Uw ingezonden brief in de Knipselkrant Curacao? Stuur uw brief voor 21:00 uur naar emailadres INGEZONDEN. Wij publiceren uw brief zonder deze in te korten. De redactie van de Knipselkrant Curacao is niet verantwoordelijk voor de inhoud. Ingezonden stukken die opruiende of dreigende taal bevatten worden door ons niet gepubliceerd.
Vandaag laten we Marjo Nederlof aan het woord.
Met verbazing heb ik kennisgenomen van het feit dat Mariano Heyden winnaar is geworden van de Boeli van Leeuwenprijs dit jaar. Het gaat mij er niet om of mijn oud-collega Mariano Heyden die prijs nu wel of niet verdient, maar bij de argumentatie over de toekenning van die prijs heb ik grote vraagtekens.
Let wel: het gaat mij niet om Mariano Heyden als persoon of als journalist, maar om het bestuurlijke/politieke gesjoemel dat heeft plaatsgevonden bij de toekenning van die prijs. De jury is aan de kant gezet, ‘een commissie’ heeft het overgenomen. Initiatiefnemer van de prijs, wijlen Nic Muller, draait zich om in zijn graf over het feit dat zorgvuldig geselecteerde juryleden worden overruled.
De prijs was nooit bedoeld als politiek instrument en dat is het dit jaar wel geworden. De jury is aan de kant gezet. En de huidige journalistiek laat het kritiekloos gebeuren. Met name stoort het mij (ik ben oud-journalist en oud- correspondent van de Beurs- en Nieuwsberichten, Amigoe, Avro’s radiojournaal, de Wereldomroep en NRC Handels- blad, alsmede oud-jurylid van de Boeli van Leeuwenprijs) dat in de berichtgeving over de toekenning van die prijs essentiële informatie ontbreekt.
a) Wie zaten er dit jaar in de jury?
b) Zij kwamen dit jaar niet tot een kandidaat. Waarom niet?
c) De jury is kennelijk overruled door ‘een commissie’. Wie zaten er in die commissie? Het nieuwsbericht op de voorpagina van de Amigoe van 4 oktober meldt dat niet. Waarom weten we niet wie er in die commissie zaten? Was er een persbericht waar dat wel in stond? Zo ja, waarom is die informatie niet gegeven? Was de Amigoe in gebreke, of ‘de commissie’? Wanneer is die commissie eigenlijk in- gesteld? Door wie?
d) Hoe kan het dat de officiële jury werd overruled? Welke krachten zaten daar achter? Waarom heeft de jury niet geprotesteerd?
e) Een jury van een dergelijke prijs (waar 10.000 gulden belastinggeld mee is gemoeid) moet het recht hebben om zelfstandig te besluiten dat er deze keer geen geschikte kandidaat is. Is al het prijzengeld (en de rest) bij Heijden terechtgekomen? Of moest hij het bedrag delen met ‘de commissie’. Het is maar een vraag. Journalisten mogen een vraag stellen.
f) Wie heeft de jury buiten spel gezet?
g) En waarom?
h) En waarom liet de jury zich buitenspel zetten?
Werk aan de winkel voor onderzoeksjournalisten. Ik durf geen suggesties te doen voor wie die taak op zich zou moeten nemen.
Marjo Nederlof,
Oud-journalist Curacao
Prima stuk van Nederlof.
En Eric Lapas:
Deze uitdrukking gaat terug op het buiten spelen met knikkers. Het Groot Uitdrukkingenwoordenboek van Van Dale (2006) vermeldt dat “zeker al in de 18e eeuw de knikkerende jeugd geconfronteerd werd met verontreinigde knikkers” – knikkers met poep eraan dus. Dat was natuurlijk vervelend, en zo kon stront aan de knikker de figuurlijke betekenissen ‘onraad’, ‘problemen’ en ‘ruzie’ krijgen.
Marjo Nederlof verdient een dikke pluim met dit kritische stuk. De prijs is vervuild met politiek. Jammer.
Sorry moet zijn:
…. Gezien het nieuws van Russische inmenging in de VS presidentverkiezingen met behulp van facebook, is …….
De meest relevante opmerking in dit geheel is; …”was nooit bedoeld als politiek instrument en dat is het dit jaar wel geworden.” Mariano Heyden heeft vooral een ‘aanhang op facebook. Indien het nieuws van Russische inmenging in de VS presidentverkiezingen met behulp van facebook is het misschien begrijpelijk dat er ‘krachten’ binnen de Curaçaose samenleving zijn die nieuws (al dan niet fake) via facebook willen stimuleren. Een prijsje helpt dit geheel te stimuleren.
Wat mij intens spijt is dat Nederlof “oud-journalist” is.
Beste KKC volgens mij is stront aan de kn.i.k ker een keurig Nederlands spreekwoord.
Ik wist dat er stront aan de knikker was maar ik moet zeggen, ik ben niet bekend met het werk van Mariano Heyden. Het enige is dat ik elke journalist op Curacao wantrouw. Dick Drayer is de enige journalist die ik vertrouw al heb ik daar soms ook mijn bedenkingen.