreft kraakhelder. En laat Den Haag de durf tonen het aan hun Raad van State voor te leggen. Ik weet wel dat iemand als Betico Croes in zijn gloriejaren niet geaarzeld zou hebben om deze aangelegenheid voor te leggen aan de Verenigde Naties die vervolgens niets anders hadden kunnen doen dan een vernietigend oordeel vellen over het Nederlandse voorstel zoals het nu ter tafel ligt.
Nederland wil ‘hervormingen’ afdwingen, wat niets anders inhoudt dan kortwieken op diverse terreinen. Is bezuinigen onder die omstandigheden de slimste aanpak? Afgaande op uitspraken van leden van de Rijksministerraad is dat niet het geval. Althans niet voor Nederland. Waarom dan wel voor deze eilanden, of for that matter voor enkele Zuid-Europese landen? Dit is waar ik op doel.
Uit de mond van minister Eric Wiebes van Economische Zaken tekenden we in Op1 op 8 mei jl. het volgende citaat op: ,,Om na de coronacrisis uit de economische crisis te komen moeten wij niet bezuinigen, maar investeren.” Wij moeten concluderen dat dit geen incidentele oprisping van één lid van het Nederlandse kabinet was. Immers, bij RTL Z hoorden wij vergelijkbare uitspraken van minister Wopke Hoekstra van Financiën. Vanuit de zuinige aard zei hij aanvankelijk eind april nog zich te bezinnen op nieuwe bezuinigingen als gevolg van de coronacrisis. Dat sloeg weldra om. Hij zei expliciet op 12 mei: ,,Wat echt onverstandig is in een crisis die wij nu hebben is om ook nog eens te gaan snoeien. Dat is alsof je je bomen gaat snoeien, terwijl het buiten vriest.” En hij voegde er dit nog aan toe: ,,We hebben steeds gezegd dit is echt het verkeerde moment om met bezuinigen door te komen. Dit is ook een van de lessen van de vorige crisis”, verwijzend naar de financiële crisis van 2008 en daarna. En afgelopen vrijdag voegde premier Mark Rutte er veelzeggend aan toe dat (in Nederland) niet wordt aangestuurd op grootscheepse bezuinigingen of lastenverzwaringen: ,,Dat staat niet bovenaan het lijstje.”
Als je niet minder dan drie vooraanstaande leden van het Nederlandse kabinet, inclusief de primus inter pares – alle drie zitting hebbend in de Rijksministerraad die moet beslissen over de derde tranche aan leningen (!) aan deze eilanden – zulke heldere uitspraken hoort doen, krab je je toch even achter de oren en vraag je je af waarom datzelfde kabinet onder vergelijkbare omstandigheden toch zowel Curaçao als Aruba en Sint-Maarten geen geringe bezuinigingen door de neus wil boren onder het motto ‘take it or leave it’. Valt dit wel met mekaar te rijmen?
Frans Heiligers,
Curaçao
Goede analyse van de schrijver. Lijkt moeilijk met elkaar te rijmen doch is misschien verklaarbaar door wat er de afgelopen 10 jaar bestuurlijk en financieel hier is gebeurd. En vooral ook; níet is gebeurd. Het geduld is zwaar op de proef gesteld en het vertrouwen is niet meer optimaal in Den Haag. Er zal gepraat en gewerkt moeten worden aan een voor partijen acceptabele modus operandi en zichtbare verbeteringen die de bevolking ten goede komt. Dan zal ook dat vertrouwen verbeteren waardoor we geen consensuswet en CHE meer nodig hebben.
@Dislect, Democratie begint een woordje te beginnen net zoals rascisme dat te pas en te onpas wordt genoemd. We hebben ook directe en indirecte democratie.
Je hebt verschillende democratie vormen en wellicht is die we op Curacao hebben niet geschikt. We krijgen met de tiranie van de meerderheid te maken. De wil van het volk wordt niet uitgedragen dus waarom is democratie dan belangrijk?
Wat de heer Heyligers erbij vergeet te zetten is het feit dat de Nederlandse bevolking reeds jarenlang aan het bezuinigen was geweest waardoor ze nu wel veel geld kunnen uitgeven en in de komende jaren zich kunnen permiteren om ,ondanks de grote tekorten, toch niet te gaan bezuinigen. Geen appels met peren vergelijken. De z.g bezuinigingen die door Nederland worden opgelegd zijn in feite vermindering van de totale kosten van het ambtenarenkorps.Dat de lokale politiek dit ook weer gebruikt om ook de ambtenaren in de lagere rangen aan te pakken maar nietde hogere functies waar het barst van de incompetente ambtenaren moet je toerekenen aan Curacao en niet aan Nederland.Onze politiek wil niet de door haar benoemde onbenullen ontslaan en misbruikt zoals gebruikelijk weer de rest van de ambtenaren om dat te compenseren en Nederland te “ zwarte piet” toe te spelen. Waar blijven nu de vakbonden om dat recht te trekken.? Die lopen lekker samen met de partij MAN de onschuld te spelen.
Frans heeft aan een kant gelijk, het gelijk dat andere “intellectuele” ook als punt hadden. De democratie wordt, formeel, even stop gezet. En dat rammelt aan alle kanten.
Maar vergeten wordt is dat de huidige, autonome democratie, de oorzaak van deze toestand is. En wat is nu belangrijk de huidige vorm van autonome democratie, of de bevolking en de economie?
Alle beslissingen aangaande bevolking en economie moeten op dit moment gemaakt worden door dezelfde mensen die economie en bevolking in de vernieling hebben gedrukt. En is er dan een andere weg (zonder een revolutie) om bevolking en economie weer voorop te plaatsen?
Alle autonomie roepers, steunen bewust of onbewust de uitbuiting en dat heeft niets met democratie te maken
Daar gáán we weer, en nu met een zekere Frans Heiligers. Francois jongen, de door beroering gekenmerkte twintigste eeuw heeft het stadium bereikt dat veel mensen zijn vergeten dat er nog zo iets als dankbaarheid bestaat. Met ieder jaar dat voorbijgaat, worden de waarderende woorden „graag” en „dank u wel” minder gehoord, dat heb je ook wel gemerkt neem ik aan. Ondankbaarheid is een deel geworden van de „lucht”, de zelfzuchtige geest die de mensen van de vorige en (ook) deze eeuw beheerst. Maar op jouw ingezonden stuk het volgende; zie, tot in de details gaf Mom blijk van verschillende specifieke manieren aan waarop Corsow echte waardering moest tonen voor haar(Mom) liefdevolle goedheid. Dit waren ook geen zware eisen terwijl Mom wel liefdevol verantwoordelijk voor alles dat ten goede van ons eiland was. Let wel, ik heb het over óns eiland alhoewel ik ook zag hoe gastvrij en vrijgevig zei met andere eilanden omging. Zou Mom ons (fig.) slechts één tros druiven schenken denk je Frans, of zou haar edelmoedig hart haar ertoe bewegen ons een hele mand vol te geven? That’s it, dat laatste Frans, zeker. Zolang de dankbaarheid sterk leefde in ons (Cur.) hart, demonstreerden wij dit ook vol vreugde door „stapels op stapels” liefde ook aan Mom te geven. Maar toen de dankbaarheid en de liefde werd vergeten en/of op een heel laag pitje kwam te staan, bleef er praktisch niets meer over van onze vreugdevolle band met Mom. Mom’s bemoeienissen met Curacao waren groots Frans, formidabel, en onvergetelijk, indrukwekkend en wij kregen een warm hart van. Andere (ei)landen waren stinkend jaloers op ons. Op koninginnedag waren alle 6 (zes) eilanden ondersteboven, compleet in rep en roer van vreugde en blijheid. Toeristen vlogen perse over om dit alles persoonlijk mee te maken, te beleven. Iedereen met een foto of een film camera. Een onvergetelijke viering, happening tot diep in de nacht. En nog steeds heeft Mom een speciaal warm plekje in het hart van ons jiunan di Corsow, maar een afkeer en haat van de opkomst van de bokkenrijdersbende na 30 Mei. Maar vergeet niet Francois, precies zoals wij de “opkomst” van deze bende hebben gezien, zo ook zullen wij binnenkort hun “ondergang” meemaken. Bieuwnan tin un proverbio cu ta bisa; solo cu sali tempran, lo drenta tempran…….en hierop wachten wij ongeduldig maar vol verassing, benieuwd, en nieuwsgierig kijken wij ernaar. In plaats dat Curacao een stomme waardeloze slavernij-verleden ophaalt en bestudeerd, zou het nuttiger zijn de liefdevolle, zorgzame, gastvrijheid, aandacht, hulp etcétera van Mom in te brengen en het zaad heel diep in het hart van deze nieuwe opkomende generatie te planten zodat het stevige sterke wortels kan schieten in hun hart, en trots, vol trots mogen vertellen over onze geliefde en onvergetelijke MOM.
U moet beter meneer Heyligers dat de boel hier al jaren systematisch leeggeroofd wordt.
De CHE is helaas hard nodig, en misschien wel het beste wat de gewone Curaçaose burger in 50 jaar is overkomen!
Maar een groepje zal dit helemaal niet leuk vinden, die CHE, die elk uigegeven dubbeltje controleert, en ervoor zorgt dat er geen miljoenen verdwijnen in de zakken van politici en dure bevriende consultants.
Hopelijk heeft u geen moeite met die strenge controle van de CHE.
Fransje wil weer wil stoer doen.
Fransje, bezuigen op salarissen van niet werkende ambtenaren? bezuinigen op dikke salarissen van overheids Nv’s.
Laten we niet vergeten dat wij Curacao Nederland weer voor geld vragen. Elke keer maar weer.
Fransje, als jouw dochter elke week om geld vraagt en dit verbrast. Blijf jij haar maar geld sturen? Of ga je na een tijdje ook niet vragen stellen of tegen haar zeggen. Je krijgt geld maar alleen als je de huur van betaald of je studie. Maar niet voor je feestjes en dure sieraden.
Precies hetzelfde Fransje!
Hier wordt door de schrijver een denkfout gemaakt. Het aanbod van de Nederlandse regering behelst juist het investeren in de toekomst. Het gaat voor de Caribische landen om enorme sommen geld. Wat men niet wil is dat het geld wegvloeit in consumptieve uitgaven zoals salarissen en andere inkomstenoverdrachten. Die helpen op termijn de economie niet vooruit. Het probleem van de 3 landen is, dat de gewone begroting ook onder normale omstandigheden niet op orde is. Dan heeft het geen zin extra te investeren als dan de schulden toch toenemen met de daarbij horende rentelast in de toekomst. Juist nu kan Nederland voor 0% geld lenen en dat kan heel nuttig zijn voor de eilanden indien dat geld gebruikt wordt voor het reorganiseren van de economie zodat die in de toekomst zelfbedruipend is zonder afhankelijk te zijn van één inkomstenbron.