28 C
Willemstad
• vrijdag 29 maart 2024

Extra | Journaal 28 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Wednesday, March 27, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 27 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Tuesday, March 26, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...

Extra | Journaal 26 maart 2024

Elke werkdag het laatste nieuws van Extra, nu ook in het Nederlands. Bron: Extra

Democracy now! | Monday, March 25, 2024

Democracy Now! is a national, daily, independent, award-winning news program hosted by journalists Amy Goodman and Juan Gonzalez. Democracy Now!’s War and Peace Report provides our audience...
- Advertisement -spot_img

Curacao.nu | Analyse: Wie komt op voor de lokale luchtvaart? (Hint: Niemand)

HomeLandenArubaCuracao.nu | Analyse: Wie komt op voor de lokale luchtvaart? (Hint: Niemand)

Harald Linkels

Een Airbus van het Aruba Airlines op Curaçao International Airport | Harald Linkels

Sinds de start van de Covid-19 crisis heeft de wereldwijde luchtvaart te kampen met een nog nooit vertoonde malaise. Zelfs de twee oudste luchtvaartmaatschappijen ter wereld, de KLM en het Colombiaanse Avianca, die beide nog geen jaar terug het 100-jarige bestaan vierden, kwamen in grote problemen.

Bij de KLM moest de Nederlandse overheid zo’n 4 miljard Euro aan leningen verstrekken; Avianca vroeg Chapter-11 faillissementsbescherming aan en krijgt -onder voorwaarden- ruim 370 miljoen dollar steun van de Colombiaanse overheid.

De steun aan de KLM en Avianca staat niet op zichzelf. Wereldwijd tasten regeringen in de buidel om nationale en soms zelfs private luchtvaartmaatschappijen overeind te houden. Een terugloop van méér dan 90% van de inkomsten kan geen enkel bedrijf lang volhouden; hoe sterk zij in de kern ook is.

Wat met name fnuikend is voor de luchtvaartmaatschappijen, is dat de kosten niet zo makkelijk of snel terug te schroeven zijn als dat de inkomsten wegvallen. Immers, lease- of financieringskosten lopen gewoon door en verplicht onderhoud kan ook niet zonder meer worden uitgesteld. Dan hebben we het nog niet over kosten voor het in stand houden van de vliegvergunning, parkeergelden of personeel gerelateerde kosten.

De wereldwijde malaise werpt ook de vraag op wat ‘onze’ lokale overheden doen om te zorgen dat luchtvaartmaatschappijen niet omvallen en vliegverbindingen straks niet wegvallen. Zoals wel vaker het geval is op onze eilanden, lijken de overheden te denken dat problemen zichzelf oplossen, of dat wereldwijde trends en wetmatigheden, niet op onze eilanden van toepassing zijn.

Wat gaat de toekomst brengen voor onder andere Winair, Divi Divi Air, EZ Air, JetAir Caribbean en Aruba Airlines? De voortekenen zijn niet gunstig. De lokale overheden zijn compleet platzak en de Rijksoverheid lijkt zich geen partij te achten in het tot stand brengen -laat staan in stand houden- van vliegverbindingen tussen de eilanden.

Hoewel luchtvaart in deze regio, met name kijkend naar de turbulente historie van de ALM, altijd al complex is geweest, heeft het uiteenvallen van de Antillen geleid tot een lappendeken aan autoriteiten en overheden. Ik noem: die van het Rijk, die van het Land Curaçao, die van het Land Aruba en die regering van het Land St. Maarten. Enige onderlinge afstemming dan wel gezamenlijke aanpak van het dossier ‘luchtvaart’ is niet te bespeuren. Om het drama compleet te maken zijn Curaçao en St. Maarten enige jaren terug al afgegleden naar een zogenaamde FAA Categorie-II status, hetgeen in feite direct ook een doodsteek is voor het verdienmodel van lokale luchtvaartmaatschappijen. Door de Categorie-II status mogen zij bijvoorbeeld geen routes naar het potentieel lucratieve Amerika opstarten, of potentieel interessante code-share agreements aangaan met grotere Amerikaanse maatschappijen.

Maar het ergste en meest stuitende is wellicht het totaal gebrek aan visie als het gaat om de (lokale) luchtvaart. Vooral op Curaçao is al jaren te horen dat het eiland een ‘logistieke hub’ wil zijn. Van een gecoördineerde of gerichte actie van overheidswege om de daarvoor noodzakelijke voorwaarden te scheppen, is echter geen sprake. Het is aan private initiatieven van onder meer Insel Air en de omstreden luchtvaart ondernemer Nelson Ramiz ten tijde van DAE  te danken dat gedurende enkele jaren iets ontstond dat op een luchtvaarthub leek met het vervoer naar de Verenigde Staten van Venezolanen die uit eigen land niet rechtstreeks daarheen konden vliegen.

Met het omvallen van eerst DAE en later Insel Air, het economisch totaal ineenstorten van Venezuela en de al genoemde FAA Categorie-II status, is daar helaas helemaal niets meer van over.

Voor Curaçao komt daar nog bij dat de regering in het verleden heeft gekozen voor het uitbesteden van essentiële diensten, zoals de luchthaven en de luchtverkeersleiding. Deze partijen zijn vooral gericht op het eigen verdienmodel, zonder dat één enkele ziel zich af lijkt te vragen of tussen de eilanden vliegen dan nog wel kostendekkend valt te realiseren.

Op persoonlijke titel willen functionarissen -en soms zelfs individuele organisaties- nog wel toegeven dat de zaken zo niet goed kunnen gaan, maar niemand pakt de koe bij de horens om te komen tot een rigoureus andere en bovenal gecoördineerde aanpak.

Als ik dan persoonlijk zou mogen pleiten voor een zaak die door een eventuele Caribische Hervormingsentiteit, dan wel gewoon de Rijksoverheid moet worden aangepakt, dan zou het dossier Luchtvaart zeker tot mijn prioriteiten behoren. Vliegen tussen de eilanden wordt vooral door de Rijksoverheid nog wel eens aangemerkt als ‘luxe’, maar dat is zij geenszins. Net zomin als de treinverbinding tussen Rotterdam en Den Haag of tussen Maastricht en Groningen luxe is.

Doormodderen op de oude voet gaat tot niets leiden. Sterker nog: de kans is reëel dat de gehele lokale luchtvaartsector in elkaar dondert. Dit terwijl het hier gaat om hoogwaardige arbeid -denk bijvoorbeeld aan piloten en vliegtuigmonteurs- en aan het feit dat luchtvaart instrumenteel is in het verder ontwikkelen dan wel in stand houden van de belangrijkste economische pijler van de eilanden: Het toerisme.

Wie doet de eerste zet?

Bron: Curacao.nu

12 reacties

  1. Ach ja DAR. Je maakt de persoon waarvan je vliegtuig huurt ook ‘consultant’ maar alle inkomsten van DAE gingen eerst naar deze meneer. Daarna kwam pas directiesalarissen en personeel en onderhoud.
    Betrian zat er inderdaad bij, kreeg ook nog geld van Hakim en Steve Martina. Kinderlokker Aldrich Hermelijn als PR man. En dan de befaamde Gianni Schob die de boeken deed. Giro die ook natuurlijk weer miljoenen uitleende en nooit terug kreeg.

  2. …..”Die mafkees van een Venezolaan die zijn eigen vliegtuigen leasde aan DAE waarbij Stanley Betrian de enige aandeelhouder was kreeg ook miljoenen mee waar niemand de bestemming weet.” …….

    @Ericlapas, zo worden er vaker deals gemaakt. Ik ken bovenstaand verhaal niet, en weet niet of je befoelt dat Betrian aandeelhouder van DAE was of het leasebedrijfje.

    Idem met Maria en haar lease deals, idem met De Jong El Hage en haar lease Deals, Fundashon Material pa Skol , leasedeal…..en zoveel andere leasedeals.

    We hebben ook retainerfee deals en Consultancy deals….1200 – 1500 per dag, zomaar, amper urenverantwoording. Vaak toegespeelddoor een familielid.

    Ook audit deals, dat allerlei onn9dige audits moeten worden uitgevoerd door eea accountantbureautje. Er zijn er al zeker 3 heel hard hevallen, onlangs stond er nog een met zij n foto in de krant.

    Maar laten we vooral tegen Knops CHE blijven protesteren.

    Eigenlijk protesteer je dan voor de rechten van de corrupte politici,

  3. …..”Lekker demonstreren tegen racisme BLM Zwart Piet en WIC en Koloniaalsime want wij YDK zijn de engelen van deze wereld en niets is onze eigen schuld!”…..

    @Brian, LOL
    Nergens zoveel racisme en discriminatie meegemaakt als op dit eiland.
    Begrijp me niet verkeerd, over het algemeen is de is de doorsnee burger gewoon een vriendelijk persoon!

    Maar we moeten idd ophouden te pretenderen dat racisme, en discriminatie, profileren etc altijd van een ander komt!

    Bij mij hoeft niemand meer met onzin verhalen over dicriminatie, racisme en de naween van slavernij te komen, alsof dat nu alles bepalend is voor het wel en wee van de landkinderen.

    Slavernij was absoluut mensonterend, en afkeurenswaardig. Laat dat duidelijk zijn.
    Waar we nu last van hebben zijn onze eigen bloedeigen oplichters en uitbuiters van politici.

    Ze blijken hrlemaal niet zo een last te hebben van de naweeën van de slavernij, ze bekleden top posities en verdienen meer dan hun Europeaanse collegas….

    Ze maken er echter ook een grote puinzooi van, dus ja, misschien toch niet geleerd hoe je een land behoorlijk moet besturen…

    Oncomfortabel, maar helaas een feit.

  4. wij leven in een wereld van internet en social media waarbij je vanuit huis uit in elkaar met contact kan komen, maar “onze toppers” willen natuurlijk liever een dagje op stap met bijbehorende daggeld vergoeding

  5. Maar laten we prioriteiten stellen!

    Lekker demonstreren tegen racisme BLM Zwart Piet en WIC en Koloniaalsime want wij YDK zijn de engelen van deze wereld en niets is onze eigen schuld!

  6. Die mafkees van een Venezolaan die zijn eigen vliegtuigen leasde aan DAE waarbij Stanley Betrian de enige aandeelhouder was kreeg ook miljoenen mee waar niemand de bestemming weet. Laten we hopen dat straks CHE een einde aan dit misbruik van algemene middelen maakt.

  7. Ruggenaath gaf 30 miljoen aan zijn buurman op Juliadorp, Edward Heerenveen (Insel Air).

    De dag erna trok golddigger Stella van Rijn bij Heerenveen in.

    Waarna deze mafiameid, Ruggenaath zorgt goed voor zijn buren, door Ruggenaath benoemd werd tot voorzitster van de commissie, jawel – u leest het goed, INTEGRITEIT.

  8. Het zou toch mogelijk moeten zijn om die drie samen te laten werken.

    Woon je hier? Samenwerken doen we niet aan want we willen niet delen. Ikke ikke en de rest kan stikke zelfs als het schip gaat zinken.

  9. “alle eilanden zijn te klein en hebben een te kleine interne markt om een luchtvaartmaatschappij overeind te houden met lange afstandsverbindingen”
    Amen.
    Het hebben van een “nationale luchtvaartmaatschappij” brengt ook financiële risico’s en de nationale basis daar voor is ook te klein. Waardoor er niet bijgesprongen kan worden bij markt fluctuaties en bijvoorbaat en bij oprichting al een te groot risico bestaat. Daarnaast komen de nationale luchtvaartmaatschappijen ook nog in de invloed sfeer van politieke bestuurders die bepaalde personen op de payroll willen en niet voor hun kennis of kunde. Het resultaat is voorspelbaar.

  10. Niet dat ik seksistisch wil zijn of opscheppen maar ik moet aangeven waar ik mijn informatie vandaan heb. Ik heb ooit een one-night stand met een stewardess van Avianca gehad die vertelde mij dat de stewardessen daar de helft verdienen dan die van Curacao.

  11. Een mooi verhaal maar laten we wel duidelijk zijn: alle eilanden zijn te klein en hebben een te kleine interne markt om een luchtvaartmaatschappij overeind te houden met lange afstandsverbindingen. Kijken we naar de situatie vóór Covid dan was de situatie van Winair wellicht nog wel het meest gezond met een beperkt regionaal netwerk, één vliegtuigtype in eigendom en samenwerkingsovereenkomsten met diverse maatschappijen. Dat ze i.p.v. hun wet-lease constructie met Air Antilles waardoor ze over ATR 42 beschikten graag zouden vervangen door één met iets snellere toestellen valt nog te begrijpen maar grote investeringen zijn uit den boze. Voor 3 maatschappijen op de ABC eilanden is economisch geen plaats. Het zou toch mogelijk moeten zijn om die drie samen te laten werken.

  12. Kennedy van Curacao heeft anders 30 miljoen gestoken in een failliete vliegtuigmaatschappij waarbij alleen de directie en de curator flink van profiteerde. Privatisering van de vliegveld was 1 van de stomste dingen die je kon doen. Vliegveld is er niet echt beter van geworden en alles is flink duurder. En Categorie 1. Volgens Charles Korupshon Cooper was het alleen wat Manuels uitprinten en kopieren. en nu jaren later is er nog niets aan gedaan.

    Politici op Curacao – Maken meer stuk dan je lief hebt

Geef een reactie

Vul alstublieft uw commentaar in!
Vul hier uw naam in

Zoeken

Recente reacties