Lieve Dierckx | Redacteur Politiek & Economie De Tijd.be
Onder het linkse bewind van de ex-buschauffeur en zijn politieke vader Hugo Chávez belandde het land in twee decennia in een diepe economische, politieke en sociale crisis. Met een exodus tot gevolg.
1. Grote oliereserves
Venezuela is potentieel een van de rijkste landen van Latijns-Amerika. Het zit op een berg ‘zwart goud’. Geen land ter wereld heeft zoveel bewezen oliereserves. De olie-export is de belangrijkste bron van inkomsten voor de staat.
2. Economie floreerde ooit
Omdat Venezuela erg afhankelijk is van de energie-export hebben fluctuaties van de olieprijs een grote economische impact. De stijgende olieprijs stuwde ’s lands economie bij het begin van de 21ste eeuw naar forse groei. In 2004 piekte die zelfs op 18 procent.
3. Sociale programma’s
Sinds het begin van zijn mandaat in 1999 gebruikte toenmalig president Hugo Chávez de olie-inkomsten om sociale programma’s op poten te zetten. Die vormden het fundament van de ‘Bolivariaanse Revolutie’ die miljoenen Venezolanen een beter leven moest bezorgen.
4. Crisis na daling olieprijs
Maar zodra de olieprijs daalde, stortte Chávez’ systeem in elkaar. De economie belandde in een diepe crisis en jobs gingen verloren, zeker nadat de ex-buschauffeur Nicolás Maduro zijn politieke vader Chávez opgevolgd was na diens overlijden in april 2013. Het ‘chavismo’ botste op zijn grenzen.
5. Begroting in het rood
Hoewel de olie-inkomsten terugvielen, waren de ‘chavistas’ niet echt geneigd de tering naar de nering te zetten, integendeel. In een poging de steun van de armsten niet te verliezen spendeerde de overheid nog meer. De begroting dook de voorbije tien jaar dan ook steeds dieper in het rood.
6. Hyperinflatie
De economische malaise liet zich de afgelopen jaren ook in de winkelrekken voelen. Heel wat basisproducten, zoals wc-papier, melk en rijst, werden steeds zeldzamer, met immense prijsstijgingen tot gevolg. De Venezolanen hebben na 20 jaar ‘chavismo’ af te rekenen met hyperinflatie.
7. Dalende welvaart
De Venezolanen zagen hun levensomstandigheden de voorbije jaren dan ook drastisch achteruitgaan. Terwijl velen hun job verloren, kreeg hun koopkracht een extra klap door de hyperinflatie. De Venezolanen zijn vandaag armer dan bij het begin van Chávez’ mandaat twee decennia geleden.
8. Armoede stijgt
De economische ellende had zware gevolgen voor de bevolking. Steeds meer mensen kampen met armoede. Eind 2017 was 87 procent van de bevolking onder de armoededrempel beland. Ruim zes op de tien Venezolanen leefden zelfs in extreme armoede. De kloof tussen arm en rijk groeit.
9. Geweld neemt toe
Die miserabele levensomstandigheden dreven heel wat Venezolanen tot wanhoop. Het geweld nam hand over hand toe. Sinds 2017 zakt de moordgraad weer wat omdat steeds meer Venezolanen hun land ontvluchten op zoek naar een beter leven op het Amerikaanse of Europese continent.
10. Massale exodus
De politieke, sociale en economische crisis trok de grootste diaspora in de Latijns-Amerikaanse geschiedenis op gang. Al zeker 4 miljoen Venezolanen sloegen op de vlucht. De Verenigde Naties voorspellen dat tegen eind 2019 zeker 5,3 miljoen Venezolanen, vaak jongeren, elders onderdak hebben gezocht.
Bron: De Tijd.be