WILLEMSTAD — De Centrale bank van Curaçao en Sint Maarten (CBCS) heeft er goed aan gedaan om te stoppen met de financiering van staatsbedrijven en zou haar portefeuille van obligatieleningen moeten afstoten zoals gepland, zoals marktomstandigheden toestaan.
Dat staat onder andere te lezen in de voorlopige bevinden van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) in de ‘Kingdom of the Netherlands – 2014 Article IV Consultation’.
Dat de CBCS tegenover het IMF aangeeft dat het stopt met haar beleid om overheids-nv’s te financieren, houdt in dat het beleid van de bank radicaal is veranderd.
In januari vorig jaar gaf de voorzitter van het College financieel toezicht (Cft), Age Bakker, aan dat het beleid van de CBCS om leningen te verstrekken aan overheids-nv’s zoals Aqualectra en de haven van St. Maarten en in het laatste geval zelfs garant te staan voor terugbetaling, geen ‘common practice’ is in de rest van de wereld als het op monetair beleid aankomt. CBCS-directeur Emsley Tromp weersprak toen de uitlatingen van Bakker.
Tromp wees erop dat in artikel 13 staat dat de bank onder andere bevoegd is om obligaties uit te geven door in de Nederlandse Antillen gevestigde publiekrechtelijke en privaatrechtelijke rechtspersonen.
Ook in het nieuwe bankstatuut is opgenomen dat de CBCS bevoegd is om obligaties uit te geven door in één van de landen gevestigde publiekrechtelijke en privaatrechtelijke rechtspersonen, gedekt door toereikend onderpand.
De Curaçaose leden van de Raad van Commissarissen wezen op hun beurt erop dat in de memorie van toelichting op de wet echter staat dat dit artikel betrekking heeft op de situaties waarin de bank als ‘lender of last resort’ optreedt.
De bank kan zich bijvoorbeeld genoodzaakt zien een garantie af te geven ten behoeve van kleine spaarders, bij een in moeilijkheden verkerende kredietinstelling.
De commissarissen stellen dat noch in het geval van Aqualectra, dat in feite failliet is, noch in de lening en garantie voor ‘repurchase’ voor de haven van St. Maarten er sprake is van het handelen als de ‘lender of last resort’.
Bron: Amigoe