26 C
Willemstad
• donderdag 28 maart 2024

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 25 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Friday, March 22, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 22 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Thursday, March 21, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

DeLimburger | ‘Ik heb me af en toe als een imbeciel gedragen’

HomeMediaDeLimburger | 'Ik heb me af en toe als een imbeciel gedragen'
Barry Hay
Barry Hay

Het is een onvervalst sprookje van seks, drugs en rock-‘n-roll, de biografie van Nederlands grootste rockster Barry Hay die morgen verschijnt. ,,Ik voel me het best als ik een beetje in een roes raak.”

Het is klokslag half elf in de ochtend en Barry Hay zit klaar achter een dubbel spiegelei. Sunny side up. ,,Ik heb mezelf over precies anderhalf uur een Bloody Mary beloofd”, opent de zanger. Maar wat is dan die bloedrode cocktail naast zijn toast? Hij schudt meewarig het hoofd. ,,Daar zit geen alcohol in. Dat is geen Bloody Mary, ‘t is een Bloody Shame!”

Hij schatert het uit om zijn eigen grap. De zanger van ‘s lands grootste rockband Golden Earring kon nurks zijn, op het arrogante af. Maar die tijd is voorbij, zegt Hay (68) nadat hij ‘toch maar een witte wijn – pinot grigio, alsjeblieft’ – heeft besteld. ,,Ik ben tegenwoordig vooral dankbaar voor wat ik allemaal heb meegemaakt. Dat gebeurt de doorsnee tandarts toch niet, hè? Die staat elke dag gewoon gaten te boren. Dan heb ik toch een vrij frappant leven gehad.”

Over dat leven verschijnt morgen een boek, simpelweg Hay getiteld, geschreven door journalist Sander Donkers. Die trok naar Hays villa op Curaçao voor een in alcohol gedrenkt en met cocaïne bepoederd verslag.

‘Lang zal je lever’, zing je in het boek.
,,Ja, dat ding is hartstikke goed in orde. Ik laat het de artsen vaak checken. Voorlopig kan ik dus door. Ik wilde voor dit boek ook even goed in exces gaan. Je lult toch veel beter als je een beetje lam bent. Anders ga je censureren. Dat moet dus niet in zo’n biografie. Maar die cocaïne was de laatste keer, hoor. Voorlopig dan.”

Je vader is op zijn 57ste aan een levercirrose overleden.
,,Hij heeft zich doodgedronken, ja. Maar mijn stiefmoeder vertelde dat hij twee flessen pure rum per dag dronk. Dat is wel even een ander niveau. Ik zoop vroeger veel sterke drank. Nu neem ik af en toe ‘s avonds nog wat whisky. Vroeger ging dat met emmers, nu zijn het drupjes. Van die heel goede uit Japan. Maar verder drink ik toch vooral witte wijn. Hoeveel zal het zijn? Een flesje per dag? Met gemak. En biertjes tussendoor tel ik dan niet mee, natuurlijk. Ik voel me op m’n best als ik een beetje in een roes raak.”

Over dronkenschap gesproken. Jij vond onze koning halverwege de jaren 90 in kennelijke staat vastgeklemd aan je been tijdens een optreden.
,,Ja, Uwe Majesteit kon er wat van. Ik zette net When the Lady Smiles in. Hij zat op z’n knieën, beide armen om mijn kuiten geslagen en hij liet niet meer los. Straalbezopen. Somebody get this bozo off my legs, riep ik. Maar eigenlijk was het heel erg leuk. Hij was zo dronken dat het hem niets meer kon schelen. Had de grootste lol. Hij had verkering met Emily in die tijd. Z’n bodyguards lieten hem lekker begaan. Ik heb hem daarna niet meer gezien, maar hij zal toch nog wel eens zo gek doen op een feestje?”

Ook geld speelt een grote rol in het boek. Je bandgenoot George Kooymans ergert zich elke keer als hij Another 45 Miles speelt, omdat hij dan contractueel platenbaas Willem van Kooten moet betalen.
,,Kooymans heeft met rechtszaken een aantal contracten kunnen wijzigen, maar niet zoveel als hij zou willen. Van Kooten is natuurlijk keihard, zo gespitst op geld dat hij met een hernia toch bukt om een dubbeltje op te rapen.”

George zette wel een eigen muziekuitgeverij op. De uitgeefrechten staan nu op zijn naam. Zo verdient hij meer geld aan bijvoorbeeld Radar Love dan jij, hoewel jij de tekst schreef. Steekt dat niet?
,,Dat heb ik wel spijtig gevonden, ja. Kooymans is heel anders dan ik. Waanzinnig zakelijk. Ik had hem eigenlijk als personal manager moeten aanstellen! Maar dat van Radar Love is gewoon mijn eigen schuld. Ik was toentertijd nog niet zover. Keek veel naïever naar muziek. Als ik het anders had gewild, had ik het anders moeten doen.”

Vond je het leuk voor het boek weer in je verleden te duiken?
,,Nee. Vreselijk man. Ik heb er soms slapeloze nachten van gehad, wilde ermee stoppen. Dan vreesde ik als een enorme klootzak over te komen, want ik heb me als een imbeciel gedragen af en toe. Eigenlijk kun je daar bijna de hele jaren 70 en 80 toe rekenen. Die verhalen moesten wel met zelfspot worden verteld, snap je? Anders ga je denken dat ik echt zo’n losgeslagen projectiel ben.”

Dat is niet zo?
,,Mijn leven is nu zo veel rustiger. Er zit meer lijn in. Vooral dankzij Sandra, mijn vrouw. Men zou het bijna gezapig kunnen noemen, hoe ik leef op het eiland. Als het eerste vogeltje fluit, ben ik al wakker. Nu maak ik in de vroegte de brokjes voor de honden klaar. Ben ik drie kwartier mee bezig, want die beestjes blieven allemaal hun eigen vijfsterrenmaaltijd.”

Wat had de 25-jarige Barry van dat bestaan vol hondenbrokken gevonden?
,,Nou, die had überhaupt niet verwacht dat ik op 68-jarige leeftijd nog zou bestaan. Als je 25 bent, denk je dat een 40-jarige al een van aderverkalking vermolmde oude zak is. Klaar voor de kap. Nu loop ik tegen de 70 en denk ik: echt oud ben je pas op je 80ste. Het blijkt nogal flexibel.”

Het boek bevat ook veel dood. Veel goede vrienden zijn je vroeg ontvallen. Is er zonder hen nog wel wat aan?
,,Tja, er gaan er steeds meer. Dit is de leeftijd waar de klappen vallen. Neem Harry Muskee. Die zat net als ik op Curaçao. We trokken waanzinnig naar elkaar toe daar, hadden nog plannen voor een plaat samen. Ik hield echt van die man. Zo pijnlijk dat hij ineens weg was.”

Maakt dat je bang?
,,Tuurlijk. Als je er te veel aan denkt, word je duizelig. Maar ik doe het helaas steeds vaker. Het enige wat je kunt zeggen, is: enjoy it while it lasts. Dat is mijn lijfspreuk tegenwoordig. Want dit leven is te leuk om achter te laten. Denk maar weer aan die tandarts: die heeft dit afgelopen uur alweer drie gaten staan boren. In die duffe praktijk! Haha! Mag ik nog een pinot grigio?”

Bron: DeLimburger

Dit artikel is geplaatst in

4 reacties

  1. Het hebben van tattoos heeft m.i. niets met imbeciliteit te maken. Dat de man tevaak met zijn neus in de poeder zit is een andere afwijking.

    En zijn er anno domini 21e eeuw nu echt nog mensen die keukengordijnen hebben.

  2. Ja, dat je je als een imbeciel gedragen hebt zien we aan je tattoos.

    Je loopt er bij als een op te hoge temperatuur gewassen keukengordijn.

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties