Willemstad – De ingang bij het Tula-monument bij Rif heeft een nieuw kunstwerk. Officieel heet het daar Parke Lucha pa Libertad.
Het kunstwerk vormt een toegangshek gemaakt door Giovanni Abath. Voorheen werd de toegang versperd door grote keien.
De nieuwe poort vertelt het verhaal van de strijd van Tula tegen slavernij. Het kunstwerk is gemaakt met stainless steel om het zout van de zee te weerstaan.
Bron: DolfijnFM
Met alle respect voor de kunstenaar, die zijn ziel en zaligheid in het kunstwerk heeft gestopt.
De poort naar het monument is totaal overbodig, een vorm van horizon vertroebelend obstakel.
@David Cohen
U bent niet de enige die een moment de indruk kreeg dat er sprake censuur was.
@Drechi had ooit een zelfde ervaring, met het verschil dat hij dacht dat het met zijn (donkere) kleur te maken had.
@david..ster,
@polak,
@judith, @judas,
@meijer,
Even dimmen dus.
De eerstkomende week, uitsluitend zoetgevooisde, positieve en constructieve commentaren.
@stiglitz, inglorious bastards, I love the way you beg boy.
Django unchained..finally,
de poort naar het monument,
Op een kier.
Well done comment polisie.
Het zijn net grote kleuters soms.
Deze reactie is verwijderd wegens strijd met de regels
Deze reactie is verwijderd wegens strijd met de regels
Het spijt me dat mijn opmerkingen zoveel woede hebben losgemaakt. Dat was helemaal niet mijn bedoeling. Ik heb het helemaal niet over de tekst op een poort gehad.
Oordeel zelf maar door de 2 foto’s te vergelijken.
Verder was ik niet op de hoogte dat het langer kan duren voordat een reactie geplaatst werd. Ik kreeg ten onrechte de indruk van censuur en heb een paar mensen gebeld.
Deze ervaring is zo onplezierig dat ik hier niet meer een reactie zal plaatsen.
@Davird Cohen: je had op de hoogte moeten zijn. Het staat immers in de “voorwaarden”. Maar desalniettemin , een beetje voorbarig om je halve goegemeente te mobiliseren.
Het zij je vergeven en blijf alsjeblief reageren. Dit voorval is iedereen (behalve ik) over drie dagen weer vergeten.
Dit geldt ook voor @Polak, @Judith en @Meijer.
Sans rancune en lechajim (of lechajem)
Commentpolis
@Jakupi zegt: ‘…En ja hoor, daar duikt er eentje op die huilie huilie om respect smeekt nu zijn opa, waarschijnlijk met een borrel op, uit de toren viel…”
Ik lach me de ballen van mijn besneden snikkel. Jij hebt het echt niet begrepen.
Een kunstenaar ziet dezelfde dingen die iedereen ook ziet,…maar dan in een ander verband. Hij of zij kijkt dus anders naar de realiteit. En dat kan best verhelderend, verfrissend, vernieuwend of vervelend zijn voor hen of samenleving die vastgeroest en vastgeketend zijn in voor hun stigmatiserende overtuigingen om hen af te schermen van een voor hun belastend verleden.
Een kunstenaar is niet zelden zijn tijd ver voorruit en is more often than not tijdens zijn leven onbekend, verguisd en straatarm. Het heilige vuur van zijn inspiratie en de boodschappen uit het universum drijven hem ontembaar voort met een rotsvaste overtuiging in zijn creaties. Dat is voor de hedendaagse loonslaaf of zij geketend in hun hun gouden kooi niet te bevatten. Na de dood van deze onbekende, dirt poor en soms gehate kunstenaars, maken de gewone stervelingen na jaren, tientallen jaren, de inhaalslag en worden zich bewust van de boodschap en het inzicht van deze of die kunstenaar. De prijs is dan tot astronomische hoogte gekatapulteerd voor deze kunstwerken. Een doekje voor het bloeden voor de barbaren die nu goed en genoeg geld hebben verdient om zich dit te kunnen veroorloven en hun hiaten in ontwikkeling af te kopen.
De keuze voor overeenkomsten tussen het slavernij verleden en het Joods verleden had deze kunstenaar niet treffender kunnen uitbeelden. Het zat er aan te komen. De hoogste tijd. Een teken aan de wand was het slopen van het standbeeld in Bristol van Edward Colston, de grote slavenhandelaar filantroop, en hem mieteren in de rivier de Avon. Rhodes you’re next stond er op een banner tegenover het hangbeeld van Cecil Rhodes. Hij hing echter veilig 3 verdiepingen hoog aan de wand van one of de most prestigious intellectual centers in Oxford.
De een is niet minder erg dan de ander, echter wel onderbelichter. Het glas is zowel halfvol als halfleeg. De lading en invalshoek is echter diametraal. Beiden zijn misdaden tegen de mensheid. De een krijgt echter meer aandacht, bijval en mensen( het zei gezegd; met dierlijke instincten) op hun achterste poten, dan de ander: het ondergeschoven kindje.
Ja, ik ben er geweest. Auschwitz, Treblinka, Yad Vashem, en laatstelijk Tuol Sleng en Choeung Ek. Ik heb iedere keer weer daarna goed gegeten, goed gedronken en goed geneukt, om deze verschrikkingen te verwerken.
De waarheid is niet altijd even welgevallig noch gewenst.
Hermien Wiels en Walter Rodney hebben dat aan den lijve ondervonden. Beiden, in de kracht en bloei van hun leven, voordat zij, en hun gedachtengoed, echt goed tot wasdom konden komen, omgebracht door hen en het systeem die zich bedreigd voelden voor rechtvaardige verandering.
Walter Rodney, een Guyanees, die zijn magnus opus; How Europe underdeveloped Africa in 1972 uitbracht, kreeg in 1980 een telefoon in de handen gedrukt; call for mister Rodney, die explodeerde toen hij opnam. The truth was to harsh to be accepted.
Het is geen boek om te lezen voor de gemiddelde burger en zeker niet voor “de community” op dit forum die hapt als een kraai of barracuda op alles wat aan hun neus voorbijkomt, glinstert, brilliant schittert, uitblinkt of hun groep, afkomst of belangen onwelgevallig is, en als de holocaust ontkenning, gelijk in deze, ontkennend, negerend en bagatelliserend de feiten en de realiteit proberen de mond te snoeren of dood te zwijgen.
Dan heb je onderkruipers op dit forum, die op alles schieten en tot de grond toe afbranden, in respectloze en schofferende uitingen, op al wat hen op deze rots onwelgevallig is. De locals en hun institutieszijn de schietschijf. Ga je echter op hun lange tenen staan, dan is Leiden in last. En ja hoor, daar duikt er eentje op die huilie huilie om respect smeekt nu zijn opa, waarschijnlijk met een borrel op, uit de toren viel.
De poorten van het slavernijmonument begint wat los te maken. Dat is een goed begin. Soms moet je provoceren, ieder op zijn eigen manier, puttend uit zijn of haar bagage die zij hebben meegekregen of verworven. In dat opzicht is de kunstenaar geslaagd in zijn opzet.
Te maf voor woorden allemaal. Er zijn gewoon weer een aantal subjecten die de boel aan het verstieren zijn.
Is het niet om het éen dan is er wel weer iets anders. Ik heb mijn zegje na Judith’ of wie zij/hij ook is gezegd en heb er verder niets aan toe te voegen.
I rest my case now.
Wat een lelijk ding zeg!
Zo hey!
Hopelijk houden ze het ook een beetje schoon nu!
Wat ligt er altijd veel otzooi.
Slavernijmonument verdient een plaats , immers Curçao was een slavenhandelscentrum.
Als je er goed over nadenkt is het bizar dat mensen gewoonontvoerd konden worden, op een markt geplaats en je was slaaf.
Grootste scheepsvloot was trouwens in handen van een joodse familie.
Op joodse feestdagen werden er geen slaven geveild op Curaçao, maar werd de veildatum verzet….
Btw; Wanneer komt er een monument voor de échtste bewoners van Curaçao?
De “Indianen, die eigenlijk De echte kurasoleños waren/zijn.
Flauwekul reactie van de zich David Cohen noemende persoon.
David Cohen bedoelt de tekst boven de poort van concentratiekamp Auschwitz, ‘Arbeit macht Frei’, wat inderdaad vrijwel hetzelfde is als de tekst op de foto boven dit artikel.
Maar op deze tekst berust natuurlijk geen alleenrecht, terwijl de tekst op zich ook niet aanstootgevend is, dus laat David Cohen = Judith = Susanna Polak = Ben Meijer wat zinvols gaan doen.
Hun centjes bij de MCB tellen bijvoorbeeld.
@Onderstaande Joden (niet mijn term), om nu meteen op je achterste poten te gaan staan en meteen de Joden op te voeren zegt het e.e.a.
Ga dit lekker in jullie gemeenschap bespreken.
P.s: een alleenrecht op poorten waar de woorden FREI en LIBERTAD in voorkomen en de rest kenmerken zijn van een standaard poort heeft in mijn ogen geen enkele gemeenschap.
En een beetje repect graag. Mijn opa is daar in 1944 overleden. Hij is toen tijdens zijn patrouille uit de wachttoren gevallen.
(Zal wel niet mogen blijven staan.)
Ik heb het gezien van de week, het ziet er mooi uit.
@Judith dit kan niet waar zijn toch.
@Abraham Mossel is Yiddish, mijn moeder is Yiddish dus ik weet niet wat je hiermee bedoeld?
Waarom verdwijnen de boodschappen van Joden hier?
@Ben Meijer: hoe kun jij weten dat joden hier berichten hebben geschreven. Die berichten hebben nog niet eens op KKC gestaan omdat ze nog niet goedgekeurd waren.
Commentpolis
Waar zijn de berichten van David Cohen gebleven ?
@Susanna Polak: hoe kun jij weten dat David Cohen berichten heeft geschreven. Die berichten hebben nog niet eens op KKC gestaan omdat ze nog niet goedgekeurd waren.
Ik hoor dat jullie berichten van Joodse mensen niet willen plaatsen. Waarom? We gaan dit bij onze gemeenschap bespreken.
Misschien had je je vraagstelling wat anders moeten formuleren en er niet meteen met gestrekt been in moeten gaan.
Hoor en wederhoor was wel zo netjes geweest.
Reageerders die voor de eerste keer iets plaatsen moeten eerst handmatig goedgekeurd worden. Aangezien ik niet 24/7 op KKC rondhang, kan dit even duren.
Commentpolis
Waarom wordt het bericht van een Joodse inwoner niet vermeld?
Wat ik geschreven had kan ik aan de hand van foto’s bewijzen!
Vervelend om dit te moeten zien, en ook om te vertellen, maar ik herken bij dit ontwerp minimaal 4 stijlelementen die lijken op die van de beruchte poort van Auschwitz. Ik snap dat het niet de bedoeling was, maar er had wat meer historisch inzicht bij de maker mogen zijn, maar dan was dat voorkomen.