28 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

FD | Hollandse ziekte legt voormalig droomland Venezuela lam

HomeMediaFD | Hollandse ziekte legt voormalig droomland Venezuela lam

Door Sytske Jellema

Mensen op zoek naar voedsel in het vuilnis: het is een gewoon beeld geworden in Venezuela. Foto: HH

De werkdag loopt tegen het einde in Chacao, een van de beste buurten van Caracas. Auto’s met geblindeerde ramen rijden over de brede avenues met aan weerszijden hoge kantoorgebouwen, ambassades en restaurants. Op de straathoek liggen vuilniszakken met de resten van de lunch.
Mondjesmaat verzamelt een aantal mensen zich bij het vuilnis: een paar vrouwen, een kind in een schooluniform en mannen die gekleed zijn alsof ze net van kantoor komen. Ze zoeken naar het overgebleven eten in de zakken. Een beeld dat tot voor kort ondenkbaar was in dit deel van de Venezolaanse hoofdstad.

Het olierijke Zuid-Amerikaanse land gaat gebukt onder een diepe economische crisis, het gevolg van de sinds 2014 fors gedaalde olieprijs en jarenlang falend overheidsbeleid. Het vrijwel geheel van olie-inkomsten afhankelijke Venezuela heeft weinig economische activiteiten om op terug te vallen.

‘In de hoogtijdagen tussen 1999 en 2015 ontving Venezuela jaarlijks $883 mrd puur en alleen door de olie-export’, mijmert José Manuel Puente, hoogleraar macro-economie aan de IESA-businessschool in Caracas. Gevraagd naar de oorzaken van de huidige malaise is hij stellig. Venezuela heeft zich te lang rijk gerekend. ‘Jullie hadden in de jaren zeventig de Hollandse ziekte’, zegt hij, verwijzend naar de periode van dalende productie en stijgende werkloosheid nadat in Nederland het aardgas was ontdekt. ‘Wij hebben hier de Venezolaanse ziekte gekregen.’

Armoedegrens

Al drie jaar achtereen heeft Venezuela de hoogste inflatie ter wereld. Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) schat deze voor 2017 op 1600%. Zelfs in de meest optimistische schattingen komt de stijging van het prijspeil nog uit op een gemiddelde van 500%.

De Venezolaanse Centrale Bank geeft al ruim een jaar geen informatie over het bruto nationaal product. De laatste informatie dateert uit 2015 en toen was het bbp met 5,7% gedaald ten opzichte van 2014. Het meest verontrustend is volgens Puente dat 73% van de bevolking onder de armoedegrens leeft, terwijl dat in 1998 nog 45% was.

Een vruchtbaar land als Venezuela met volgens de organisatie van olie-exporterende landen Opec bovendien de grootste aardoliereserves ter wereld, heeft de laagste groeicijfers van Zuid-Amerika. Terwijl Peru volgens het IMF omhoog knalt met een groei van 126% tussen 1999 en 2015, bungelt Venezuela onderaan met slechts 34%.

Nu heeft Peru niet zo’n klap gehad van de oliecrisis, maar ook binnen de Opec-landen kent Venezuela de laagste economische groei op Libië na, zo laten de cijfers van het IMF zien. En zelfs Libië, een land in oorlog en met een diepe politieke crisis, heeft nog minder inflatie dan Venezuela.

Onteigeningen

Volgens Puente heeft Venezuela alles fout gedaan wat je fout kunt doen in een economie. Te beginnen bij het vastzetten van de dollar op een vaste prijs van 10 bolivar voor een dollar. De straatprijs van de dollar komt op dit moment boven de 4000 bolivar uit, en daarmee is het verschil zo groot geworden, dat handel hierin ‘lucratiever dan de drugshandel’ is geworden, beweert Puente.

Ook het reguleren van rentes en prijzen op basisproducten hadden een negatieve uitwerking doordat het niet langer lucratief was om deze producten te produceren. Het onteigenen en nationaliseren van de industrie heeft eveneens een negatieve impact op de Venezolaanse economie.

Grote paniek

Half december stond het land op het punt van instorten. De regering van de socialistische president Nicolás Maduro, aan de macht sinds 2013, wilde in 48 uur tijd alle bankbiljetten van 100 bolivar uit de markt halen en vervangen voor nieuwe biljetten van 500, 5000 en 10.000 bolivar. Met de kerstinkopen voor de deur en in de wetenschap dat meer dan de helft van de bevolking niet bancair is en dus alles in contanten betaalt, ontstond er grote paniek in het land.

‘Jullie hadden de Hollandse ziekte, wij hebben de Venezolaanse ziekte gekregen’

José Manuel Puente

Hoewel de motivatie van regeringsbesluiten in Venezuela vaak in raadselen blijft, was het volledig irreëel om zo’n grote verandering in slechts twee dagen tijd te bewerkstelligen. De biljetten van 100 bolivar zijn dan ook nog steeds in de omloop en kenners verwachten dat je er voorlopig nog mee kunt betalen, ook al overstijgen de kosten van het papier en het drukken inmiddels de nominale waarde van het biljet.

Gezien het diepe dal waarin de Venezolaanse economie, is het voor sommigen een tijdbom die elk moment kan afgaan voor het land daadwerkelijk instort. Anderen vrezen dat Venezuela nog jaren kan doorsudderen en langzaam tot een tweede Cuba zal vervallen.

Hoewel Puente als macro-econoom terughoudend is om politieke uitspraken te doen, vreest hij dat een andere regering met een andere politiek beleid het enige is wat de Venezolaanse economie kan redden. De Venezolaanse regering hanteert inmiddels haar eigen taalgebruik, waarbij recessie ‘economische oorlog’ heet, inflatie ‘speculatie’ is , en schaarste ‘opkoping’ genoemd door corrupte bendes die het eten van de armen stelen om duur door te verkopen.

De president probeert volgens Puente zo de schuld buiten zichzelf te plaatsen. ‘Een noodprogramma voor de allerarmsten is het eerste wat in het leven geroepen moet worden op dit moment. De mensen moeten zo snel mogelijk weer een basis krijgen, daarna kun je verder kijken.’

Bron: Financieel Dagblad

Dit artikel is geplaatst in

2 reacties

  1. Wat kan je anders verwachten van een buschauffeur zonder rijbewijs en die zich zelf proffessor noemt door een gratis verkregen
    Doctor Hon0ris Causa-degree diploma,

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties