Persbureau Curacao
De Curaçaose regering vindt het onverantwoord om de begroting van 2019 coûte que coûte in evenwicht te brengen. De aanwijzing die Den Haag deze week wil opleggen, moet daarom worden aangepast. Een gang naar de Raad van State lijkt daarmee de enige mogelijkheid voor Curaçao om het tij te keren.
Willemstad is vooral bevreesd voor de negatieve doorwerking van de maatregelen in de aanwijzing op het toekomstige groei- en verdienvermogen van het land. De regering vindt het IMF daarmee aan zijn zijde.
Die stellen in hun rapportage naar aanleiding van hun bezoek afgelopen maand dat aanpassingen om het cumulatieve huidige begrotingstekort over drie jaar te compenseren in een omgeving van voortdurende economische zwakte contraproductief kan zijn. Het zal leiden tot een verdere economische krimp. Een krimp die cumulatief al op 5,5% staat over de afgelopen drie jaar.
Ruimte
Voorstel van de regering Rhuggenaath is om binnen de kaders van de Rijkswet Financieel toezicht ruimte te vinden waarmee de zeer fragiele economische situatie en de inzet van de regering op structurele hervormingen de houdbaarheid van de overheidsfinanciën moeten garanderen.
Dat zou met zich meebrengen dat voor het compenseren van de tekorten meerdere jaren moeten worden uitgetrokken. “Een realistische periode om de tekorten over 2017 tot en met 2019 en mogelijk 2020 te compenseren is vijf jaren met ingang van 2021”, aldus Rhuggenaath, die zich overigens gesteund voelt door de Rijkswet financieel toezicht zelf.
Die kent immers geen bepaling voor de termijn van tekortcompensatie en ook het College Financieel toezicht heeft in zijn advies al laten doorschemeren dat een toepassing van artikel 25 (Calamiteitenbepaling) voor Curaçao voor een langere periode voor tekortcompensatie kan worden overwogen.
Bovenstaande betekent overigens wel, zegt de premier dat over 2019 en 2020 maatregelen worden getroffen om de tekorten zoveel mogelijk te beperken. Maar dan niet in de korte termijn oriëntatie van de komende aanwijzing.
Die zal onvermijdelijk leiden tot verlies aan vertrouwen en perspectief: inzetten op vertrouwenwekkend financieel beheer met meerjarig begrotingsevenwicht en gezonde overheidsfinanciën in het licht van duurzame economische groei en het waarborgen van goed bestuur.
Impact van aanwijzing
Doorberekening van de macro-economische impact van het sluitend krijgen van de gewone dienst in 2019 toont aan dat het reële Bruto Nationaal Product (BNP) naar verwachting met nagenoeg 3.7% zal krimpen in 2019 en met 8.6% in 2020, bovenop het basispad dat al van een negatieve economische groei uitgaat, zegt Rhuggenaath.
Het effect op de economie in het algemeen is significant negatief en in het bijzonder voor mensen met de laagste inkomens. Een aanwijzing aan het bestuur van Curaçao levert op dit moment geen toegevoegde waarde aan het realiseren van breder beoogde doelen en staat deze juist in de weg.
Met de nadruk op de kortetermijnoplossing levert de aanwijzing geen bijdrage aan de noodzakelijk bestuurlijke rust en het maatschappelijk draagvlak die nodig zijn voor het doorvoeren van de nodige structurele hervormingen en maatregelen richting duurzaam herstel.
Vergelijk
Mocht Curaçao aankloppen bij de Raad van State, dan koopt het in ieder geval tijd. Tijd die het Cft nodig zal hebben om een constructief dossier op te zetten met doorwrochte cijfers. Kenners betwijfelen of Cft dat kan.
Aan de andere kant, Als de begroting 2019 niet wordt getekend en de gouverneur keurt haar af, is Curaçao net zo gebonden aan handen en voeten als met een aanwijzing. Een vergelijk met Mark Rutte, zoals tot nu toe altijd is gelukt, lijkt voor beiden beter.
Bron: CuracaoNieuws
Kabinet Rhuggenaath heeft ook geen toegevoegde waarde…
En ze durven blijkbaar niet
De feiten liegen er niet om.
Er zijn genoeg voorbeelden te noemen op Curacao waar er met gemak gesnoeid en bezuinigd kan worden.
Te beginnen met de top bestuurders, parlement, Ministers, directeuren etc.
Allereerst op hun salarissen korten, om vervolgens geloofwaardig over te komen en deze bezuinigingsmaatregelen ook op andere vlakken door te voeren.
Ik wou dit artikel gaan lezen, maar helaas heb ik de eerste reageerder gezien. Dus geen zin om verder te lezen.
Inderdaad gewoon bezuinigen en dan kom je er zelf wel achter welk personeel echt integer is en werk ethos heeft, en welke mensen er alleen maar zitten voor de centen. Start bij de semi overheidsinstellingen (CBCS, UTS, bureau post, Giro, ENNIA) met het korten van salaris en het verminderen van het personeelsbestand en je zult zien dat mensen opeens wel harder willen gaan werken. Het hele idee dat je als overheid in de economie moet investeren om een multiplier effect te behalen is allang achterhaald, en toont maar weer hoe ver de politici op dit eiland achterlopen op de economische realiteit.
Zolang we op dit eiland kwistig en
opportunistisch onverantwoordelijk omgaan met andermans tijd, publieke gelden
en ook nog eens buitensporige salarissen betalen aan over het paard getilde bestuursleden die niet de gewenste tegenprestatie leveren vanwege gebrek aan vakkundigheid, efficientie, ervaring of motivatie / gezonde werkethos,
is er genoeg reden om de maatregelen nav de RFT te handhaven.
Begin maar met het introduceren van een Curaçaosche variant van de Balkenende norm voor wat betreft het reguleren van directie salarissen van (semi) overheidsinstellingen.
We kunnen deze salarisnorm de Ruggenaat norm noemen, welke alleen overschreden mag worden indien daar een persoonlijk te attribueren uitzonderlijke tegenprestatie tegenoverstaat.
Zoals bv het 0 x uitvallen van de stroom bij Aqualectra of drastische reductie van water en lek verlies.
Een belasting dienst die belasting aangiftes tijdig en adequaat verwerkt.
Waarom mocht een geldwitwassende, vriendjes en familie bevoordelende , good governance principe schendende CBCS Bankpresident een jaarsalaris van ANG 1.700.000 per jaar verdienen?
Een salarisvergoeding die de president van de Nederlandse Centrale Bank (DNB ) niet eens verdient.
Waarom verdienen directieleden van bedrijven als Aqualectra zulke hoge salarissen terwijl ze het lekverlies niet verhelpen, efficientie niet bevorderen, niet analytisch en strategisch werken en het stroomuitvalprobleem niet kunnen oplossen.
Evenzo voor de directueren en onderdirecteuren van de CBCS, welke bijzondere tegenprestatie rechtvaardigt het buitensporige salaris van deze personen ?
Tot nu to worden de CBCS, Aqualectra, en vele andere overheidsdiensten gekenmerkt door onprofessionaliteit en inefficientie, mismanagement van de middelen.
Ook het opportunistich opschalen van bevriendepersoneelsleden die daar se opleiding of vaardigheid niet voor hebben moet gestopt worden.