Janine Guijt 29 juli 2018 | Indebuurt.nl
Je hebt mensen die hun hele leven lang in de Domstad blijven wonen, maar er zijn ook avonturiers die het verderop zoeken. En néé, dan hebben we het niet over mensen die naar Zeist of Bunnik verhuizen, maar over dappere dodo’s die hun boeltje pakten en emigreerden. Pauline van Gelder is daar één van: in 2017 verhuisde zij samen met haar vriend naar Willemstad, Curaçao.
Sommige mensen emigreren omdat ze een baan aangeboden krijgen in een ander land, of omdat ze hun hart verliezen aan een bepaald gebied. Bij Pauline ging dat anders. Zij raakte haar hart kwijt in de Domstad, aan een jongen die oorspronkelijk uit Curaçao komt. “Ik wilde graag zijn cultuur en familie leren kennen. Toen hij even geen baan had en ik een stage zocht, leek dat ons het perfecte moment om een tijdje in Willemstad op Curaçao te wonen.” Dat tijdje is inmiddels verlengd, want de twee wonen alweer anderhalf jaar op het eiland. Inmiddels heeft Pauline er een baan als HR-consultant en werkt haar vriend Eric er als advocaat-stagiair.
Rustig en relaxed
“Ik vond het hier leuk genoeg om er te blijven plakken”, vertelt Pauline. “Misschien heel sterotype, maar op Curaçao is het echt een stuk rustiger en relaxter. Eind augustus ga ik weer naar Nederland en er wordt in allerlei vriendengroepen nu al van alles gepland. Hier is dat ondenkbaar en gaat afspreken met een grote groep veel meer vanzelf.” Een ander duidelijk waarneembaar verschil is het stadsbeeld en dan met name de gebouwen, vindt Pauline. “Qua architectuur zie je hier en daar wel gebouwen die eruitzien zoals de panden in Nederland, maar hier zijn vrijwel alle gebouwen felgekleurd. En wat ook opvalt is dat het allemaal door elkaar heen staat: een statig en goed onderhouden gebouw kan zomaar naast een pand staan dat op instorten staat.”
1,5 uur pauze
Waar werkdagen in Nederland gemiddeld tussen half 9 en half 10 beginnen, zit Pauline al om half 8 ’s morgens achter haar bureau. “Om 12 uur heb ik een pauze die 1,5 uur duurt. Dat is hier heel normaal en rond die tijd hebben we hier dan ook een extra spits. Zelf blijf ik altijd op kantoor, soms ga ik uitgebreid lunchen, soms kijk ik gewoon Netflix achter mijn bureau.”
Fietsen langs de grachten
Zoals altijd als we een Utrechter in het buitenland spreken, willen we heel graag weten wat Pauline mist aan de Domstad. “Heel standaard”, antwoordt ze, “maar ik mis het om langs de grachten te fietsen. Ik weet nog goed dat ik op de dag voordat ik hierheen verhuisde heel bewust langs het water fietste en me helemaal sentimenteel voelde. Ik heb in het verleden zo vaak gehaast door de mooie stad gefietst zonder alles goed in me op te nemen, dat realiseerde ik me toen heel goed.”
Utrecht of Willemstad?
Natuurlijk sluiten we het telefoongesprek niet af zonder de hamvraag gesteld te hebben: Utrecht of Willemstad? Pauline: “Qua esthetiek en voorzieningen kies ik voor Utrecht. Maar qua manier van leven ga ik voor Willemstad. Het zou mooi zijn als er een combinatie van die twee bestond!”
Gezocht!
Wij zijn altijd op zoek naar dappere globetrotters en stoere stadverlaters die hun geluk buiten de Domstad zochten. Ben jij of ken jij een van de vertrekkers uit Utrecht? Laat het ons weten via mail of dit formulier.
Bron: Indebuurt.nl
Chapeau @Trui
Als La Stiwz goed had opgelet, wat hij doorgaans wel doet, dan had hij gezien dat de ratvocaat in wording een Ride for the Rose shirt draagt.
En de Ride for the Roses gaat over de Julianabrug.
Zelfs notoire wijsneuzen als La Stiwz zitten er wel eens naast.
@Eric en Pauline: jullie mogen daar niet lopen.
Leuk, Pauline en Eric dat jullie voor C gekozen hebben!
Eric je zult er aan moeten wennen dat je met je lichte huidskleur hier meteen ‘gebrandmerkt wordt”, althans op dit forum door bepaalde zwaar gefrustreerde mensen, maar komende van het eiland zul je je dat ongetwijfeld nog wel herinneren. So my advice? Gewoon niet lezen. Je moet altijd maar hopen dat ‘sommigen’ nooit of te nimmer een advocaat nodig hebben, want het zijn toch altijd ‘ratten’ nietwaar.
@Esther
Zo te zien het artikel niet begrijpend gelezen? Deze advocaat is niet geïmporteerd en dat is nu precies de reden waarom zij op Curaçao zijn gaan wonen.
Ericlapas ja dat hebben we mede te danken aan onze “gekozen” politici en onze keuze in volgorde van dingen. Eigen zakken vullen eerst en de rest van de wereld kan stikken.
“Maar qua manier van leven ga ik voor Willemstad”. Ik wil haast zeggen, dat willen we ook graag zo houden maar ik ben oud en wijs genoeg om te weten dat de manier van leven waar deze import over heeft, voor vele van ons niet weggelegd is..Sterker nog het is een manier van leven die vele van ons in dit leven niet zal meemaken.
Dios mio, weer een ratvocaat erbij, en nog wel geimporteerd uit Nederland.
Alsof we die hier nog niet genoeg hebben.
En met rechters als Irma Lips hebben ratvocaten hier niet eens bestaansrecht meer. Irma spreekt Irma Lips zonder hulp van ratvocaten vrij.
Het wachten is op de eerste ratvocaat die zegt ‘wat er met Brian Mariano gebeurt dat kan niet, is een aantasting van ons aller rechtsgevoel, ik ga hem achter de tralies krijgen’.