Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Ouders van cluster 4-leerlingen aan het woord.
Al voordat een kindje wordt geboren, zijn de ouders vol verwachting en vol dromen over hoe de toekomst zal zijn. De grootste wens van een ouder is niet alleen dat z’n kind gezond is, maar ook dat het z’n maximale potentieel kan bereiken. Een ouder zal geen beperkingen accepteren die worden opgelegd aan de ontwikkeling van zijn kind. Een ouder zal niet accepteren dat zijn kind anders behandeld of beperkt wordt in zijn rechten.
Toch is dit de realiteit van ons als ouders (van cluster 4-leerlingen). Ons leven werd verrijkt toen bleek dat we de eer hadden om een speciaal kind op te mogen voeden. Zoals iedere ouder, gaan ook wij ‘all the way’ voor ons kind. Dezelfde ‘the Sky is the limit’ geldt ook voor ons kind!
Toch gelooft het ministerie van Onderwijs op Curaçao niet in onze kinderen. Onze kinderen wordt niet gewaardeerd en er wordt aan hen geen onderwijs aangeboden dat past bij hun leerbehoeftes. Bij navraag kregen we de volgende ontstellende oplossingen te horen: schrijf ze in op een reguliere speciale school, dien een verzoek in voor ontheffing van de leerplicht, emigreer naar het buitenland.
Of zelfs: het is niet onze schuld dat jullie een speciaal kind hebben, waarom moeten wij iets voor hen financieren? Hoe kon dit de boodschap zijn? Hoe kun je van ons vragen te emigreren terwijl onze roots op Curaçao liggen en dit ons thuis is? Ontheffing van de leerplicht zou betekenen dat ze helemaal geen onderwijs meer zouden ontvangen.
We zijn in gesprek geweest met speciale scholen maar niemand kon een plek bieden. We zijn uiteindelijk op speciaal privéonderwijs gekomen. Hier was ons kind op zijn plek. Maar deze school kreeg de financiën niet rond en hield op te bestaan, ondanks heel veel pogingen om tot oplossingen te komen en mooie beloftes van de overheid die niet uitkwamen.
Samen met de VPCO is er een aanvraag ingediend om dit onderwijs door te mogen zetten met subsidie van de overheid en we hebben hier hard voor geknokt. Ons geluk kon niet op toen de VPCO in september 2019 groen licht kreeg om te starten met onze kinderen. Eindelijk kregen we het onderwijs dat paste bij ons kind en hadden we het vertrouwen dat er nu ook meer kinderen een passende plek konden krijgen. Samen met de internationale sponsor die geloofde in het onderwijs voor onze kinderen zouden de klassen worden gebouwd.
Zeer plots kreeg de VPCO, en wij als ouders, het bericht dat het onderwijs per augustus 2020 niet doorgezet kan worden. Dit kwam heel hard binnen. De VPCO heeft bezwaar gemaakt en opnieuw haar verzoek ingediend. Daarop is ieder antwoord uitgebleven. We hebben als ouders een brief gestuurd omdat we in gesprek willen. Ook daar is helemaal geen reactie op gekomen.
We krijgen het gevoel dat het ministerie van Onderwijs hoopt dat we de strijd opgeven. We houden echter voet bij stuk en willen ‘all the way’ gaan voor onze kinderen. De opzet voor 4-5 klassen is aangevraagd onder de experimenteerwet. We vragen het ministerie om onze aanvraag toe te kennen en onze en andere kinderen een toekomst te geven.
Twee jaar geleden lanceerde het ministerie van Onderwijs een motto ‘No Child Left Behind’. Vol trots verspreidden ze een button. Hoe is het mogelijk dat men een button draagt terwijl er nog steeds geen adequaat onderwijs aangeboden kan worden aan alle kinderen op Curaçao? Unesco, een internationaal orgaan, heeft vastgelegd dat ALLE kinderen, inclusief kinderen met speciale behoeftes, het recht hebben op onderwijs conform hun ontwikkelingsniveau. Een overeenkomst die Curaçao ook heeft ondertekend en nog steeds totaal niet naleeft.
Door de coronacrisis zijn alle kinderen op Curaçao tijdelijk thuis. Wanhoop en zorgen zijn aanwezig bij de ouders. Wat als de kinderen te veel achterstand oplopen in het onderwijs? Maar zelfs in het midden van een crisis, kunnen we de speciale kinderen van Curaçao niet vergeten. Als deze periode achter de rug is, en alle kinderen weer naar school gaan, hebben wij nog steeds geen oplossing en zijn ze straks permanent thuis. Zonder hoop op onderwijs.
Onze kinderen zijn alsnog ‘left behind’ en worden beroofd van hun toekomst. Wij houden van ons kind…jij toch ook? Je wilt het beste voor je kind…ben je het ermee eens dat wij dat ook willen…toch?
Of heeft mijn kind misschien andere rechten dan de rest van de kinderen?
Ouders van cluster 4-leerlingen,
Curaçao
Schandalige en bekend in de oren klinkende reactie van het ministerie v Onderwijs, die je van dit soort incapabele nitwits kunt verwachten. Toevallig hebben goede vrienden van ons ook een kindje wat extra aandacht nodig heeft en dit binnen het reguliere onderwijs niet kan krijgen. Het maakt dat je met je rug tegen de muur staat. Totaal geen enkele interesse en compassie dat is het probleem hier steeds maar weer!
met het VPCO heb ik al helemaal geen goede ervaringen. Heb 12 jaar voor ze gewerkt. In Nederland kennen we betere en eerlijkere schoolbesturen.
Het budget voor Cluster 4 is gegaan naar de snoepreizen van AlKLM Walle.
Aan: de Ouders van cluster 4-leerlingen,
Curaçao.
Meestal is het zo, en dat gebeurt met regelmaat ook op Curacao, dat als er een nieuwe minister van Onderwijs beëdigd wordt, hij het slechte beleid van zijn voorganger voortzet. De inschrijving van bepaalde kinderen voor het komend jaar werd geweigerd. Enkele jaren geleden gebeurde dit. Van een groep van tien leerlingen waren er zes die waren weggestuurd en vier aan wie inschrijving was geweigerd. Er werd bij de rechtbank (door de ouders) een verzoek ingediend betreffende het recht om hun kinderen in het schoolstelsel te laten onderwijzen. De rechtbank oordeelde ten gunste van de kinderen. Maar het Ministerie van Onderwijs bracht de zaak voor het Hooggerechtshof. Gedurende het hele jaar bleven de schijnwerpers op deze strijdvraag gericht. Sommige columnisten verdedigden zelfs het standpunt van de kinderen en hun ouders, terwijl men hen vanuit overheidskringen bleef aanvallen. Maar een lagere rechtbank had uiteindelijk ten gunste van de schoolgaande kinderen beslist. Ga dus ALL THE WAY zoals jullie vermelden, en laat je vooral………………NIET KISTEN. Gogogogogogogo